Abstract
In restoration –a branch of architectural design-, life standards appropriate to human rights and dignity can only be possible with absolute accessibility of information and services. Reliable process and sustainability of this main requirement will get a universal meaning with accreditation of information and services being accredited in all scales. However in recent years, restoration, accessibility and accreditation are being examined together in Turkiye, as around the rest of the world. Day by day, these subjects are being studied with more importance and acceleration. The use of accessibility standards in re-functioned historical buildings which have been shaped with traditional life patterns and are being evaluated with a highly disciplined perspective in cultural heritage conservation boards offers crucial problems in itself. Although these applications which requires great amount of labor and financial facility are accessible themselves, non-accessibility and also non-accreditation of these buildings from other buildings, functions, community facilities and services are another handicap. In this study, the importance and the need of accreditation –one of the main principles of universal design– are being presented in the context of two disciplines: restoration and accessibility which have very different entries and criteria.
Abstract
Diğer tüm disiplinler gibi, mimari tasarımın bir dalı olan restorasyonda da herkes için insan hak ve onuruna uygun kalitede yaşam standardının sağlanabilmesi, bilgi ve hizmetlerin mutlak ulaşılabilir olmasıyla mümkündür. Bu temel koşulun sağlıklı işleyebilmesi ve sürdürülebilirliği ise tüm bilgi ve hizmetlerin her ölçekte akredite olmasıyla güçlenerek, evrensel bir anlam kazanacaktır. Bununla birlikte, son yıllarda dünyada olduğu gibi ülkemizde de günden güne önem ve ivme kazanarak üzerinde bir çok çalışma yapılan restorasyon, ulaşılabilirlik ve akreditasyon, tasarım süreçlerinde sık sık bir arada irdelenmeye başlamıştır. Ulaşılabilirlik standartlarının; koruma kurullarında son derece disiplinli bir bakış açısıyla değerlendirilen ve tarihi yaşam kalıplarıyla şekillenmiş yapılarda uygulanabilmesi; böylece restorasyon uygulamaları sonucu yeniden işlevlendirilen tarihi binaların ulaşılabilir hale getirilmesi başlı başına bir problem arz etmektedir.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Engineering |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | September 5, 2014 |
| Published in Issue | Year 2014 Volume: 2 Issue: 2 |