Investigation of the Presence of Escherichia coli and Escherichia coli O157:H7 Serotype with Clinical and Hematological Findings in Calves with Diarrhea in Van and its Region

Year 2023, , 122 - 127, 31.12.2023

Sezai Arslan , Zahid Tevfik Ağaoğlu

https://doi.org/10.47027/duvetfd.1352392

Abstract

The aim of this study is to investigate the clinical and hematological findings and the presence of Escherichia coli (E.coli) and E.coli O157:H7 serotype in calves with diarrhea in Van and its region. In the present study a total of 74 calves aged between 1 and 30 days in different breeds were tested. Out of 74 calves, 54 were diarrheic and 20 were healthy. Escherichia coli (E. coli) O157:H7 serotype together with some hametological parameters (Red blood cell (RBC), White blood cell (WBC), Hemoglobin (Hb), Packed cell volüme (PCV)) were investigated in the faeces of these diarrheic and healthy calves. According to examination and evaluation protocol, out of 54 diarrheic calves, 20 had a mild dehydration, 20 had medium dehydration and 14 had severe dehydration. Haematolojic parameters in calves with mild dehydration were not significantly different compared to the values obtained from control animals. However, PCV and Hb values were found to be significantly different (p<0.001) in calves with medium and severe dehydration. RBC in calves with medium (p<0.01) and severe (p<0.001) dehidration were also significant compared to control values obtained from healthy calves. Furthermore, the number of WBC were significantly (p<0.05) different both in calves with medium and severe dehydration. Although E.coli determined 74,6% in the diarrhoeic calves after microbiological analysis, E.coli O157:H7 serotype couldn’t be isolated. As a result, important changes in RBC, WBC, PCV and Hb values obseved in calves with diarrhea and E.coli was one of the most important causative agent calf diarrhea. It was also determined that E.coli O157:H7 serotype isn’t a pathogen seen very often.

Keywords

Calf, diarrhea, Escherichia coli

Van ve Yöresinde İshalli Buzağılarda Klinik ve Hematolojik Bulgular ile Escherichia coli ve Escherichia coli O157:H7 Serotipin Varlığının Araştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı Van ve Yöresindeki ishalli buzağılarda klinik ve hematolojik bulgular ile Escherichia coli (E.coli) ve E.coli O157:H7 serotipinin varlığını araştırmaktır. Araştırmanın materyalini, 1-30 günlük yaşlarda değişik ırk ve cinsiyette 54 ishalli ve 20 sağlıklı (kontrol grubu) olmak üzere 74 buzağı oluşturdu. Buzağılarda, kan eritrosit (RBC), lökosit (WBC), hemoglobin (Hb), hematokrit (PCV) değerlerine, dışkıda E.coli ve E.coli O157:H7 serotipine bakıldı. Klinik muayaneleri yapılan 54 buzağının 20 sinin hafif, 20’sinin orta ve 14’ünün ise şiddetli derecede dehidre olduğu belirlendi. RBC, WBC, PCV ve Hb değerleri hafif derecede dehidre buzağılarda, sağlıklı olan kontrol grubu ile kıyaslandığında istatistiki olarak önemsiz bulunmuştur. Orta ve şiddetli derecede dehidre buzağılarda PCV ve Hb değerleri, kontrol grubu ile kıyaslandığında, istatistiki olarak çok önemli fark belirlenmiştir (p<0.001). Orta derecede dehidre buzağılarda RBC düzeyi kontrol grubu ile kıyaslandığında önemli derecede farklılık tespit edilirken (p<0.01), şiddetli derecede dehidre buzağılarda ise istatistiki olarak çok önemli düzeyde (p<0.001) farklılık tespit edilmiştir. WBC düzeyi ise hem orta hem de şiddetli derecede dehidre buzağılarda, kontrol grubu ile kıyaslandığında önemli düzeyde (p<0.05) farklılık bulunmuştur.
İshalli buzağıların dışkı örneklerinin mikrobiyolojik incelenmesinde %74.6 oranında E.coli izole edilmesine rağmen E.coli O157:H7 serotipi izole edilemedi. Sonuç olarak buzağı ishallerinde kanda RBC, WBC, PCV ve Hb değerlerinde önemli değişikliklerin olduğu, buzağı ishallerinde E.coli’nin önemli bir etken olduğu ancak E.coli O157:H7 seropitinin sık rastlanan bir patojen olmadığı belirlendi.

Keywords

Buzağı, Escherichia coli, ishal

References

• Alaçam E, Şahal M. (2000). Sığır Hastalıkları. Medisan Yayın, Ankara.
• Aslan V. (1994). Evcil Hayvanların İç Hastalıkları. Mimoza basım, Konya
• Aytuğ CN, Alaçam E, Görgül S. (1989). Sığır Hastalıkları. Tüm. Vet. Hay. Hiz. Yay., İstanbul
• Şahal M. (1984). Buzağılarda Kolibasillozis Üzerine Son Gelişmeler. Vet. Hek. Der. Derg. 54(2): 57-68.
• İstanbulluoğlu E. (1978). Septicaemia Neonatarumlu Buzağılardan İzole Edilen E.Coli Suşlarının Biyokimyasal, Serolojik, Enterotoksijenik Antibiyotiklere Duyarlılık, Bulaşıcı Tip Plazmid (R-Faktör) Taşıma Özellikleri İle İnfekte Normal Buzağılardan Elde Edilen Serum Örneklerinin İmmunglobin (Igg, Iga, Igm) Miktarları Üzerine İncelemeler. Doçentlik tezi, A.Ü. Vet. Fak, Ankara
• Faith NG, Shere JA, Brosch R, Arnold KW, Ansay SE, Lee MS, Luchansky JB, Kaspar CW. (1996). Prevalence and Clonal Nature of Escherichia coli O157:H7 On Dairy Farms in Wisconsin. Appl Environ Microbiol. 62(5):1519-25.
• Griffin PM, Ostroff SM, Tauxe RV, Greene KD, Wells JG, Lewis JH, Blake PA. (1988). Illness Associated with Escherichia coli O157:H7 Infections: A Broad Clinical Spectrum. Ann. Intern. Med. 109:705–712.
• Woodward, MJ, Gavıer-Wıden D, McLaren IM, Wray C, Sozmen M, Pearson GR. (1999). Infection of Gnotobiotic Calves with E.coli O157:H7 Strain A84. Veterinary Record 144: 466-470.
• Sanderson MW, Besser TE, Gay JM, Gay CC, Hancock DD. (1999). Fecal E.coli O157:H7 Shedding Patterns of Orally Inoculated Calves. Vet. Microbiol.69: 199-205.
• Harmon BG, Brown CA, Tkalcıc S, Mueller PDE. Parks A. Jain AV, Zhao T, Doyle MP. (1999). Fecal shedding and Rumen Growth of E.coli O157:H7 in Fasted Calves. J.Food. Protection. 62(6): 574-579.
• Ohya T, Ito H. (1999). Experimental Infection of Calves with E.coli O157:H7 J. Vet. Med. Sci. 61 (10): 1187-1189.
• Dean-Nystrom EA, Boswort BT, Moon HW. (1997). Pathogenesis of O157:H7 E.coli Infection in Neonatal Calves. Adv. In Exp. Med. Biol. 417: 47-51.
• Doll VK, Breitner W. (1990). Die Harnkonzentration Als Parameter Zur Beurteilung Des Exsikkosegrades Bei Kälbern Mit Neugeborenendiarhoe Tierärztl. Umschau 45: 722-727.
• Şahal M, Kurtdede A, Börkü MK, Ünsüren H, İmren HY, Özlem MB, Kalınbacak A. (1994). Yeni Doğan İshalli Buzağıların Klinik Bulguları ve Asit-Baz Dengesi Dikkate Alınarak Sodyum Bikarbonat ve Elektrolitik Sıvılarla Sağaltımı A.Ü. Vet. Fak. Derg. 41(3/4). 509-525.
• Constable PD, Gohar HM, Morin DE, Tharman JC. (1996). Use of Hypertonic Saline-Dextran Solution to Resuscitate Hypovolemic Calves with Diarrhea. Am J Vet Res. 57 (1):97-104.
• Yılmaz K, Otlu A. (1989). Veteriner Hematoloji Elkitabı. Hatiboğlu Yayınevi, Ankara.
• Taş E, Ardıç N. (2004). Akut Gastroenteritli Olgularda Termofilik Campylobacter, Escherichia coli O157:H7 ve Rotavirus Sıklığı. Klimik Dergisi 17(3), 86-190.
• Naylor JM. (1987). Evaluation of The Total Carbondioxide Apparatus and PH Meter For The Determination of Acid-Base Status In Diarrheic and Healthy Calves. Can Vet J. 28 (1-2): 45-48.
• Kurtdede A, Emre B. (1987). İshalli Buzağılarda Hematokrit Değer Kan Üre Nitrojeni ve Plazma Spesifik Gravitesi Üzerinde Bir Araştırma. A.Ü. Vet. Fak. Derg. 34(1): 31-38.
• Naylor JM. (1987). Severity and Nature of Acidosis In Diarrhaic Calves Over and Under One Week Of Age. Can Vet J. 28 (1-2): 45-48.
• Chauhan RS, Singh NP. (1993). Pneumoenteritis in Calves-A Clinico Pathological Study. Indian Vet. J. 65: 771-774.
• Tennant B, Ward DE, Braun RK, Hunt EL, Baldwin BH. (1978). Clinical Management And Control Of Neonatal Enteric İnfections Of Calves. J Am Vet Med Assoc, 173 (5): 654-661
• Phillips RW, Lewis LD, Knox KL. (1971). Alterations In Body Water Turnover and Distribution In Neonatal Calves with Acute Diarrhoea. Ann. New York Acad. Sci. 176:231-243.
• Dalton RG, Fisher EW, McIntre WM. (1965). Changes in Blood Chemistry, Body Weight And Haematocrit Of Calves Affected With Neonatal Diarrhoea. Brit. Vet. J. 121: 34-41.
• Thoronton JR, Butler DG, Willoughby RA. (1973). Blood Urea Nitrogen Concentrations and Packed Cell Volumes of Normal Calves and Calves with Diarrhoe. Aust. Vet. J. 49: 20-22.
• Watt JG. (1965). The Use of Fluid Replacement In The Treatment of Neonatal Disseases In Calves.Vet. Rec. 77(49): 1474-1481.
• Argenzio RA. (1978). Physiology of Diarrhea Large Intestine. J Am Vet Med Assoc. 173 (5): 667-672.
• Argenzio RA. (1984). Pathophysiology of Neonatel Diarrhea. Agri-Practice. 5 (3): 25-32.
• Naylor JM. (1989). A Retrospective Study of The Relationship Between Clinical Sings and Severity of Acidosis In Diarrheic Calves. Can vet J. 30(7): 577-580.
• Sridhar SP, Kumar R. (1988). Clinico-Pathological Alterayions In Calf Scour. Indian Vet. J. 65: 771-774.
• Tennant B, Harrold D, Reina-Guerra M. (1972). Physiologic and Metabolic Factors In The Pathogenesis of Neonatal Enteric Infections In Calves . J Am Vet Med Assoc. 161 (9): 993-1007.
• Kurtdede A. (1987). Neonatal Buazağı Enteritlerinin Peros Kullanılan Glukoz Elektrolit Solusyonu (GES) ve Glukoz-Glisin-Elektrolit Solusyonu (GGES) ile Sağaltımı Üzerinde Çalışmalar. A.Ü. Vet. Fak. Derg. 34 (2):177-186.
• Çabalar M, Boynukara B, Gülhan T, Ekin İH. (2001). Prevalence of Rotavirus, Escherichia coli K99 and O157:H7 In Healthy Dairy Cattle Herd In Van, Turkey. Turk j Vet Anim Sci. 25: 191-196.
• Fesseha H, Mathewos M, Aliye S, Mekonnen E. (2022). Isolation and Antibiogram of Escherichia coli O157: H7 From Diarrhoeic Calves In Urban and Peri-Urban Dairy Farms of Hawassa Town. Vet Med Sci. 8(2):864-876.
• House JA. (1978). Economic Impact of Rotavirus and Other Neonatal Disease Agents of Animals. J Am Vet Med Assoc. 173 (2): 573-576.
• Akkuş F. (1996). Hazır Sığır Kıymalarında Verotoksin Oluşturan E.coli O157:H7 İzolasyonu. Doktora tezi, A.Ü. Sağl. Bil. Ens., Ankara.
• Çiçek E, Savaşan S. (2010). Ege Bölgesi’ndeki Sığırların Süt Ve Dışkı Örneklerinden Escherichia coli O157:H7 İzolasyonu ve Verotoksinlerinin Belirlenmesi. Etlik Vet Mikrobiyol Derg. 21 (2):51-56.
• Nuhay Ç. Gülhan T. (2017). Samsun İli Ve İlçelerinde Yetiştirilen Anadolu Mandalarının Dışkı Örneklerinde Escherichia coli O157:H7’nin Tespiti . Etlik Vet Mikrobiyol Derg, 28 (1): 39-45.
• Martin DR, Uhler PM, Okrend AJG, Chiu JY. (1994). Testing of Bob Calf Fecal Swaps For The Presence of Escherichia coli O157:H7. J.Food. Prot. 57 (1): 70-72
• Morgan D, Newma CP, Hutchınso DN, Walker AM, Rowe B, Majıd F. (1993). Verotoxin Producing Escherichia coli O157:H7 Infektions Associated With The Consumption of Yogurt. Epidemiol Infect. 111: 181-187.
• Conedera, G, Marangon S, Chapman PA, Zuin A, Caprioli A. (1997). A Typical Strain of Verocytotoxin-Producing E.coli O157:H7 In Beef Cattle At Slaughter In Venoto Region , Italy. J. Vet.Med. B. 44: 301-306.
• Dorn CR, Francis DH, Angrick JE. (1993). Characteristics of Verocytotoxin Producing Escherichia coli Associated With İntestinal Colonization and Diarrhea In Calves. Veterinary Microbiology 36: 149-159.
• Hancock DD, Besser TE, Kinsel ML, Tarr PI, Rice DH, Paros MG. (1994). The Prevalence of Escherichia coli O157:H7 In Dairy and Beef Cattle In Washington State. Epidemiology and Infection. 113(2):199-207.
• Değer S, Biçek K, Gül A, Eraslan E. (2001). Van Yöresi Buzağı Ve Danalarında Eimeria Türlerinin Yaygınlığı. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 7 (1-2):69-72.
• Altuğ N, Yüksek N, Özkan C, Ağaoğlu ZT, Keleş İ, Başbuğan Y, Kaya A, Akgül Y. (2013). Neonatal Buzağı İshallerinin İmmunokromotografik Test Kitleri İle Hızlı Etiyolojik Teşhisi. YYU Vet Fak Derg. 24(3):123-128.
• Çitil M, Arslan MÖ, Güneş V, Erdoğan HM. (2004). Neonatal buzağı ishallerinde cryptosporidium ve eimeria enfeksiyonlarının rolü Kafkas Üniv. Vet. Fak. Derg. 10:59-64.
• Batmaz H. (2015). Sığırlarda Sürü Sağlığı Ve Yönetimi. Alfa Akademi Basım Yayım Dağaıtım Ltd. Şti, Bursa.
• Toparlak M, Değer S, Yılmaz H. (1989). Van yöresi sığırlarında Toxocara (neoascaris) vitulorum enfeksiyonunun yayılışı. Ankara Üniv Vet Fak Derg. 36(2):404-412.