Research Article
BibTex RIS Cite

Çocuk Oyun Alanlarının İlkokul Öğrencilerinin Gelişimi Üzerine Etkilerinin Araştırılması: Düzce Cumhuriyet İlkokulu Örneği

Year 2019, Volume: 15 Issue: 1, 11 - 23, 29.07.2019

Abstract

Bu çalışmada oyun gruplarının ilkokul çağındaki çocuklar tarafından kullanım süreleri ve çocukların gelişimine olan etkileri Düzce Cumhuriyet İlkokulu öğrencilerinden yapılan örneklemelerle okulun yanında bulunan parkta belirlenmiştir. İlkokul çağındaki çocukların sınıflara göre oyun oynama türleri farklılık göstermekte, grup oyunları oynama süresi fazla olan çocukların derslerinde daha başarılı ve sosyal yanlarının daha iyi geliştiği belirlenmiştir. Ayrıca bireysel oyunları tercih eden çocukların tartışmaya daha meyilli oldukları gözlemlenmiştir. Sonuç olarak çocukların yaşları ilerledikçe parklarda tasarlanan oyun tiplerine bağlı kalmak yerine kendilerinin kurguladıkları oyunları oynamaya başladıkları ve bu nedenle de park alanları tasarlanırken çocukların yaratıcılığına imkân tanıyacak şekilde alanlar ayrılması önerilmektedir.

References

  • Acar, B. 2003. Çocuk oyun alanlarında kullanıcıların bitki tercihlerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma: Trabzon kenti örneği. Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Trabzon. Akduman, G., Günindi, Y., Türkoğlu, D. 2015. Okulöncesi dönem çocukların sosyal beceri düzeyleri ile problem davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of International Social Research, 8(37): 673-683. Akkülah, A. T. 2008. Oyun alanları güvenlik standartlarının araştırılması ve Nene Hatun parkı örneğinde irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya. Anonim, 2005. Nevşehir 3 No‟lu sağlık ocağı internet sitesi. www.geocities.com/nevsehir3nolu/oyunlar.htm. (Erişim Tarihi: 05.05.2007 ). 21 Anonim, 2006. Çocuk Oyun ve Spor internet sitesi. http://www.sporbilim.com/index.php?s=icerik&katid=83&id=144 (Erişim tarihi: 15.10.2018). Bal, A. 2005. Zonguldak kenti yeşil alan sistemindeki çocuk oyun alanlarının durumunun peyzaj mimarlığı ilkeleri açısından irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bartın. Bektaş, Y. 2004. İlköğretim çağındaki çocukların çocuk oyun alanlarından beklentilerinin belirlenmesi üzerinde bir araştırma: Ankara-Çankaya örneği. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Bierman, K.L. 2005. Peer rejection. Devoplopmental process and invertention strategies. The guilford press, USA. Bozkaya, J. 1992. Çocuğun oyun mekânları için olanakların araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, Trabzon. Bühler, C., Hetzer, H. 1935. Testing children’s development from birth to school age. New York, Farrar&Rinehart. Chamberlin, A.O. 1998. Toplu konut alanları ile kent parkları içerisindeki çocuk oyun alanlarının karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Cihangiroğlu, C. 1994. Çocuk oyun alanlarındaki oyun aletlerinde uyulması gereken kriterler üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara. Coplan, R.J., Rubin, K.H. 2010. Social withdrawal and shyness ın childhood: History, Theories, Definitions, & Assessments. https://www.researchgate.net/publication/286178832 (Erişim Tarihi: 12.03.2016). Darwish, D., Esquivel, G.B., Houtz, J.C., Alfonso, V.C. 2001. Play and social skills in maltreated and non-maltreated preschoolers during peer interactions. Child Abuse and Neglect, 25: 13-31. Denham, S. A., Weisberg, R.P. 2005. Social-Emotional Learning in Early Childhood. Chesebrough, E., King, P., Bloom, M., Gullotta, T.P. (Ed.). A Blueprint for the Promotion of Pro-Social Behavior in Early Childhood. p.13–51. Springer-Verlag, New York.

Investigation of Effects of Children's Playgrounds on the Development of Primary School Students: The Case of Düzce Cumhuriyet Primary School

Year 2019, Volume: 15 Issue: 1, 11 - 23, 29.07.2019

Abstract

In this study, the use periods of playgroups by primary school children, and their effect on the development of children were determined for the playground in the park next to the Düzce Cumhuriyet Primary School with students sampled from the school. Type of playing of primary school children varies by the class of children, and children who have more time to play group games demonstrate greater success in their courses and social skills It was also observed that children who prefer individual games are more prone to debating. As a result, as children become older, they start playing the games that they themselves construct instead of playing with the types of plays designed in the parks. Therefore, it is recommended that playgrounds in the park are designed to take into account of children's creativity.

References

  • Acar, B. 2003. Çocuk oyun alanlarında kullanıcıların bitki tercihlerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma: Trabzon kenti örneği. Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Trabzon. Akduman, G., Günindi, Y., Türkoğlu, D. 2015. Okulöncesi dönem çocukların sosyal beceri düzeyleri ile problem davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of International Social Research, 8(37): 673-683. Akkülah, A. T. 2008. Oyun alanları güvenlik standartlarının araştırılması ve Nene Hatun parkı örneğinde irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya. Anonim, 2005. Nevşehir 3 No‟lu sağlık ocağı internet sitesi. www.geocities.com/nevsehir3nolu/oyunlar.htm. (Erişim Tarihi: 05.05.2007 ). 21 Anonim, 2006. Çocuk Oyun ve Spor internet sitesi. http://www.sporbilim.com/index.php?s=icerik&katid=83&id=144 (Erişim tarihi: 15.10.2018). Bal, A. 2005. Zonguldak kenti yeşil alan sistemindeki çocuk oyun alanlarının durumunun peyzaj mimarlığı ilkeleri açısından irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bartın. Bektaş, Y. 2004. İlköğretim çağındaki çocukların çocuk oyun alanlarından beklentilerinin belirlenmesi üzerinde bir araştırma: Ankara-Çankaya örneği. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Bierman, K.L. 2005. Peer rejection. Devoplopmental process and invertention strategies. The guilford press, USA. Bozkaya, J. 1992. Çocuğun oyun mekânları için olanakların araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Mimarlık Anabilim Dalı, Trabzon. Bühler, C., Hetzer, H. 1935. Testing children’s development from birth to school age. New York, Farrar&Rinehart. Chamberlin, A.O. 1998. Toplu konut alanları ile kent parkları içerisindeki çocuk oyun alanlarının karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Cihangiroğlu, C. 1994. Çocuk oyun alanlarındaki oyun aletlerinde uyulması gereken kriterler üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara. Coplan, R.J., Rubin, K.H. 2010. Social withdrawal and shyness ın childhood: History, Theories, Definitions, & Assessments. https://www.researchgate.net/publication/286178832 (Erişim Tarihi: 12.03.2016). Darwish, D., Esquivel, G.B., Houtz, J.C., Alfonso, V.C. 2001. Play and social skills in maltreated and non-maltreated preschoolers during peer interactions. Child Abuse and Neglect, 25: 13-31. Denham, S. A., Weisberg, R.P. 2005. Social-Emotional Learning in Early Childhood. Chesebrough, E., King, P., Bloom, M., Gullotta, T.P. (Ed.). A Blueprint for the Promotion of Pro-Social Behavior in Early Childhood. p.13–51. Springer-Verlag, New York.
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section İç Anadolu’da Ağaçlandırma Çalışmaları
Authors

Mustafa Erten This is me

Zeki Demir

Publication Date July 29, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 15 Issue: 1

Cite

APA Erten, M., & Demir, Z. (2019). Çocuk Oyun Alanlarının İlkokul Öğrencilerinin Gelişimi Üzerine Etkilerinin Araştırılması: Düzce Cumhuriyet İlkokulu Örneği. Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Ormancılık Dergisi, 15(1), 11-23.

........