Kanserli Çocuğa Sahip Ailelerin Aşama Yaklaşımına Göre Gösterdikleri Tepkiler

Year 2012, Volume: 2 Issue: 1, 1 - 4, 29.04.2013

Oğuzhan Zengin Selçuk Saltık Yunus Duysak Gökhan Soytürk Ezgi Orbay Orhan Tekin

Abstract

Kanser fiziksel, ruhsal, duygusal ve sosyal yönlerden hem bireyi hem de ailesini etkileyen bir hastalıktır. Bu araştırma çocuğu kanser hastalığına sahip ebeveynlerin verdikleri tepkilerin aşama yaklaşımına göre incelenmesini amaçlamaktadır. Araştırmaya katılmaya gönüllü olan kanserli çocuğa sahip 49 anne-baba çalışmaya alınmış ve bu kişilere araştırmacılar tarafından geliştirilen görüşme formunda bulunan sosyodemografik bilgilere ve hastalık tanısı sonrası aile üzerinde yaşanan duygusal değişimlere ilişkin sorular yöneltilmiştir. Kanserli çocuğa sahip ailelerin vermiş oldukları tepkilere bakıldığında; çoğunluğu öfke, ilgisizlik, uyku sorunu, sorumluluklarını yerine getirmede güçlük, hassaslaşma, karar vermede güçlük, yalnızlık, karamsarlık ve hastalığın seyri konusunda ümitsizlik sorunlarını yaşamaktadır. Kanserli
çocuğa sahip ebeveynlerin kansere aşama yaklaşımına göre tepki verdikleri bulunmuştur.

Keywords

Çocukluk çağı kanser hastalığı; kanserli hasta yakını; aşama yaklaşımı

References

• Svarsdootir EK, Sigurdardottir AO. Developing a Family Level Intervention For Families of Children With Cancer. Oncology Nursing Forum; 2006.
• McCubbin M, McCubbin H. Resiliency in families: A conceptual model of family adjustment and adaptation in response to stress and crisis. In: McCubbin H, Thompson A, McCubbin M, editors. Family assessment: Resiliency, coping and adaptation-inventories for research and practice. Madison: University of Wisconsin System; 1996.
• Özbesler C. Çocukluk Çağı Lösemileri ve Sosyal Destek Sistemlerinin Aile İşlevlerine Etkisi [Doktora Tezi]. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2001.
• Guni Ö. Kanserli Birey ve Ailelerinin Sosyal Destek Algılarının Değerlendirilmesi [Yüksek Lisans Tezi]. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2005.
• Işıkhan V. Terminal Dönemdeki Kanser Hastalarının Bakımı, İnsani Gelişme ve Sosyal Hizmet Prof. Dr. Nesrin Koşar’a Armağan. Ankara: Aydınlar Matbaası; 2001.
• Urhan G. Cerebral Palsy’li Çocuk Varlığının Aile İşlevlerine Etkisi ve Sosyal Hizmetler [Yüksek Lisans Tezi]. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 1998.
• Eylen B. Bilgi Verici Danışmanlığın Kanser Hastalarının Ailelerinin Sosyal Destek Becerileri Üzerine Etkisi [Doktora Tezi]. Ankara: Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2001.
• Kubler-Ross E. Ölüm ve ölmek üzerine. Büyükkal B, çeviri. İstanbul: Boyner Holding Yayınları; 1997.
• Enskär K, Carlsson M, Golsäter M, Hamrin E, Kreuger A. Parental reports of changes and challenges that result from parenting a child with cancer. J Pediatr Oncol Nurs. 1997 Jul; 14(3): 156-63.
• Chao CC, Chen SH, Wang CY, Wu YC, Yeh CH. Psychosocial adjustment among pediatric cancer patients and their parents. Psychiatry Clin Neurosci. 2003 Feb; 57(1): 75-81.
• McGrath P. Identifying support issues for parents of children with leukemia. Cancer Pract. 2001; 9(4): 198-205.
• Toros F, Tot Ş, Düzovalı Ö. Kronik Hastalığı Olan Çocuklar, Anne ve Babalarındaki Depresyon ve Anksiyete Düzeyleri. Klinik Psikiyatri. 2002; 5: 240-7.