BibTex RIS Cite

-

Year 2013, Volume: 3 Issue: 3, 1 - 9, 13.01.2014

Abstract

Many of the families with the handicapped children brush up against difficulties in terms of psychological, financial,family and social environment relationships. Responsibility of a handicapped child causes to be the mandatory changesin the family, and also may affects the family's social life participation. The purpose of this research is to assess ascomparative the social life participation of the families with the handicapped (physically and/or mentally) individualsin Duzce, and identify factors affecting and/or blocking their social life participation, and develop the solution suggestionsaccordingly. For this purpose, total 102 families with 31.4% mental, 30.4%, physical, 27.5% physical-mental handicappedindividuals have been involved in the study. As a result, it is found that the handicap type of child and education levelof parents’ affect significantly on their dreams in the future and plans of their families. However it is concluded that thefamily's income is not an important factor in the social participation of families.

References

  • Mutluer SY. Tekerlekli Sandalye Kullanan Bedensel Özürlüler İçin Uygun Konut Tasarımı ve Çevre Düzenlemesi [Yüksek Lisans Tezi]. Konya: Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü; 1997.
  • Özüdoğru Erdoğan HN. Engelliler ve Ailelerinin Yaşadığı Sorunlar. Öz-Veri Dergisi. 2010; 7(2): 1635
  • Bahar A, Bahar G, Savaş H, Parlar S. Engelli Çocukların Annelerinin Depresyon ve Anksiyete Düzeyleri İle Stresle Başa Çıkma Tarzlarının Belirlenmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi. 2009; 4(11): 97-112.
  • Özşenol F, Işıkhan V, Ünay B, Aydın Hİ, Akın R, Gökçay, E. Engelli Çocuğa Sahip Ailelerin Aile İşlevlerinin Değerlendirilmesi. Gülhane Tıp Dergisi. 2003; 45(2): 156-64.
  • Yıldırım F, Conk Z. Zihinsel yetersizliği olan çocuğa sahip anne-babaların stresle başa çıkma tarzlarına ve depresyon düzeylerine planlı eğitim etkisi. C. Ü. HYO Derg. 2005; 9: 1-10.
  • Coşkun Y, Akkaş G. Engelli Çocuğu Olan Annelerin Sürekli Kaygı Düzeyleri ile Sosyal Destek Algıları Arasındaki İlişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 2009; 10(1): 213-27. Aytaç S. Özürlülerin Rehabilitasyonunun Artan Önemi. İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi. 2000; 2(2): 54-75.
  • Sarısoy M. Otistik ve Zihinsel Engelli Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Evlilik Uyumları [Yüksek lisans tezi]. İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2000.
  • Uğuz Ş, Toros F, İnanç BY, Çolakkadıoğlu O. Zihinsel ve/veya bedensel engelli çocukların annelerinin anksiyete, depres¬yon ve stres düzeylerinin belirlenmesi. Klinik Psikiyatri. 2004; 7: 42-7.
  • Karadağ G. Engelli çocuğa sahip annelerin yaşadıkları güçlükler ile aileden aldıkları sosyal destek ve umutsuzluk düzey¬leri. TAF Prev Med Bull. 2009; 8: 315Kahriman G, Bayat M. Özürlü çocuğa sahip ebeveynlerin yaşadıkları güçlükler ve algıladıkları sosyal destek düzeyleri. Öz-Veri Dergisi. 2008; 5(1): 1175Hobbs N, Perrin J, Irey HT. Issues in the care of children with chronic illness. San Francisco: Jossey Bass; 1985.
  • Akandere M, Acar M, Baştuğ G. Zihinsel ve Fiziksel Engelli Çocuğa Sahip Anne ve Babaların Yaşam Doyumu ve Umutsuzluk Düzeylerinin İncelenmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2009; 22: 23-30.
  • Taanila A, Syrjala L, Kokkonen J, Jarvelin MR. Coping of parents with physically and/or intellectually disabled children. Child: Care, Health & Development. 2002; 28: 73-86.
  • Şen E. Engelli Çocuğu Olan Ailelerin Yaşadığı Güçlükler [Yüksek lisans tezi]. Mersin: Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Anabilim Dalı; 2004.

Düzce İlinde Bedensel ve/veya Zihinsel Engelli Bireylere Sahip Ailelerin Toplumsal Yaşama Katılımlarının Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi

Year 2013, Volume: 3 Issue: 3, 1 - 9, 13.01.2014

Abstract

Engelli çocuğa sahip ailelerin birçoğu, psikolojik, maddi, aile ve sosyal çevre ilişkiler bakımından güçlüklerle karşı karşıya kalmaktadır. Engelli çocuğun sorumluluğu aile içinde zorunlu değişimlerin yaşanmasına neden olmakta ve ailenin toplumsal yaşama katılımını etkileyebilmektedir. Bu araştırmanın amacı, Düzce ilindeki bedensel engelli ve zihinsel engelli bireylere sahip ailelerin toplumsal yaşama katılımlarının karşılaştırmalı olarak değerlendirmek, engelli ailelerinin toplumsal yaşama katılımlarını etkileyen ve/veya engelleyen faktörleri tespit etmek ve bu doğrultuda çözüm önerileri geliştirmektir. Bu amaçla %31.4 zihinsel, %30.4 bedensel, %27.5 zihinsel-bedensel engelli bireye sahip toplam 102 aile çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışma sonucunda, çocuğun engel tipinin ve ailelerin eğitim düzeyinin ailelerin geleceğe yönelik hayallerinde ve planlarında anlamlı düzeyde bir etkisi olduğu bulunmuştur. Ancak aile gelirinin ailelerin toplumsal katılımında önemli bir faktör olmadığı sonucuna varılmıştır.

References

  • Mutluer SY. Tekerlekli Sandalye Kullanan Bedensel Özürlüler İçin Uygun Konut Tasarımı ve Çevre Düzenlemesi [Yüksek Lisans Tezi]. Konya: Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü; 1997.
  • Özüdoğru Erdoğan HN. Engelliler ve Ailelerinin Yaşadığı Sorunlar. Öz-Veri Dergisi. 2010; 7(2): 1635
  • Bahar A, Bahar G, Savaş H, Parlar S. Engelli Çocukların Annelerinin Depresyon ve Anksiyete Düzeyleri İle Stresle Başa Çıkma Tarzlarının Belirlenmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi. 2009; 4(11): 97-112.
  • Özşenol F, Işıkhan V, Ünay B, Aydın Hİ, Akın R, Gökçay, E. Engelli Çocuğa Sahip Ailelerin Aile İşlevlerinin Değerlendirilmesi. Gülhane Tıp Dergisi. 2003; 45(2): 156-64.
  • Yıldırım F, Conk Z. Zihinsel yetersizliği olan çocuğa sahip anne-babaların stresle başa çıkma tarzlarına ve depresyon düzeylerine planlı eğitim etkisi. C. Ü. HYO Derg. 2005; 9: 1-10.
  • Coşkun Y, Akkaş G. Engelli Çocuğu Olan Annelerin Sürekli Kaygı Düzeyleri ile Sosyal Destek Algıları Arasındaki İlişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 2009; 10(1): 213-27. Aytaç S. Özürlülerin Rehabilitasyonunun Artan Önemi. İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi. 2000; 2(2): 54-75.
  • Sarısoy M. Otistik ve Zihinsel Engelli Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Evlilik Uyumları [Yüksek lisans tezi]. İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; 2000.
  • Uğuz Ş, Toros F, İnanç BY, Çolakkadıoğlu O. Zihinsel ve/veya bedensel engelli çocukların annelerinin anksiyete, depres¬yon ve stres düzeylerinin belirlenmesi. Klinik Psikiyatri. 2004; 7: 42-7.
  • Karadağ G. Engelli çocuğa sahip annelerin yaşadıkları güçlükler ile aileden aldıkları sosyal destek ve umutsuzluk düzey¬leri. TAF Prev Med Bull. 2009; 8: 315Kahriman G, Bayat M. Özürlü çocuğa sahip ebeveynlerin yaşadıkları güçlükler ve algıladıkları sosyal destek düzeyleri. Öz-Veri Dergisi. 2008; 5(1): 1175Hobbs N, Perrin J, Irey HT. Issues in the care of children with chronic illness. San Francisco: Jossey Bass; 1985.
  • Akandere M, Acar M, Baştuğ G. Zihinsel ve Fiziksel Engelli Çocuğa Sahip Anne ve Babaların Yaşam Doyumu ve Umutsuzluk Düzeylerinin İncelenmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2009; 22: 23-30.
  • Taanila A, Syrjala L, Kokkonen J, Jarvelin MR. Coping of parents with physically and/or intellectually disabled children. Child: Care, Health & Development. 2002; 28: 73-86.
  • Şen E. Engelli Çocuğu Olan Ailelerin Yaşadığı Güçlükler [Yüksek lisans tezi]. Mersin: Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Anabilim Dalı; 2004.
There are 12 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Articles
Authors

Şengül Cangür

Gülşen Civan This is me

Seval Çoban This is me

Mazhar Koç This is me

Hakan Karakoç This is me

Sezai Budak This is me

Emre İpekçi This is me

Handan Ankaralı

Publication Date January 13, 2014
Submission Date July 18, 2013
Published in Issue Year 2013 Volume: 3 Issue: 3

Cite

APA Cangür, Ş., Civan, G., Çoban, S., Koç, M., et al. (2014). Düzce İlinde Bedensel ve/veya Zihinsel Engelli Bireylere Sahip Ailelerin Toplumsal Yaşama Katılımlarının Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(3), 1-9.
AMA Cangür Ş, Civan G, Çoban S, Koç M, Karakoç H, Budak S, İpekçi E, Ankaralı H. Düzce İlinde Bedensel ve/veya Zihinsel Engelli Bireylere Sahip Ailelerin Toplumsal Yaşama Katılımlarının Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi. J DU Health Sci Inst. January 2014;3(3):1-9.
Chicago Cangür, Şengül, Gülşen Civan, Seval Çoban, Mazhar Koç, Hakan Karakoç, Sezai Budak, Emre İpekçi, and Handan Ankaralı. “Düzce İlinde Bedensel ve/Veya Zihinsel Engelli Bireylere Sahip Ailelerin Toplumsal Yaşama Katılımlarının Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi”. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 3, no. 3 (January 2014): 1-9.
EndNote Cangür Ş, Civan G, Çoban S, Koç M, Karakoç H, Budak S, İpekçi E, Ankaralı H (January 1, 2014) Düzce İlinde Bedensel ve/veya Zihinsel Engelli Bireylere Sahip Ailelerin Toplumsal Yaşama Katılımlarının Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 3 3 1–9.
IEEE Ş. Cangür, “Düzce İlinde Bedensel ve/veya Zihinsel Engelli Bireylere Sahip Ailelerin Toplumsal Yaşama Katılımlarının Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi”, J DU Health Sci Inst, vol. 3, no. 3, pp. 1–9, 2014.
ISNAD Cangür, Şengül et al. “Düzce İlinde Bedensel ve/Veya Zihinsel Engelli Bireylere Sahip Ailelerin Toplumsal Yaşama Katılımlarının Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi”. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 3/3 (January 2014), 1-9.
JAMA Cangür Ş, Civan G, Çoban S, Koç M, Karakoç H, Budak S, İpekçi E, Ankaralı H. Düzce İlinde Bedensel ve/veya Zihinsel Engelli Bireylere Sahip Ailelerin Toplumsal Yaşama Katılımlarının Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi. J DU Health Sci Inst. 2014;3:1–9.
MLA Cangür, Şengül et al. “Düzce İlinde Bedensel ve/Veya Zihinsel Engelli Bireylere Sahip Ailelerin Toplumsal Yaşama Katılımlarının Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi”. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, vol. 3, no. 3, 2014, pp. 1-9.
Vancouver Cangür Ş, Civan G, Çoban S, Koç M, Karakoç H, Budak S, İpekçi E, Ankaralı H. Düzce İlinde Bedensel ve/veya Zihinsel Engelli Bireylere Sahip Ailelerin Toplumsal Yaşama Katılımlarının Karşılaştırmalı Olarak Değerlendirilmesi. J DU Health Sci Inst. 2014;3(3):1-9.