1 kasım 2015 genel seçimleri örneğinde siyasi parti liderlerinin Twitter kullanım pratikleri

Year 2016, Volume: 4 Issue: 2, 0 - 0, 14.11.2016

Neslihan Ölçer

https://doi.org/10.19145/gujofoc.40046

Cited By: 1

Abstract

Siyasal iletişim seçmen tercihini etkilemeyi amaçlayan, parti ve liderlerin istekleri doğrultusunda siyasete yön veren ikna edici bir iletişimdir. Siyasal alanda rekabet, siyasal parti ve siyasetçilerin rakiplerinden farklılaşacak iletişim stratejileri uygulamalarını gerektirmektedir. Günümüzde hedef kitlelere ulaşmada geleneksel iletişim araçları yanında daha etkili olabilecek internet ve sosyal medyanın kullanımı dikkat çekmektedir. Bu bağlamda bu çalışmada, 1 Kasım 2015 Genel Seçimlerinde mecliste temsil hakkı bulan dört siyasi parti liderinin seçim kampanyaları kapsamında Twitter kullanım pratiklerinin irdelenmesi amaçlanmaktadır. Adalet ve Kalkınma Partisi (Ak Parti), Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) ve Halkların Demokrasi Partisi (HDP) liderlerinin 8 Haziran - 1 Kasım 2015 tarihleri arasında Twitter kullanım pratikleri niceliksel içerik analizi yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Çalışma kapsamında elde edilen bulgular parti liderlerinin farklı kullanım pratiklerine işaret etmektedir. Özellikle, Twitter’ın etkileşimsellik özelliğini arttıran mention, retweet, hashgtag gibi uygulamaları verimli kullanma bağlamında, liderler arasında önemli farklılıklar tespit edilmiştir. İçerik üretimine olanak sağlayan, katılımcılığı arttıran Twitter gibi sosyal ağların seçmen kitle ile iletişimin geliştirilebilmesi ve beklentilerin yansıtılabilmesi açısından verimli kullanımının seçim kampanyalarının başarısı üzerinde etkin bir rol oynayabileceği söylenebilir. Bununla birlikte, siyasal kampanyaların seçmen kitle üzerindeki etki gücünü arttırabilmek amacıyla yeni medyanın geleneksel iletişim araçlarıyla birlikte kullanılması gerektiği göz ardı edilmemelidir. Bu çalışma siyasi liderlerin 1 Kasım 2015 Genel seçimlerinde Twitter kullanım biçimleri ve yoğunluklarını ortaya koyması açısından önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler: Siyasal iletişim, siyasi parti liderleri, 1 Kasım 2015 Genel Seçimleri, Twitter

Practices of twitter use by political party leaders in the 1st November, 2015 general election

Abstract

Political communication is a persuasive communication that gives direction of parties and leaders requests and  aims to effect voter’s preference. Political competition requires communication strategy applications which will differentiate  political parties and politicians from competitors. Nowadays, in addition to traditional communication tools, the use of internet and social media, which can be more effective to reach target groups, attracts attention. This study examines the practical use of Twitter in the scope of the election campaign of the leaders of four political parties which are entitled to representation in parliament, in the 1st November, 2015. Quantitative content analysis method is examined on the practices of Twitter usage of Leaders of The Justice and Development Party (AK Parti), The Republican People's Party (CHP), The Nationalist Movement Party (MHP)  and People’s Democratic Party (HDP) (between the 8th June to November the 1st, 2015. In the study, the main results are pointing to various application practices of party leaders. Especially, the applications such as “mention”, “retweet”, “hashgtag” which enhance the transactional property of the Twitter differs in terms of party leaders. In order to improve the communication with the voter audience and in terms of reflection of expectations, the efficient use of social networks such as Twitter which inceases participation, and which allows production of user content. However, the new media which can increase the potency of political campaign must be used in conjuction with traditional communication tools. This study is important for demonstrating the usage patterns and densities of Twitter used by political party leaders in November the 1st, 2015 General Election.

Key Words: Political communication, political party leaders, November the 1st, 2015 Genereal Elections, Twitter

References

• AKINCI Vural Z. Beril ve BAT, Mikail (2009). “Siyasal Seçim Kampanyalarında Yeni İletişim Teknolojileri ve Blog Kullanımı: 2008 Amerika Başkanlık Seçimlerine Yönelik Karşılaştırmalı Bir Analiz”, Journal of Yasar University, 4 (16), s. 2745-2778.
• AKINCI Vural Z. Beril ve BAT, Mikail (2010). “Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma”, Journal of Yasar University, 20(5), s. 3348‐3382.
• AKTAŞ, Hasret (2004). Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak İnternet, Konya: Tablet Yayınları.
• ALTUNAY, Meltem Cemiloğlu (2010). “Gündelik Yaşam ve Sosyal Paylaşım Ağları: Twitter ya da Pıt Pıt Net”, Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, Sayı 12, s. 31-56.
• AZİZ, Aysel (2014). Siyasal İletişim, Ankara: Nobel.
• BAYRAKTUTAN, Günseli; BİNARK, Mutlu; ÇOMU, Tuğrul; DOĞU, Burak; İSLAMOĞLU, Gamze; AYDEMİR, Aslı Telli (2012). “Sosyal Medyada 2011 Genel Seçimleri: Nicel-Nitel Arayüzey İncelemesi”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Cilt:7, Sayı:3, s. 5-29.
• BOSTANCI, Mustafa (2014). “Siyasal İletişim 2.0”, Erciyes İletişim Dergisi Akademia, Cilt:3, Sayı:3, s. 84-96.
• ÇETİN, Selçuk (2015). “2014 Yerel Seçimlerinde Büyükşehir Belediye Başkan Adaylarının Twitter Kullanımları Üzerine Karşılaştırmalı Analiz”, Global Media Journal TR Edition, 5 (10) Spring, s. 87-119.
• DOĞU, Burak; BAYRAKTUTAN, Günseli; BİNARK, Mutlu; ÇOMU, Tuğrul; İSLAMOĞLU, Gamze; AYDEMİR, Aslı Telli (2013). “Milliyetçi Hareket Partisi’nin Alternatif Mecra Arayışında 2011 Genel Seçimleri ve Twitter Kullanımı”, Global Media Journal TR Edition, (4) 8, s. 96-124.
• GENEL, Mehmet Gökhan (2012). “Siyasal İletişim Kampanyalarında Sosyal Medyanın Kullanımı: 12 Haziran 2011 Seçimleri Twitter Örneği”, The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, TOJDAC October Volume 2, Issue 4, s. 23-31.
• GERAY, Haluk (2014). Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş, Ankara: Umuttepe Yayınları.
• KALKAN, Veli Denizhan; KESKİN, Halit; AKGÜN, Ali E. (2002). “İnternet ve Siyasal Yaşam: Literatür Değerlendirmesi ve Bir Sentez Arayışı”, VIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri, 19-21 Aralık 2002, Askeri Müze/Harbiye Kültür Sitesi, İstanbul.
• KARAÇOR, Süleyman (2009). “Yeni İletişim Teknolojileri, Siyasal Katılım, Demokrasi”, Celal Bayar Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi, Yönetim ve Ekonomi, Cilt:16, Sayı:2, s. 121-131.
• KILIÇASLAN, Çakmak Emine (2008). İdeoloji ve Medya İlişkisi, İstanbul: Kriter Yayınları.
• LILLEKER, Darren G. (2013). Siyasal İletişim Temel Kavramlar, İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• ODABAŞI, H.Ferhan; MISIRLI, Özge; GÜNÜÇ, Selim; TİMAR, Ş. Zeynep; ERSOY, Mehmet; SOM, Seçil; DÖNMEZ, Fevzi İnan; AKÇAY, Tayfun; EROL, Osman (2012). “Eğitim için Yeni Bir Ortam: Twitter”, Anadolu Journal of Educational Sciences International, January, 2(1), s. 89-103.
• ÖKSÜZ, Onur ve YILDIZ, Elif Turan (2004). “Siyasal İletişimde İnternet Kullanımı: Türkiye ve ABD’deki Siyasal Partilerin Web Sitelerinin Karşılaştırmalı Analizi.” 2nd International Symposium, Communication in the Millenium’da sunulmuş bildiri. Tam metin, http://cim.anadolu.edu.tr/pdf/2004/1130855423.pdf, Erişim Tarihi: 23.10.2015.
• ÖZKAN, Abdullah (2007). Siyasal İletişim Stratejileri, İstanbul: Tasam Yayınları.
• ÖZSOY, Osman (2009). Seçim Kazandıran Siyasal İletişim, İstanbul: Pozitif Yayınları.
• ÖZTÜRK, İlknur Doğu (2014). “Siyasal İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya: 2012 Amerikan Başkanlık Seçimlerinde Twitter Kullanımı Üzerine Bir Araştırma”, (Editör) İdil Sayımer. Yeni Medya Araştırmaları, İstanbul: Literatürk Academia, s. 399-436.
• SAYIMER, İdil (2012). Sanal Ortamda Halkla İlişkiler, İstanbul: Beta.
• SÜTÇÜ, Günseli Bayraktutan (2007). “İktidarın Müzelerinin Sanal Uzamdaki Varlığı Üzerinden Siyasal İletişimi Yeniden Düşünmek”, (Derleyen) Mutlu Binark. Yeni Medya Çalışmaları, Ankara: Dipnot Yayınları, s. 71-95.
• ŞENER, Gülüm; EMRE, Perrin Öğün; AKYILDIZ, Fatih (2015). “Türkiye’de Sosyal Medyanın Siyasi Katılıma Etkileri”, Folklor/Edebiyat Dergisi, Yeni Medya Çalışmaları Özel Sayısı, Cilt 21, Sayı 83, 3, s. 75-98.
• STIEGLITZ, Stefan; BROCKMANN, Tobias; XUAN, Linh Dang (2012). “Usage of Social Media for Political Communication”, Pacific Asia Conference on Information Systems AIS Electronic Library.
• TAMÇELİK, Soyalp (2014). “Sosyal Medyanın Türkiye’de Yeni Özgürlük Alanlarını Belirlemedeki Etkisi ve Yerel Seçimlerde Siyasal İletişimle Kolektif Kimlik Oluşumundaki Rolü”, İletişim ve Diplomasi Dergisi, Sayı: 3, Yıl: 2, s. 27-47.
• TUMASJAN, Andranik; SPRENGER, Timm O.; SANDNER, Philipp G. ; WELPE, Isabell M. (2010). “Predicting Elections with Twitter: What 140 Characters Reveal about Political Sentiment”, Proceedings of the Fourth International AAAI Conference on Weblogs and Social Media. https://www.aaai.org/ocs/index.php/.../1852. 178-185. Erişim Tarihi: 16.01.2016.
• YALIN, Bahar Eroğlu (2006). “Siyasal İletişimin Reklam Boyutuna İlişkin Kuramsal Bir İnceleme”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 25, s. 169-180.
• YILDIRIM, Yılmaz (2012). “İletişimsel Eylem Kuramı Işığında Siyasal İletişim ve AK Parti Örneği”, Akademik İncelemeler Dergisi (Journal of Academic Inquiries), Cilt:7, Sayı:1, s. 195-226.
• http://www.internethaber.com/adaylara-secim-kazandiran-tuyolar-770978h.htm Erişim Tarihi: 05.10.2015.
• https://tr.wikipedia.org/wiki/Twitter. Erişim Tarihi: 16.11.2015.
• http://www.statisticbrain.com/ Erişim Tarihi: 24.10.2014.