In the country-wide providing the efficiency will only be provided by distributing the resources in the non-efficient provinces and regions well-balanced by correcting the deficiencies and by building separate plans. For this purpose, the efficiency of Turkey’s agriculture sector in 2009 on the basis of provinces and regions by using two-stage data envelopment analysis (DEA) method is analyzed, the factors that have an impact on productivity are determined and the differences between provinces and regions are focused on. Firstly, an input-oriented DEA was performed by using 4 inputs and 1 output under variable returns to scale assumption. While the average technical efficiency was found to be 75%, it was understood that the cost of agricultural labour force and energy needed to be reduced. Secondly, the Tobit regression model was used to analyse the relation between the technical efficiency values of the provinces and the variables considered to have an external impact on the agricultural productivity. As a result of the predicted model; precipitation per m2, the households engaged in agriculture, literacy ratio and ratio of asphalt roads were determined as variables which contribute the agricultural efficiency of the provinces. Furthermore, regional efficiency differences were observed and results were evaluated
Agriculture technical efficiency tobit regression Turkey two-stage data envelopment analysis
Ülke genelinde etkinliğin sağlanabilmesi ancak verimsiz olan iller ve bölgelerdeki kaynakların dengeli dağıtılarak, yetersizliklerin giderilmesi ve her biri için ayrı planlamaların yapılması ile mümkün olabilecektir. Bu amaçla, makalede, iki aşamalı veri zarflama analizi (VZA) yöntemi ile 2009 yılı Türk tarım sektörü etkinliği iller ve bölgeler bazında analiz edilmiş, verimliliğe etki eden faktörler belirlenmiş ve bölgeler arasındaki farklılıklara odaklanılmıştır. İlk olarak, ölçeğe göre değişken getiri varsayımı altında 4 girdi, 1 çıktı kullanılarak girdi odaklı veri zarflama analizi yapılmıştır. İllerin ortalama teknik etkinliği %75 bulunurken, tarımsal işgücü ve tarımsal elektrik kullanımı girdilerinin azaltılması gereği ortaya çıkmıştır. İkinci olarak ise Tobit Regresyon modeli kullanılarak, illerin teknik etkinlik değerleri ile tarımsal verimliliği dışsal olarak etkileyen değişkenler arasındaki ilişki incelenmiştir. Kestirilen model sonucunda; m2’ye düşen yağış miktarı, tarımla uğraşan hane halkı, okur yazar ve asfalt yol oranı illerin tarımsal verimliliğine katkıda bulunan değişkenler olarak belirlenmiştir. Ayrıca, bölgesel etkinlik farklılıkları incelenerek sonuçlar değerlendirilmiştir
Other ID | JA58SM28PC |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | February 1, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 13 Issue: 1 |