THE LEGAL NATURE OF DEFECTIVE SERVICE, THE OBLIGATION ARISING FROM DEFECTIVE SERVICE AND OPTIONAL RIGHTS OF CONSUMERS WITHIN THE SCOPE OF THE LAW ON THE PROTECTION OF THE CONSUMER NO 6502

Year 2016, Volume: XX Issue: 1-2, 85 - 124, 01.06.2016

Eda Şahin

Abstract

Under Turkish Law, the protection of consumers has been constitutionally guaranteed in Article 172 of the Constitution of 1982, which stated that the State shall take measures to protect and enlighten consumers and encourage them to take initiatives to protect themselves. In this respect, consumer protection rules ensure consumers fair treatment, goods and services that meet acceptable standards and a right of redress if their rights are infringed. Services, which do not start within the timeframe specified in the contract or which lack the characteristics that either are agreed upon by the parties or should they objectively have, are called defective services and these services constitute one of the areas where consumers enjoy protection. That said, the literature and decisions of the Court of Cassation show that there has been an ongoing debate over what constitutes services. It is important to determine what the service is in order to identify whether a defective service would be included in the scope of the Consumer Protection Act no. 6502. This article will discuss the need for and importance of the protection of consumers, what services mean, how to define defective services, what kind of services can be regarded as defective under the Consumer Protection Act no. 6502, what the responsibility of service providers of defective services and, finally, consumers’ rights against defective services.

Keywords

Consumer Protection Act 2013, Defective Services, Consumer, Responsibility for defective goods and services

6502 SAYILI TÜKETİCİNİN KORUNMASI HAKKINDA KANUN KAPSAMINDA AYIPLI HİZMETİN HUKUKİ NİTELİĞİ, AYIPLI HİZMETTEN DOĞAN SORUMLULUK VE TÜKETİCİLERİN SEÇİMLİK HAKLARI

Abstract

Türk Hukuku’nda tüketicinin korunması anayasal güvence altına alınmış olup 1982 Anayasası 172. maddesinde “Devlet’in tüketicileri koruyucu ve aydınlatıcı tedbirler alarak tüketicilerin kendilerini koruyucu girişimlerini teşvik edeceği” düzenlenmiştir. Bu kapsamda tüketicinin korunması hukuku, tüketicilerin adil muamele görmesini, aldıkları mal ve hizmetlerin kabul edilebilir standartlarda olmasını ve satıcı, sağlayıcı ve üretici tarafından yapılan ihlaller karşısında belli haklara sahip olmalarını amaçlar. Sözleşmede belirlenen süre içinde başlamayan veya taraflarca kararlaştırılmış olan ve objektif olarak sahip olması gereken özellikleri taşımayan hizmetler, ayıplı hizmetler olarak nitelenir ve bunlar da tüketicinin korunması hukukunun kapsamına girer. Ancak doktrin ve Yargıtay kararlarına bakıldığında, nelerin ‘hizmet’ olduğu hususunun tartışmalı olduğu görülmektedir. Hizmetin kapsamının belirlenmesi, ayıplı bir hizmet söz konusu olduğu zaman tüketicinin 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’da yer alan korumadan yararlanıp yararlanmayacağının saptanması açısından önemlidir. Bu bakımdan, çalışmamız tüketicilerin ayıplı hizmetlere karşı korunması ihtiyacı ve önemi üzerinde durduktan sonra, hizmet kavramını ve ayıplı hizmetlerin neler olduğu açıklayacaktır. Bunu takiben ne tür hizmetlerin 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun kapsamında ayıplı hizmet sayılacağı, ayıplı hizmetler karşısında sağlayıcının sorumluluğu ve son olarak da ayıplı hizmetlere karşı tüketicinin sahip olduğu seçimlik haklar incelenecektir.

Keywords

6502 sayılı Tüketicilerin Korunması Hakkında Kanun, Ayıplı hizmet, Tüketici, Ayıba karşı tekeffül borcu

References

• Akçaal M.; Uyumaz A., “6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Bazı Hükümlerine (m. 1-16) ilişkin bir İnceleme”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 2, 2013.
• Akıntürk İ. Y., “Tüzel Kişi Tacirin Tüketici Sıfatı”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: XX, Sayı: 2, 2016.
• Akipek Ş., “Madde 3 Şerhi”, Milli Şerh, Ankara 2016.
• Akman P., “‘Consumer’ versus ‘Customer’: The Devil in the Detail”, CCP Working Paper, Sayı: 08-34, 2008.
• Arkan S, Ticari İşletme Hukuku, Ankara 2014.
• Aslan İ. Y., 6502 Sayılı Kanuna Göre Tüketici Hukuku, Bursa 2015.
• Atamer Y. M., Baş E., “Avrupa Birliği Hukuku ile Karşılaştırmalı Olarak 6502 Sayılı Yeni Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun Uyarınca Satım Sözleşmesinde Ayıptan Doğan Sorumluluk”, İstanbul Barosu Dergisi, Tüketici Hakları ve Rekabet Hukuku Özel Sayısı, Cilt: 88, 2014.
• Atasoy A. Ö, Taşkın M., Acar H., Tüketiciyi Koruma Hukuku, İlgili Mevzuat ve Yargıtay Kararları, Ankara 2000.
• Aydoğdu M., “6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un Getirdiği Yeniliklere Genel Bakış, Sözleşmeye Aykırılık, Ayıplı İfa Kavramlarına Getirdiği Farklı Yaklaşım ve Bu Konudaki Önerilerimiz”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Cilt: 15, Sayı: 2, 2013.
• Aydoğdu M., “Ayıplı Hizmetler”, Milli Şerh, Ankara 2016.
• Çağlayan H. C., “Ayıplı Hizmetten Doğan Sorumluluk ve Seçimlik Haklar”, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, Sayı: 7, 2016. Dal E., “Ayıplı Mal ve Hizmetlere Karşı Tüketicinin Korunması”, Hukuk Gündemi Dergisi, Sayı: 5, 2006.
• Doğan G., “Satıcının Ayıplı Mallardan ve Sağlayıcının Ayıplı Hizmetlerden Sorumluluğu”, Yeditepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 1, 2008.