İSTİCVABA İLİŞKİN OLARAK HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU İLE GETİRİLEN DÜZENLEMELER

Year 2012, Volume: XVI Issue: 1-2, 285 - 308, 01.06.2012

Uğur Yağcı

Abstract

İsticvap, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanun’u döneminde olduğu gibi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu1 döneminde de önem arz etmektedir. İsticvabın asıl amacı, dava konusu olan vakıalar hakkında var olan çelişik durumları gidermek ve aydınlatmaktır. İsticvap, kanunda her ne kadar delil olarak kabul edilmemiş olsa da, öğretide bir ispat vasıtası olduğu öne sürülmüştür. İsticvap ile hâkim, isticvap edilen taraftan kendisini bağlayacak beyan alma hakkına sahiptir. İsticvap edilen taraf, sorguya katılmaz ise isticvap konusu vakıaları ikrar etmiş sayılacaktır. İkrar edilmiş vakıalar ise, Hukuk Muhakemeleri Kanunu m. 187/2 gereğince çekişmeli sayılmaz ve bunun sonucu olarak da ispatı gerekmez (HMK m. 188/1).

Keywords

vakıa, HMK, ikrar, davetiye

Arraignment Related Regulations Brought By Civil Procedure Code . 285–308

Abstract

References

• ALANGOYA H. Yavuz/YILDIRIM M. Kamil/DEREN-YILDIRIM Nevhis, Medeni Usul Hukuku Esasları, 7. Baskı, İstanbul 2009 (Esaslar).
• ALANGOYA Yavuz, Medeni Usul Hukukunda Vakıaların Ve Delillerin Toplanmasına İlişkin İlkeler, İstanbul 1979 (Vakıaların ve Delillerin Toplanması).
• ALANGOYA Yavuz/YILDIRIM Kamil/DEREN-YILDIRIM Nevhis, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tasarısı Değerlendirme ve Öneriler, İstanbul Barosu Yayınları, 1. Baskı, Ağustos 2006 (Değerlendirme ve Öneriler).
• ANSAY Sabri Şakir, Hukuk Yargılama Usulleri, 7. Baskı, Ankara 1960.
• ARSLAN Ramazan, Medeni Usul Hukukunda Dürüstlük Kuralı, Ankara 1989.
• ATALAY Oğuz, Medeni Usul Hukukunda Menfi Vakıaların İspatı, İzmir 2001.
• BECKER-EBERHARD Ekkehard, Dava malzemesinin Taraflarca Getirilmesi İlkesinin Esasları ve Sınırları, Çev. M. Kamil Yıldırım, İlkeler Işığı Altında Medeni Yargılama Hukuku, 7. Baskı, İstanbul 2012.
• BİLGE Necip/ÖNEN Ergun, Medeni Yargılama Hukuku, 3. Baskı, Ankara 1978.
• DEVELLİOĞLU Ferit, Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lügat, Yeniden Düzenlenmiş ve Genişletilmiş 18. Baskı, Ankara 2001.
• DUMAN İlker Hasan, Hukuk Mahkemesinde Tarafların Sorgusu, AD., Mayıs-Haziran 1985, Yıl: 76, S. 3.
• ERDOĞAN Celal, En son Değişikliklere Göre Açıklamalı ve İçtihatlı Hukuk Muhakemeleri Kanunu, Ankara 1982.
• KARSLI Abdurrahim, Medeni Muhakeme Hukuku Ders Kitabı, 6100 Sayılı HMK Hükümlerine Göre Yargıtay Kararları İşlenmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, İstanbul 2011 (Ders Kitabı).
• KARSLI Abdurrahim, Medeni Usul Hukukunda Usuli İşlemler, 1. Baskı, İstanbul 2001 (Usuli İşlemler).
• KİRAZ Taylan Özgür, Medeni Yargılama Hukukunda İkrar, Ankara 2005.
• KONURALP Haluk, Medeni Usul Hukukunda Yazılı Delil Başlangıcı, Ankara 2009.
• KURU Baki, Hukuk Muhakemeleri Usulü El Kitabı, 1. Baskı, İstanbul 1995 (El Kitabı).
• KURU Baki, Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Baskı, C. 2, İstanbul 2001 (Hukuk Muhakemeleri).
• KURU Baki/ARSLAN Ramazan/YILMAZ Ejder, Medeni Usul Hukuku, 22. Baskı, Ankara 2011.
• MUŞUL Timuçin, Medeni Usul Hukuku, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu Esas Alınarak Hazırlanmış 3. Baskı, Ankara 2012.
• NAMLI Mert, Türk ve Fransız Hukukunda İsticvap ve Tarafların Dinlenmesi (Danışman: Prof. Dr. Nevhis Deren Yıldırım), İÜSBE, YYT, İstanbul 2007.
• ÖNEN Ergun, Medeni Yargılama Hukuku, Ankara 1979.
• ÖZBAY İbrahim, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu Neler Getirdi?, 1. Baskı, Ankara 2012.
• ÖZEKES Muhammed, Medeni Usul Hukukunda Asli Müdahale, 1. Baskı, İstanbul 1995.
• PEKCANITEZ Hakan, Medeni Usul Hukukunda Fer’i Müdahale, Ankara 1992.
• PEKCANITEZ Hakan/ATALAY Oğuz/ÖZEKES Muhammet, Medeni Usul Hukuku, 13. Baskı, Ankara 2012.
• POSTACIOĞLU İlhan E., Medeni Usul Hukuku Dersleri, 6. Baskı, İstanbul 1975.
• POSTACIOĞLU İlhan E., Şehadetle İspat Memnuiyeti ve Hudutları, 2. Baskı, İstanbul 1964.
• ŞENER Oruç Hami, “Medeni Yargılama Hukukunda Tarafların İsticvabı”, Yargıtay Dergisi, Ocak-Nisan 1990, S.1-2, C. 16, s. 59-76.
• TERCAN Erdal, Medeni Usul Hukukunda Tarafların İsticvabı (Tarafların Bilgisine Delil Olarak Başvurulması), Ankara 2001 (İsticvap).
• TERCAN Erdal, Medeni Usul Hukukunda Gerçeği Söyleme Yükümlülüğü, SÜHFD, C. 5, S. 1-2, Konya 1996, s.181-212 (Gerçeği Söyleme Yükümlülüğü).
• TUTUMLU Mehmet Akif, Bilimsel Görüşler ve Yargıtay Kararları Işığında Medeni Yargılama Hukukunda Delillerin İleri Sürülmesi, 2. Baskı, Ankara 2002.
• ULUKAPI Ömer, Medeni Usul Hukukunda Tarafların Duruşmaya Gelmemesi, Konya 1997.
• UMAR Bilge, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, Ankara 2011.
• UMAR Bilge/YILMAZ Ejder, İsbat Yükü, 2. Baskı, İstanbul 1980.
• ÜSTÜNDAĞ Saim, Medeni Yargılama Hukuku, 2. Baskı, C. I, İstanbul 1977.
• YAVUZ Nihat, İtirazın İptali, Menfi Tespit ve İstirdat Davaları, Ankara 2000.
• YILDIRIM Mehmet Kamil, Medeni Usul Hukukunda Delillerin Değerlendirilmesi, İstanbul 1990.
• YILMAZ Dinçer, Medeni Usul Hukukunda Davadan Feragate İlişkin Hükümlerin İdari Yargılama Usulünde Uygulanması, (Danışman: Doç. Dr. Sema Taşpınar Ayvaz), AÜSBE, YYT, Ankara 2011.
• YILMAZ Ejder, Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, Ankara 2012 (Şerh).
• YILMAZ Ejder, Hukuk Sözlüğü, Yenilenmiş 3. bs., Ankara 2006 (Sözlük).
• YILMAZ Ejder/ÇAĞLAR Tacar, Tebligat Hukuku C. 1, Genişletilmiş 3.Baskı, Ankara 1999.