Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri ve İş Doyum Düzeylerinin İncelenmesi

Year 2021, Volume: 10 Issue: 12, 1 - 22, 30.06.2021

Bağdat Torun , Gökçe Güvercin Seçkin

Abstract

Araştırmanın amacı, öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve iş doyumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesidir. Bu araştırma nicel verilerle yapılmış ve araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Katılımcılar 2019-2020 Eğitim-Öğretim yılında, İstanbul ilinde bulunan devlet okullarında görev yapan, 381 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmada kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Veriler Kişisel Bilgi Formu, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılmış olan Uzunboylu ve Hürsen (2011) tarafından geliştirilen Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlik Ölçeği ve Baycan (1985) tarafından Türkçeye çevrilen Minnesota İş Doyumu Ölçeği ile toplanmıştır. Araştırma bulguları öğretmenlerin; yaşam boyu öğrenme yeterlikleri,cinsiyet ve okul kademesi değişkenlerine göre anlamlı farklılık gösterdiği, ancak yaş, eğitim düzeyi, mezun olunan fakülte ve kıdeme göre anlamlı bir farklılık göstermediği görülmüştür. İş doyumları, cinsiyet, mezun olunan fakülte, kıdem ve okul kademesi değişkenlerine göre anlamlı farklılık gösterdiği, yaş ve eğitim düzeyi değişkenlerine göre anlamlı farklılık göstermediği görülmüştür. Yaşam Boyu öğrenme yeterlilik düzeylerinin, iş doyumları düzeyleri arasında yapılan basit doğrusal regresyon analizi sonucunda öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterliklerinin iş doyumlarını yordayıcı etkisi (y=1.79+.52x) olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Yordayıcı etki yaşam boyu öğrenme yeterliğinin, iş doyumu üzerindeki etkisidir. (Y: Bağımlı, İş Doyumu, X: Bağımsız , Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri).

Keywords

Eğitim, Yaşam Boyu Öğrenme, İş Doyumu

References

• Abbak, Y. (2018). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlilikleri ile yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
• Akbaş, O.,& Özdemir, S. M. (2002). Avrupa Birliğinde yaşam boyu öğrenme. Milli Eğitim Dergisi, 155(156), 112-126.
• Aksoy, M. (2008). Hayat boyu öğrenme ve kariyer rehberliği ilkelerinin istihdam edilebilirliğe etkileri: Otel işletmeleri üzerine bir uygulama. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Akşit, A. D. (2010). Çalışanların iş doyumunu etkileyen bireysel ve örgütsel faktörler ile sonuçlarına ilişkin kavramsal bir değerlendirme. Türk İdare Dergisi, 467, 31-51.
• Al, S. (2018). Akademisyenlerin İş Doyumu İle Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Beykent Üniversitesi.
• Aristoteles (2015). Metafizik, İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
• Ayaz, C. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Ayra, M. ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile ilişkisi, NWSA-EducationSciences, 1C0630, 10(1), 17-28.
• Ayra, M. (2015). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Mesleki Öz Yeterlik İnançları İle İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Amasya üniversitesi.
• Babanlı, N.(2018).Yetişkin Eğitimindeki Kursiyerlerin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlikleri. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi ve Yıldız Teknik Üniversitesi.
• Baycan, F. A. (1985). Farklı gruplarda çalışan kişilerde iş doyumunun bazı yönlerinin analizi. Yayımlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
• Baykurt, Ö. (2015). İş doyumu ve sağlık çalışanları (Manisa Ruh Sağlığı Hastalıkları Hastanesi çalışanları örneği). Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Beykent Üniversitesi.
• Büyükdüvenci, S. (1983). Yaşam boyu eğitim, felsefesi üzerine. Ankara University Journal Of Faculty Of EducationalSciences (JFES) , 16(2) , 225-242.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Atıf İndeksi, 1-360.
• Çağırıcı, S. F. (2017). Psikolojik Danışmanların Kişilik Özellikleri İle İş Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Beykent Üniversitesi.
• Çalışkan, S. (2019). Öğretmenlerin Tükenmişlik Ve İş Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi.
• Çetin, F. (2019).Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerinin Öğrenme Yaklaşımları ve Özyeterlik İle İlişkisinin İncelenmesi (Sakarya Üniversitesi Örneği). Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi.
• Çirasun, E. (2011). Enformasyon Toplumu Ve Bilgi Çağında Türkiye'nin Gelişim Süreci.Marmara Üniversitesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Politikası Bilim Dalı, İstanbul.
• Dikmen, A.A. (1995), İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi. Atatürk Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 50(03), 115-140.
• Duman A. (2007). Yetişkinler Eğitimi, Ankara: Ütopya Yayıncılık.
• Eğinli, A.T. (2009). Çalışanlarda iş doyumu kamu ve özel sektör çalışanlarının iş doyumuna yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23(3), 35-52.
• Ergün, B.(2016).İş Doyumu Ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişki: Öğretmenler Üzerinde Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi.
• Gedik, G. (2019). Sınıf Öğretmenlerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi.
• Güvel, C. (2019). Kişilik Özelliklerinin İş Doyumu Üzerine Etkileri: Adana Seyhan Belediyesi Örneği. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Çağ Üniversitesi. Mersin.
• Kaban, P. (2020). İş Doyumu İle Tükenmişlik Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Havalimanı İşletmesinde Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Kocaeli Üniversitesi.
• Kadıoğlu, S. (2018). Eğitim kurumlarında okul kültürünün öğretmenlerin iş doyumuna etkisi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Sosyal Bilimler enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
• Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntem: kavramlar-ilkeler- teknikler. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kaya, K. (2018). Öğretmenlerin bilimsel epistemolojik inançları ile yaşam boyu öğrenme yeterlikleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Yüzüncü yıl üniversitesi.
• Köğce, D.,Özpınar, İ. Şahin, S. M., ve Yenmez, A. A. (2014) Öğretim Elemanlarının 21. Yüzyıl Öğrenen Standartları Ve Yaşam Boyu Öğrenmeye İlişkin Görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Fakültesi Dergisi. 22, 185-213.
• Maslow, A.H. (2001). İnsan Olmanın Psikolojisi. Ankara: Kuraldışı Yayınları.
• Milana, M. (2012) Political globalization and the shift from adult education to lifelong learning. European journal for Research on the Education and Learning of Adults 3(2), 103-117.
• Morgan, D. (2011). Aile uygulamalarını yeniden düşünmek . Springer.
• Sarıkaya, Ş.(2019). öğretmenlerin iş doyumunun yordayıcı olarak örgütsel güven ve örgütsel destek algısı. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
• Seçkin, O. (2015). lıfelong learnıng polıcy makıng process ın turkey: the lıfelong learnıng coordınatıon la. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul- Türkiye.
• Sun, H. Ö. (2002) İş doyumu üzerine bir araştırma: Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası banknot matbaası genel müdürlüğü.Uzmanlık Yeterlilik Tezi,
• Şahin, A. R. (2020). Eğitim kurumlarında örgüt kültürü ve iş doyumu arasındakiilişki.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Uşak Üniversitesi.
• Şakacı, E.(2019). Psikolojik şiddetin iş doyumu üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Gazi Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tortop, Ö. (2010). Avrupa Birliği Hayat Boyu Öğrenme Temel Yeterlik Alanları: Türkiye Durumu. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara.
• Torun, B. (2020). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve iş doyum düzeylerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Maltepe Üniversitesi.
• Tosun, Y. (2019). Hekimlerde mesleki tükenmişlik düzeyi ile iş doyumu arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Sağlık Bilimleri Üniversitesi.
• Tunca, N., Şahin, S. A., ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 432- 46.
• Tüzün, B. (2002). Çalışanların iş memnuniyetlerindeki yetersizliklerin işe olumsuz etkileri ve bunun saptanması için bir ölçek geliştirme, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Uzunboylu, H. ve Hürsen, Ç. (2011). Yaşam Boyu Öğrenme Yeterlik Ölçeği (YBÖYÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41), 449-460.
• Yaman, F.(2014). Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin İncelenmesi (Diyarbakır ili örneği). Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Dicle Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Yeter, N. (2017). Kadınların İş Doyumu İle Evlilik Uyumu Arasındaki İlişkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. İstanbul Ticaret Üniversitesi.
• Yıldırım, Z. (2015). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenmeye yönelik yeterlik algıları ve görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Yıldırım, A. Ve Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri.Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yurdakul, C. (2016). Özerk öğrenme ve yaşam boyu öğrenme arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.