Tanzimat döneminde, şiirde yenilikçi yaklaşımlar geliştirmeye çalışan yazar ve şairler, düşüncelerine alan açmak ve yeni bir anlayış tesis etmek amacıyla eleştirilerini öncelikli olarak Divan şiirine yöneltmişlerdir. Bu bağlamda, Şinasi'nin geliştirdiği yenilikçi bakış açısı, Tanzimat dönemi yazarlarına yol gösterici olmuş ve eleştirilerde toplumcu bir perspektifin öne çıktığı gözlemlenmiştir. Özellikle Namık Kemal tarafından sıklıkla vurgulanan şiirin “hakikat”le ilişkisi, “tabiat” ve “ahlak”a uygunluğu, “hikmet” barındırması ve anlam bütünlüğüne dair düşünceler, yazarın “edebiyat-ı sahiha” olarak tanımladığı anlayışın ortaya çıkmasını sağlamıştır. 27 Haziran 1878’de Ahmet Mithat Efendi yönetiminde yayımlanan Tercüman-ı Hakikat, edebiyat ortamına büyük bir canlılık kazandırmış, sayfalarında çeşitli edebi türlerin örnekleri ve eleştirileri yer almıştır. Gazetede Ahmet Mithat’ın yön verdiği bu yaklaşım üzerinden Namık Kemal’in “edebiyat-ı sahiha” anlayışına uygun olarak Divan şiirinin bazı unsurlarına eleştiriler getirilmiştir. Eleştirilerin merkezinde Mesud-ı Harabatî müstearıyla dikkat çeken, Tercüman-ı Hakikat’in edebiyat kısmını 1883-1885 yılları arasında yöneterek gazeteye büyük hareketlilik getiren Muallim Naci bulunmaktadır. Bu çalışmada “edebiyat-ı sahiha” anlayışının ortaya çıkışına değinildikten sonra Tercüman-ı Hakikat gazetesinde nasıl işlendiği üzerinde durulacaktır. “Edebiyat-ı sahiha” temelinde ortaya çıkan yenilikçi anlayışın devamlılığında gazetenin etkisi ortaya konmaya çalışılacak ve bu bağlamda dönem edebiyatına etkisi vurgulanacaktır.
During the Tanzimat period, writers and poets who sought to develop innovative approaches in poetry primarily directed their critiques at Divan poetry in order to create space for their ideas and establish a new understanding. In this context, the innovative perspective introduced by Şinasi served as a guiding influence for Tanzimat-era writers, and it was observed that a socially-oriented perspective came to the forefront in these critiques. Especially the thoughts that Namık Kemal frequently emphasized about poetry's relationship with “truth”, its suitability to “natüre” and “morality”, its inclusion of “wisdom” and the necessity of thematic consistency laid the foundation of the concept he called “edebiyat-ı sahiha”. Tercüman-ı Hakikat, published on June 27, 1878 under the management of Ahmet Mithat Efendi, brought great liveliness to the literary environment, and its pages included examples and criticisms of various literary genres. In the newspaper, based on the approach guided by Ahmet Mithat, certain elements of Divan poetry were criticized in accordance with Namık Kemal’s understanding of “edebiyat-ı sahiha”. At the center of the criticisms is Muallim Naci, who attracted attention with his pen name and brought great dynamism to the newspaper by managing the literary section of Tercüman-ı Hakikat between 1883 and 1885. In this study, after mentioning the emergence of the concept of “edebiyat-ı sahiha”, how it was processed in the Tercüman-ı Hakikat newspaper will be emphasized. The newspaper's impact on the continuity of the innovative understanding that emerged on the basis of “edebiyat-ı sahiha” will be attempted to be revealed, and in this context, its impact on the literature of the period will be emphasized.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Modern Turkish Literature in Turkiye Field |
Journal Section | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Authors | |
Early Pub Date | March 22, 2025 |
Publication Date | March 23, 2025 |
Submission Date | December 3, 2024 |
Acceptance Date | March 11, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 9 Issue: 1 |
Journal of Literary Criticism is a refereed journal published in the scope of literature.