THE EFFECTIVENESS OF 100% COTTON TOWEL AND AIR MATTRESS IN PREVENTING OF PRESSURE ULCERS

Year 2011, Volume: 27 Issue: 3, 35 - 44, 01.11.2011

Burcu Totur Alev Dıramalı

Abstract

Objectives: This study was conducted in order to research use of 100% cotton towel and effectiveness air mattress in preventing pressure ulcers. Material and Methods: Totally 40 patients established the study sample. A hundred percent cotton towel is used for 20 patients in the first group and air mattress was used for 20 patients in the second group. The patients skin surfaces who were included in the study, were observed everyday from beginining the first day of intensive care unit to development of first-degree pressure sore, transfer to clinic or exitus the discharge day from intensive care unit. Statistical analysis of data were conducted by Chi-square and Fisher’s Exact Chi-square tests. Results and Conclusion: In the first group of five patients 25% and in second group of three patients 15% developed pressure ulcers. With regards to the prevention of pressure ulcers, no statistically significant difference was found between two method p=0,695 . Differences between first and second group for onset of epidermis deformation, age of patients, diagnosis, body type, hemoglobin level, albumin level, consciousness status, risk groups determined by Braden Scale were not statisticially significant p>0,05 . It was found that these variables do not affect development of pressure ulcer. Acording to the study conclusion, onset of pressure ulcer rate is lower in air mattress group than 100 % cotton towel group but there is no statistically significant difference between two groups

Keywords

Pressure sore, 100% cotton towel, air mattress, prevention

BASINÇ YARALARININ ÖNLENMESINDE % 100 PAMUKLU HAVLU İLE HAVALI YATAK KULLANIMININ ETKINLIĞI

Abstract

Amaç: Bu çalışma, basınç yaralarının önlenmesinde %100 pamuklu havlu ile havalı yatak kullanımının etkinliklerinin incelenmesi amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntemler: Toplam 40 hasta çalışmanın örneklemini oluşturdu. Birinci gruptaki 20 hastada %100 pamuklu havlu, ikinci gruptaki 20 hastada ise havalı yatak kullanıldı. Çalışma kapsamına alınan hastaların cilt yüzeyleri, yoğun bakıma kabul edildikleri ilk günden itibaren her gün, birinci derece basınç yarası gelişimi, servise nakledilme ya da eksitus olma gibi nedenlerle yoğun bakımdan ayrıldıkları güne kadar izlendi. Verilerin istatistiksel değerlendirmesi, Ki-kare ve Fisher’s Kesin Ki-kare testleri kullanılarak yapıldı. Bulgular ve Sonuç: Birinci gruptaki 5 hastada %25 , ikinci gruptaki 3 hastada %15 basınç yarası gelişti. Basınç yaralarının önlenmesinde iki yöntem arasında istatistiksel olarak bir fark olmadığı görüldü p=0,695 . Birinci ve ikinci gruptaki hastaların basınç yarası gelişimi ile hastaların yaşı, cinsiyeti, tanısı, vücut tipi, hemoglobin düzeyi, albumin düzeyi, bilinç düzeyi, Braden Skalası’na göre belirlenen risk grupları arasında istatistiksel olarak bir fark bulunmadı p>0,05 . Bu değişkenlerin basınç yarası gelişimini etkilemediği saptandı. Çalışma sonucuna göre, basınç yarası gelişme oranının havalı yatak kullanılan hastalarda, % 100 pamuklu havlu kullanılan hastalara göre daha düşük olduğu saptandı ancak istatistiksel olarak fark olmadığı saptandı

Keywords

Basınç yarası, %100 pamuklu havlu, havalı yatak, önleme

References

• Akbaş H, Uysal A. (2001). Bası yaralı olgularda tedavi yaklaşımlarımız ve sonuçlarımız. Türk Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Dergisi. 9:2, 106-110.
• Altıntaş M. (1998). Bası yaraları ve cerahi tedavileri. İ.Ü.Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri. Geriatrik Hasta ve Sorunları Sempozyumu. 12-13 Kasım, İstanbul. 153.
• Anthony D, Reynolds T, Russell L. (2000). An investigation into the use of serum albumin in pressure sore prediction, Journal of Advanced Nursing. 32:2, 359-365.
• Beğer T. (2004). Yoğun bakımda dekübit ülserleri: risk faktörleri ve önlenmesi. Yoğun Bakım Dergisi. 4:4, 244-253.
• Boettger JE. (1997). Effects of a presssure-reduction mattress and staff education on the incidence of nasocomial pressure ulcers. Journal of WOCN. 24:1, 19-25.
• Charles MA, Oldenbrook J, Catton C. (1995). Evaluation of a low-air-loss mattress system in the treatment patient with pressure ulcers. Ostomy Wound Management. 41:5, 46-52.
• Çizmeci O, Emekli U. (1999). Bası yaraları. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi. 45:4.
• Dramalı A, Özbayır T. (1998). Bası yaralarının önlenmesi ve oluşan yarada hemşirelik bakımı. Hemşirelik Forumu.1:3,116-118.
• Fader M, Bain D, Cottenden A. (2004). Effects of absorbent incontinence pads on pressure management matresses. Journal of Advanced Nursing. Dec. 48:6, 569-574.
• Ferguson M, Cook A, Rimmasch H ve ark. (2000). Pressure ulcer management: the importance of nutrition. MEDSURG Nursing. 9:4, 163-175.
• Fisher AR, Wells G, Harrison MB. (2004). Factors associated with pressure ulcers in adults in acute care hospitals. Advanced Skin Wound Care. 17:2, 80-90.
• Fuoco C, Scivoletto G, Pace A ve ark. (1997). Anaemia and serum protein alteration in patients with pressure ulcers. Spinal Cord. 35:1, 58-60.
• Hug E, Ünalan H, Karamehmetoğlu ŞS ve ark. (2001). Bir eğitim hastanesinde bası yaraları prevalansı ve bası yarası gelişiminde etkili risk faktörleri. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi. 47:6, 3-11.
• Kanj LF, Wilking SVB, Phillips TJ. (1998). Continuing medical education: pressure ulcers. Journal of the American Academy of Dermatology. 38:4, 517-538.
• Karabacak Ü, Sabuncu N. (1998). Basınç ülserlerinin önlenmesinde beslenmenin önemi. Hemşirelik Forumu. Haziran, 1:3, 113-15.
• Karadag A. (2003). Basınç ülserleri: değerlendirme, önleme ve tedavi. C.Ü. Hemsirelik Yüksek Okulu Dergisi. 7:2, 41-48.
• Karadag M, Gümüskaya N. (2006). The incidence of pressure ulcers in surgical patients: a sample hospital in Turkey, Journal of Clinical Nursing. 5:4, 413-421.
• Koldaş T, Aydın H, Ersu G ve ark. (1995). Bası yaraları. Bezmi Alem Valide Sultan Vakıf Gureba Hastanesi Tıp Dergisi. 20:1, 65.
• Kurtuluş Z, Pınar R. (2003). Braden skalası ile belirlenen yüksek riskli hasta grubunda albümin düzeyleri ile bası yaraları arasındaki ilişki. C.Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi. 7:2, 1-10.
• Oymak F, Özdemir F. (2006). Bası yaralarının iyileşmesinde lineer polarize polikromatik ışık tedavisinin etkinliği. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 23:1, 14-18.
• Özgenel GY, Kahveci R, Akın S, Özbek S, Özcan M. (2002). Bası yaralarında tedavi prensiplerimiz ve sonuçlarımız. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 28:2, 27-32.
• Pınar R. (1998). Bası yaraları ve önlenmesi. Merve Matbaası, İstanbul. 13-92.
• Uysal A. (1992). Bası yaraları. Ed: Şahinoğlu HA. Özel Yoğun Bakım Sorunları ve Tedavileri. Türkiye Klinikleri Yayınevi, Ankara. 827-832.
• Vohra RK, McCollum CN. (1994). Fortnightly review: pressure sores. BMJ. 309, 853-857.
• Wolverton CL, Hobbs LA, Beeson T ve ark. (2004). Nosocomial pressure ulcer rates in critical care. Journal of Nursing Care Quality. 20:1, 56-62.
• Yapucu Ü, Eşer İ. (2004). Bası ülserlerinin önlenmesi ve tedavisi. Hemşirelik Forumu. 9-20.
• Yücel A. (2001). Bası yaraları. İ.Ü.Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri. Cilt Hastalıkları ve Yara Bakımı Sempozyumu. İstanbul. 18-19 Ekim. 131-150.