The Effects Of Television On Developmental Age Children and Parents Control Problem

Year 2013, Volume: 2 Issue: 4, 189 - 198, 14.08.2014

Ali Murat Kırık

Abstract

Today, mass media has been improved by technological developments. Television has an important position among this mass media. Because, it has both visual * Arş. Gör., Marmara Üniversitesi Radyo TV Sinema Bölümü, [e-mail] auditory direction. These two elements increase the effect of white glass. Especially, developmental-age children feel this effect deeply. Children spend most of their leisure time in the face of television. They show great interest in serials, films, ads and cartoons. However, children don’t separate the fact and the fiction in these ages. Therefore, parents responsible for directing of their children. Unfortunately, today in many families don’t have the necessary level of consciousness against this mass communication medium. RTÜK established a symbol system called “smart signs” to inform the audience. But this system doesn’t remove the negative effects of television. Because, most of the programs serve the popular culture. As a result, the government must find the necessary solutions and media literacy must be widespread

Keywords

Children, television, RTÜK, smart signs, media literacy

Televizyonun Gelişim Çağı Çocukları Üzerindeki Olumsuz Etkileri ve Ebeveynlerin Kontrol Sorunu

Abstract

Günümüzde kitle iletişim araçları teknolojik gelişmelere bağlı olarak sürekli gelişme göstermektedir. Bu kitle iletişim araçları arasında televizyon önemli bir konuma sahiptir. Bunun nedeni televizyonun hem göze hem de kulağa hitap etmesidir. Bu iki unsur beyaz camın etkileme gücünü arttırmaktadır. Özellikle gelişim çağındaki çocuklar bu etkiyi derinden hissetmektedir. Çocuklar, boş zamanlarının büyük bir kısmını televizyon karşısında geçirmektedir. Ayrıca televizyondaki dizilere, filmlere, reklâmlara ve çizgi dizilere yoğun ilgi göstermektedirler. Bununla birlikte, çocuklar bu yaşlarda kurmaca ve gerçeğin tam olarak ayrımına varamamaktadırlar. Dolayısıyla çocukların yönlendirilmesinde şüphesiz ki ebeveynler sorumludur. Ne yazık ki günümüzde birçok aile de bu kitle iletişim aracına karşı gereken bilinç düzeyine sahip değildir. Seyircilerin bilgilendirilmesi için RTÜK tarafından “akıllı işaretler” adı verilen sembol sistemi oluşturulmuştur. Fakat bu sistem de televizyonun olumsuz etkilerinin ortadan kalkmasını sağlayamamıştır. Çünkü yapılan programların çoğu popüler kültüre hizmet etmektedir. Bütün bunlar göz önüne alındığında, devletin gerekli çözümleri bulması ve medya okuryazarlığını yaygınlaştırması şarttır.

Keywords

Çocuk, televizyon, RTÜK, akıllı işaretler, medya okuryazarlığı

References

• AZİZ, Aysel (1982), Radyo ve Televizyonla Eğitim, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları
• BOURDİEU, Pierre (1997), Televizyon Üzerine (çev. Turhan Ilgaz), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
• BRZEZINSKI, Zbigniew (1994), Kontrolden Çıkmış Dünya (çev. Haluk Menemencioğlu), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
• CAN, Aytekin (1996), Çocuk ve Çizgi Film, Konya: Öz Eğitim Yayınları, 1996
• ERTÜRK, Yıldız Dilek, GÜL, Ayşen Akkor (2006) Çocuğunuzu Televizyona Teslim Etmeyin, İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım
• EVRA, Judith Van (2004) ,Television And Child Development, London: Lawrence Erlbaum,
• HIZAL, Alişan, “Televizyonun Çocuklar ve Ergenler Üzerine Etkisi”, http://dergiler. ankara.edu.tr/ dergiler/40/499/5933.pdf, Erişim Tarihi: 13.11.2011
• IŞIK, Metin (2002), Kitle İletişim Teorilerine Giriş, Konya: Eğitim Kitapevi
• İNANLI, Melike Sibel (2009), Televizyondaki Çocuk Programlarının Beş-Altı Yaş Çocukları İçin Sözel Şiddet ve Anti Sosyal Sözcükler İçerme Durumunun İncelenmesi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara
• İSPİR, Bilge, İSPİR, Burçin (2008), “Televizyon Programı İçeriği Dereceleme Sembollerinin Kullanımı ve Ebeveyn Yönlendirmesi”, Selçuk İletişim, Cilt:5, Sayı:3
• OSKAY, Ünsal (1998), Yıkanmak İstemeyen Çocuklar Olalım, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
• ÖNK, Ürün Yıldıran (2009), “Baudrillard Perspektifinden Bir Kitle İletişim ve Sanat Aracı Olarak Simülasyon Evreninde Televizyon”, Selçuk İletişim Dergisi, Cilt:5, Sayı:4
• POSTMAN, Neil (1985), Amusing Ourselves to Death: Public Discourse in the Age of Show Business, London: Penguin Books
• RTÜK, “İlköğretim Çağındaki Çocukların Televizyon İzleme Alışkanlıkları Kamuoyu Araştırması”, www.rtuk.gov.tr, Erişim Tarihi: 24.04.2011
• ŞEN, Ali (2000), “Pokemon gibi atladı ”, http://www.radikal.com.tr/2000/10/30/turkiye/ 01pok. shtml, Erişim Tarihi: 28.04.2011
• TEKİNALP, Şermin (2003), Radyo ve Televizyon : Camera Obscura’dan Synopticon’a, İstanbul: Der Yayınları
• TOKGÖZ, Oya (1979), Türkiye’de Kitle Haberleşme Araçları ve Çocuklar, Ankara: Ankara Üniver- sitesi Basın Yayın Yüksek Okulu Basımevi