This study explores the effect of adopting good agronomic practices on the technical efficiency of smallholder farmers in Ogbomoso Agricultural Development Programme Zone of Oyo State. A multistage random sampling procedure was employed in the study. Data were collected from One Hundred and Fifty-Eight (158) smallholder farmers through the use of a well-structured questionnaire. The data were analyzed using descriptive statistics, logit regression model, and stochastic frontier model. Results of the study revealed that most farmers operated on an average plot size of 3.1 hectares and primarily focusing on crop production, with a mean household size of 5.3. Notably, 95.5% of farmers were association members. Findings also indicated significant relationship between various factors and GAPs adoption, the coefficient of area under improved variety (p≤0.1), years of experience (p≤0.01), sex (p≤0.05), extension services (p≤0.05), mono cropping (p≤0.05) and Household size (p≤0.1). The Maximum Likelihood Estimated (MLE) of the effects of some socio-economic factors on farmers’ technical efficiency is equally shown. The variable representing planting materials (p≤0.01), labour (p≤0.01) and farm size (p≤0.01) were positive and significant. The study concluded that farmers' associations should be strengthened by providing support and encouragement to participate in farmers' associations. Access to credit facilities should be facilitated for smallholder farmers. Agricultural research and extension services should be promoted to provide timely and relevant information on good agronomic practices.
The article is original and has not been published anywhere else, nor has it been submitted to another journal for publication. All ethical guidelines were adhered to in the research, and an ethical approval document was added to the system during the article submission process.
Bu çalışma, Oyo Eyaleti, Ogbomoso Tarımsal Kalkınma Programı Bölgesi'ndeki küçük çiftçilerin teknik verimliliği üzerinde iyi tarımsal uygulamaların benimsenmesinin etkisini araştırmaktadır. Çalışmada çok aşamalı rastgele örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Veriler, iyi yapılandırılmış bir anket kullanılarak Yüz Elli Sekiz (158) küçük çiftçiden toplanmıştır. Veriler, tanımlayıcı istatistikler, lojit regresyon modeli ve stokastik sınır modeli kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmanın sonuçları, çoğu çiftçinin ortalama 3,1 hektarlık bir arazi büyüklüğünde faaliyet gösterdiğini ve öncelikle bitkisel üretime odaklandığını, ortalama hanehalkı büyüklüğünün ise 5,3 olduğunu ortaya koymuştur. Çiftçilerin %95,5'inin dernek üyesi olması dikkat çekicidir. Bulgular ayrıca çeşitli faktörler ile GAP'ların benimsenmesi, geliştirilmiş çeşit altındaki alan katsayısı (p≤0,1), deneyim yılı (p≤0,01), cinsiyet (p≤0,05), yayım hizmetleri (p≤0,05), mono kültür yetiştiriciliği (p≤0,05) ve hane halkı büyüklüğü (p≤0,1) arasında anlamlı ilişki olduğunu gösterdi. Bazı sosyo-ekonomik faktörlerin çiftçilerin teknik verimliliği üzerindeki etkilerinin Maksimum Olasılık Tahmini (MLE) de aynı şekilde gösterilmiştir. Ekim materyallerini (p≤0,01), işçiliği (p≤0,01) ve çiftlik büyüklüğünü (p≤0,01) temsil eden değişkenler pozitif ve anlamlıydı. Çalışma, çiftçi birliklerinin, çiftçi birliklerine katılımları için destek ve teşvik sağlanarak güçlendirilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Küçük çiftçiler için kredi olanaklarına erişim kolaylaştırılmalıdır. İyi tarımsal uygulamalar hakkında zamanında ve ilgili bilgi sağlamak için tarımsal araştırma ve yayım hizmetleri teşvik edilmelidir.
Yazı orijinal olup daha önce hiçbir yerde yayınlanmamış ve yayımlanmak üzere başka bir dergiye gönderilmemiştir. Araştırmada tüm etik kurallar benimsenmiş ve makale gönderim sürecinde etik onay belgesi sisteme eklenmiştir.
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Farm Enterprises |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | October 31, 2025 |
| Submission Date | September 23, 2025 |
| Acceptance Date | October 29, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 5 Issue: 2 |