An Investigation of Maternal Emotion Socialization Behaviors, Children’s Self‐ Perceptions, and Social Problem‐Solving Skills

Year 2016, Volume: 16 Issue: 67, 125 - 139, 15.12.2016

Hurside Kubra Ozkan , Ayse Belgin Aksoy

Abstract

Purpose: The present study aims to investigate maternal emotion socialization, children’s self-perception, and social problem-solving skills. In addition, this study describes the association between the levels of children’s self-perception and social problem-solving skills. Research Methods: This is a quantitative study adopting a relational research design. The study group consists of 109 children aged 5--6 years, attending preschool in Kirklareli city center in the 2014--2015 school year, and their mothers. “The Coping with Children's Negative Emotions Scale (CCNES),”; “Demoulin Self Perception Test for Children,”; “Wally Social Problem-Solving Test (WSPST),” and a Personal Information Form were used to collect data.  The collected data were analyzed through the SPSS 20.0 package program. Findings: The results of the current study demonstrated that there was a positive and high association between the total scores of children’s self-perception and social problem-solving skills. As a result of the study, it was concluded that mothers’ supportive and unsupportive reactions could not statistically explain their children’s self-perception level and social problem-solving skills. Implications for Research and Practice: The results suggest that children’s solving problems with their peers or with the individuals in their immediate environment by developing adequate strategies enables them to adopt a positive attitude about their self-perception. In addition, further studies on the process of children’s emotion socialization can contribute to the relevant literature by investigating variables such as children’s disposition, cultural traits, the social context in which they live, and socio-economic status of their family.

Keywords

emotion socialization, self-perception, preschool period, social development

Annelerin Duygu Sosyalleştirme Davranışları ile Çocukların Benlik Algısı ve Sosyal Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi

Abstract

Problem Durumu: Duygu
sosyalleştirme davranışları çocuk yetiştirme davranışlarından ayrı olmamakla
beraber çocukların olumsuz duygular yaşadıkları durumlarda, anne ve babaların
çocuklarının duygularına verdikleri tepkiler ve kurdukları iletişim olarak
tanımlanmaktadır. Korku, kaygı, endişe ve üzüntü gibi olumsuz duygular
yaşanılan anlarda anne-babaların çocuklarının duygularını nasıl
anlamlandırdıkları, tepkilerinin uygunluğu, duygularına duyarlıkları ve
ihmalleri çocukların gelişimini etkilemektedir. Duygu sosyalleştirme sürecinde
anneler çocuklarına destekleyici ve destekleyici olmayan tepkiler gösterirler.
Annelerin çocuklarının olumsuz duyguları karşısında gösterdikleri destekleyici
tepkilerinin (probleme odaklı, duygu ifadesini cesaretlendirici, duygu odaklı
tepkiler) çocuğun duygusal durumu ve sosyal yeterlilikleri üzerinde olumlu
etkileri, destekleyici olmayan tepkilerinin (cezalandırıcı, küçümseyici
tepkiler, ebeveynde sıkıntı) olumsuz etkileri vardır. Alan yazını
incelendiğinde, çocuğun olumlu sosyal davranışlarının ve olumlu benlik
algısının sosyal yeterliliğin önemli göstergeleri olarak ele alındığı ve
çocuklarının sosyalleşme sürecinde annelerin sosyal dedektif görevi yaptığı
belirtilmektedir. Çocukların benlik algıları ve sosyal problem çözme
becerilerinin sosyal gelişimleri ile bağlantılı olduğu düşünüldüğünde,
annelerin duygu sosyalleştirme davranışları ile ilişkilerinin belirlenme
gerekliliği ortaya çıkmaktadır.

Araştırmanın Amacı: Araştırmada, annelerin duygu sosyalleştirme
davranışları ile çocukların benlik algısı ve sosyal problem çözme becerilerinin
incelenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca araştırmada; çocukların benlik algısı
düzeyleri ile sosyal problem çözme beceri düzeyleri arasındaki ilişki
betimlenmiştir.

Araştırmanın Yöntemi: Bu araştırma, nicel modelde olup ilişkisel desende
tasarlanmış bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu, Kırklareli il
merkezinde 2014-2015 eğitim-öğretim yılında okul öncesi eğitim kurumuna devam
eden beş-altı yaş grubu 47’si kız 62’si erkek olmak üzere 109 çocuk ve anneleri
oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “Çocukların Olumsuz Duygularıyla Baş
Etme Ölçeği (ÇODBEÖ)”, “Demoulin Çocuklar için Benlik Algısı Testi”, “Wally
Sosyal Problem Çözme Testi (WSPÇT)” ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Elde
edilen veriler SPSS 20.0 istatistik paket programı kullanılarak analiz
edilmiştir. Annelerin destekleyici ve destekleyici olmayan duygu tepkilerinin
çocukların cinsiyetine ve annelerin öğrenim durumuna göre farklılığı
incelenirken normallik testi sonucuna göre ilişkisiz t-Testi, Mann Whitney U
Testi ve Kruskal Wallis H-Testi kullanılmıştır. Çocukların benlik algıları
düzeyini ve sosyal problem çözme becerilerini annelerinin destekleyici ve
destekleyici olmayan duygu tepkilerinin ne derece açıkladığını belirlemek üzere
çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Çocukların benlik algısı düzeyleri ve
sosyal problem çözme becerileri arasındaki ilişkileri belirlemek için Pearson
Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı analizi yapılmıştır.

Araştırmanın Bulguları: Araştırma sonucunda, çocukların benlik algısı toplam
puanları ile sosyal problem çözme beceri toplam puanları arasında pozitif yönde
yüksek düzeye yakın bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca değişkenler arası ilişkilere
bakıldığında, çocukların hem akranlara hem de yetişkinlere yönelik sosyal
problem çözme beceri puanları ile öz saygı ve öz yeterlilik puanları arasında
pozitif yönde, orta düzeyde, istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler olduğu
tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda, annelerinin destekleyici olan ve
destekleyici olmayan duygu tepkilerinin istatistiksel olarak çocukların benlik
algısını ve sosyal problem çözme becerilerini açıklayamadığı bulgusuna
ulaşılmıştır. Annelerin çocuklarının olumsuz duygulara yönelik destekleyici
olan ve olmayan tepkilerinin ise öğrenim durumlarına ve çocuklarının
cinsiyetine göre anlamlı bir farklılık göstermediği bulunmuştur.

Araştırmanın Sonuç ve Önerileri: Araştırma sonucunda, annelerin destekleyici ve
destekleyici olmayan duygu tepkileri ile çocukların sosyal problem çözme ve
benlik puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı derecede farklılık
görülmezken, çocukların sosyal problem çözme ve benlik puanları arasında
istatistiksel olarak anlamlı derecede ilişki bulunmuştur. Araştırmadan elde
edilen sonuçlar doğrultusunda, çocukların arkadaşlarıyla ya da çevrelerinde
kendisine yakın bireylerle yaşadıkları problemleri uygun stratejiler kullanarak
çözümlemeleri, benlik algılarına yönelik olumlu tutum geliştirmelerini sağlar.
Bu çalışma nicel modelde yürütüldüğü için gelecekte daha kapsamlı bilgilere
ulaşmak amacıyla nitel ve nicel yöntemlerin bir arada alındığı çalışmalar
planlanabilir. Bununla birlikte, duygu sosyalleştirme süreci ile ilgili
yapılacak çalışmalarda çocuğun mizacı, içinde yaşadığı sosyal bağlam, kültürel
özellikler ve ailenin sosyo-ekonomik yapısı gibi değişkenlerin de incelenmesi
alan yazına katkı sağlayabilir. 

Keywords

Duygu sosyalleştirme, benlik, okul öncesi dönem, sosyal gelişim.

References

• Altan, O., Yagmurlu, B., & Yavuz, H. (2013). Turkish mothers' coping with children's negative emotions: A brief report. Journal of Child & Family Studies, 22(3), 437-443.
• Atay, Z. S. (2009). The relationship between maternal emotional awareness and emotion socialization practices. Unpublished Master Thesis, Bogazici University Institute of Social Sciences, Istanbul.
• Berk, L. E. (2013). Child development. 9th Edition. Boston: Pearson Education.
• Blair, B. L., Perry, N. B., O’Brien, M., Calkins, S. D., Keane, S. P., & Shanahan, L. (2014). The indirect effects of maternal emotion socialization on friendship quality in middle childhood. Developmental Psychology, 50(2), 566-576.
• Blair, B. L., Perry, N. B., O’Brien, M., Calkins, S. D., Keane, S. P., & Shanahan, L. (2014). The indirect effects of maternal emotion socialization on friendship quality in middle childhood. Developmental Psychology, 50(2), 566-576.
• Buyukozturk, S., Cakmak, E. K., Akgun, O. E., Karadeniz, S., & Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri [Scientific Research method]. Ankara: Pegem.
• Cekici, F., & Gucray, S. (2004). Sosyal beceri eğitiminin ergenlerin kişilerarası ilişki düzeylerine etkisi [Investigate the effect of social skill training on adolescence interpersonal relationship level]. Cukurova Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 2(28), 29.
• Corapci, F. (2012). Ailede duygu sosyalleştirme sureci ve çocuğun sosyoduygusal gelişimi. In M. Sayıl & B. Yağmurlu (Eds.), Ana babalik kuram ve arastirma (pp. 271-294). Istanbul: Koc University.
• Creswell, J. W. (2014). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods. 4th Edition. U.S.A: Sage Publications.
• D’Zurilla, T. J, Chang, E. C., & Sanna, J. L. (2003). Self-esteem and social problem solving as predictors of aggression ın college students. Journal of Social and Clinical Psychology, 22, 424-440.
• Dereli, E., (2008). Çocuklar için sosyal beceri eğitim programının 6 yaş çocukların sosyal problem çözme becerilerine etkisi [The effect of the programme of child social skills training on the skill of 6 year old children’s social problem solving]. Doctoral Thesis, Selcuk University Institute of Social Sciences, Konya.
• Dowling, M. (2008). Young children's personal, social and emotional development. Londan: Sage Publications. Eisenberg, N., Cumberland, A., & Spinrad, T. L. (1998). Parental socialization of emotion. Psychological Inquiry, 9, 241-273.
• Eisenberg, N., Fabes, R. A., & Murphy, B. C. (1996). Parent’s reactions to children's negative emotions: Relations to children's social competence and comforting behavior. Child Development, 67(5), 2227- 247.
• Elias, M. J., & Tobias, S. E. (2005). Social problem solving. In S. N. Elliott, & J. C. Wıtt (Eds.), Individualized supports for students with problem behaviors: Designing positive behavior plans (pp.3-26). New York: Guildford.
• Fabes, R. A., Leonard, S. A., Kupanoff, K., & Martin, C. L. (2001). Parental coping with children’s negative emotions: Relations with children’s emotional and social responding. Child Development, 72(3), 907- 920.
• Fabes, R. A., Leonard, S. A., Kupanoff, K., & Martin, C. L. (2001). Parental coping with children’s negative emotions: Relations with children’s emotional and social responding. Child Development, 72(3), 907- 920.
• Forgan, J. W. (2003). Teaching problem solving through children's literature. U.S.A: Teacher Ideas press.
• Garner, P. W., Dunsmore, J. C., & Southam-Gerrow, M. (2008). Mother–child conversations about emotions: Linkages to child aggression and prosocial behavior. Social Development, 17(2), 259-277.
• Grover, S. (2004). Why won’t they listen to us? On giving power and voice to children participating in social research. Childhood, 11(1), 81-93.
• Gungor, A. (2011). Kisilik gelisimi. In Ayten Ulusoy (Eds.), Eğitim psikolojisi [Educational psychology] (pp. 181-195). Ankara: Anı Publications.
• Guven, E., & Erden, G. (2013). Duygu sosyalleştirme bağlamında bir derleme [A Review in the context of emotion socialization]. Cocuk ve Genclik Ruh Saglıgı Dergisi, 20(2), 119-130.
• Hamarta, E. (2009). A prediction of self-esteem and life satisfaction by social problem solving. Social Behavior and Personality: An International Journal, 37(1), 73-82.
• Kagitcibasi, C. (2010). Benlik, aile ve insan gelişimi kültürel psikoloji [Family, self, and human development across cultures: Theory and applications]. Istanbul: Koc.
• Keller, H., Voelker, S., & Yovsi, R. D. (2005). Conceptions of parenting in different cultural communities: The case of West African Nso and Northern German women. Social Development, 14(1), 158-180.
• Kilic, S. (2012). 48-72 aylık çocukların duyguları anlama becerisi ve annelerin duyguları sosyalleştirme davranışları arasındaki ilişki. [The relationship between children's emotion understanding aged between 48-72 months of age and maternal emotional socialization behavior]. Doctoral Thesis, Gazi University Institute of Educational Sciences, Ankara.
• Kumru, A., Sayil, M., & Yagmurlu, B. (2011). The role of parenting goals, child rearing practices and child temperament in prosocial behavior among Turkish preschool children. 12th European Congress of Psychology, İstanbul.
• McElwain, N. L., Halberstadt, A. G., & Volling, B. L. (2007). Mother and father reported reactions to children’s negative emotions relations to young children’s emotional understanding and friendship quality. Child Development, 78(5), 1407-1425.
• Nezu, A. M., D'Zurilla, T., & Nezu, C. M. (2012). Problem solving therapy: A treatment manual. New York: Springer Pub. Co.
• Okur, E. Z., & Corapcı, F. (2016). Turkish children’s expression of negative emotions: Intracultural variations related to socioeconomic status. Infant and Child Development, 25(5), 440-458.
• Root, A., & Stifter, C. (2010). Temperament and maternal emotion socialization beliefs as predictors of early childhood social behavior in the laboratory and classroom. Parenting: Science and Practise, 10, 241–257.
• Secer, Z., & Karabulut, N. (2016). Anne-babaların duygusal sosyalleştirme davranışları ile okul öncesi çocukların sosyal becerilerinin analizi. [Analysis of emotional socialization behaviors of mother fathers and social skills of preschool children]. Egitim ve Bilim, 41(185), 147-165.
• Southam-Gerow, M. A. (2014). Çocuklarda ve ergenlerde duygusal düzenleme [Emotion regulation in children and adolescents]. (M. Sahin, & M. Artiran). Ankara: Nobel Publications.
• Turasli, N. K. (2014). Validity and reliability of the demoulin self-concept developmental scale for Turkish preschoolers. Eurasian Journal of Education Research, 55, 55-72.
• Yagmurlu, B., & Altan, Ö. (2010). Maternal socialization and child temperament as predictors of emotion regulation in Turkish preschoolers. Infant & Child Development, 19(3), 275-296.
• Yilmaz, E. ve Tepeli, K. (2013). 60-72 aylık çocukların sosyal problem çözme becerilerinin duyguları anlama becerileri açısından incelenmesi [Examinatıon of social problem solving skills of 60-72 months old children in terms of their emotıon understanding skills]. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 17(2), 117-130.
• Zahn-Waxler, C. (2010). Socialization of emotion: who influences whom and how. New Directions for Child and Adolescent Development, 128, 101-109.
• Zeman, J., Perry-Parish C., & Cassona, M. (2010). Parent-child discussions of anger and sadness: The importance of parent and child gender during middle childhood. In A. Kennedy Root & S. Denham (Eds.). The role of gender in the socialization of emotion: Key concepts and critical issues. New directions for child and adolescent development (pp. 65-83). San Francisco: Jossey-Bass.