Amaç: Renal kolik nedeniyle başvuran gebe hastaların klinik özelliklerini, konservatif ve cerrahi tedavi sonuçlarını paylaşarak literatüre katkı sunmayı amaçladık.
Gereç ve Yöntemler: Hastaların demografik ve klinik özellikleri, gebelik haftaları, taş öyküsü, laboratuar ve radyolojik incelemeleri, hastalara uygulanan tedavilerin detayları, cerrahi tedavi uygulanan hastaların tedavi uygulamaları, komplikasyonlar, hastaların doğuma kadar olan takiplerindeki özellikleri retrospektif olarak incelenerek değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya kliniğimizde takip ve tedavisi yapılan, renal kolikle başvuran 21 gebe hasta dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 27,2 ± 5.75 yıl idi. Ortalama gebelik haftası 20,1 ± 7.12 idi. Hastaların %14,3’ü ilk trimesterde, % 52,4’ü ikinci trimesterde, % 33,3’ü üçüncü trimesterde idi. Hastaların 14’ü (%66,7) sağ renal kolikle, 7’si (%33,3) sol renal kolikle başvurdu. Hastaların başvurudaki ortalama görsel analog skoru (VAS) skoru 8,38 ± 0,86 idi. Hastaların 20’sinde (%95,2) tanı ultrasonografi (USG) ile konuldu. Sadece 1 (%4,8) hastada tanı manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ile konuldu. Hastaların 13’üne (%61,9) konservatif tedavi, 8’ine (%38,1) endoskopik cerrahi tedavi uygulandı. Cerrahi tedavi olarak tüm hastalara sadece Double J (DJ) stent konuldu. Konservatif tedavi ile takip edilen 32 haftalık bir gebede (%4,8) takiplerde erken membran rüptürüne bağlı erken doğum eylemi gelişti. Hastaların 4‘ünde (%19,0) doğum sonrası DJ stent çıkarılmasından başka ek üreteroskopik girişim gerekti. Konservatif tedavi ve cerrahi tedavi uygulanan hastalar ayrı ayrı değerlendirildiğinde her iki grup arasında demografik ve klinik özelliklerde istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı.
Sonuç: Gebelikte renal kolik; tanı ve tedavi basamaklarındaki kısıtlılıklar, maternal ve fetal sağlığı etkileyebilecek potansiyel komplikasyonlar nedeniyle önemli ve multidisipliner bir yaklaşımla değerlendirilmesi gereken bir problemdir. Bu hastalar doğru tanı basamakları kullanılarak konservatif olarak ya da konservatif tedavinin başarısız olduğu durumlarda endoürolojik girişimlerle etkili ve güvenli bir şekilde tedavi edilebilirler.
Objective: We aimed to contribute to the literature by sharing the clinical features, conservative and surgical treatment results of pregnant patients who applied for renal colic.
Material and Methods: The patients’ demographic and clinical characteristics were evaluated; gestational week, history of calculus, laboratory and radiological examinations, details of the treatments applied to the patients, treatment practices of the patients to whom surgical treatment was applied, complications, characteristics of the patients during the follow-up period until delivery retrospectively.
Results: Twenty-one pregnant patients, who were followed up and treated at the department and applied with renal colic, were included in the study. The mean age of the patients was 27.2 ± 5.75 years. The average gestational week was 20.1±7.12. Of the patients, 14.3% were in the first trimester, 52.4% in the second trimester, and 33.3% in the third trimester. Fourteen patients (66.7%) applied with right renal colic and 7 (33.3%) with left renal colic. The mean visual analog scale (VAS) score at the time of application of the patients was 8.38 ± 0.86. The diagnosis was made via the ultrasonography (US) in 20 patients (95.2%). Magnetic resonance imaging (MRI) was only used in 1 (4.8%) patient. Conservative treatment was applied to 13 patients (61.9%) and surgical treatment to 8 patients (38.1%). Only a DJ stent was placed in all patients as surgical treatment. Due to premature rupture of membrane, premature labor developed in a 32-week pregnant woman (4.8%), followed up with conservative treatment. An additional ureteroscopic intervention was required in 4 of the patients (19.0%) other than the postpartum removal of the DJ stent. When the patients, who underwent conservative and surgical treatment, were separately evaluated, no statistically significant difference was observed between the two groups regarding demographic and clinical characteristics.
Conclusion: Renal colic in pregnancy is an important problem due to the limitations in diagnosis and treatment steps and potential complications that may affect maternal and fetal health, and it should be assessed with a multidisciplinary approach. Patients can be treated efficiently and safely via conservative treatment using the correct diagnostic steps or via endourological interventions if the conservative treatment fails.
pregnancy renal colic conservative treatment surgical treatment pregnancy, renal colic, conservative treatment, surgical treatment
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Urology |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 29, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 |