Kültürel Hegemonya’nın Hollywood Sinema Filmleri Üzerinden İnşası

Year 2024, , 693 - 713, 30.07.2024

Ibrahim Dalkilic

https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.1443079

Abstract

Siyasal iktidarın sürdürülebilirliği onun arzuladığı değerler sisteminin kabulü ile mümkün olmaktadır. Hollywood film endüstrisi ve onun bir ürünü olan sinema mesafe ve sınır tanımaksızın ulaştığı her noktada zihinsel bir inşa eylemi gerçekleştirmektedir. Birey “izleyici” olarak sinema filminin içerdiği ideolojik ve kültürel çağrışımlarla kurduğu etkileşim içerisinde edilgen kılınmakta ve ona iletilen yaşam düsturlarını içselleştirmektedir. Sinema bir iletişim aracı olduğu gibi aynı zamanda bir kültür endüstrisi aracıdır. Sinema bir kültür endüstrisi aracı olarak yürüttüğü ideolojik eylem ile kültür unsurunun toplumun tüm kademelerince siyasi erkin arzuladığı şekliyle içselleştirilmesi noktasında anahtar bir rol üstlenir. Böylelikle kültürel hegemonya siyasi otoritenin eliyle kendini yeniden ve yeniden gerçekleştirerek statükoya sürdürülebilirlik kazandırmaktadır. Bu çalışma, seçilen sinema filminin içerik matrisini meydana getiren kültürel ve ideolojik temsiller aracılığıyla gerçekleştirilen kültürel hegemonya inşasını incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmaya vaka olarak seçilen “Bir Zamanlar... Hollywood” filminin içerdiği ideolojik ve kültürel temsiller irdelenerek, bu temsillerin kültürel hegemonyanın inşa sürecinde nasıl bir rol oynadığı niteliksel içerik çözümlemesi ve göstergebilimsel analiz yöntemini karma bir şekilde kullanmıştır. Yapılan çözümleme sonucunda çalışmaya konu filmin kültürel hegemonyanın inşası bağlamında bir eylem çağrısı yaptığı ve izleyiciyi bu sürecin içerisine çektiği ortaya koyulmuştur.

Keywords

Kültürel Hegemonya, İdeoloji, Sinema, Hollywood, Kültür.

The Construction Of Cultural Hegemony Through Hollywood Movies

Abstract

The sustainability of political power is possible with the acceptance of the value system it desires. The Hollywood film industry and its product, cinema, carry out an act of mental construction at every point they reach, regardless of distance and borders. The individual, as an "audience", becomes passive in his/her interaction with the ideological and cultural connotations contained in the film and internalizes the life principles conveyed to him/her. Cinema is a medium of communication as well as an pruduct of culture industry. Cinema, with its ideological action as a culture industry agent, plays a key role in the internalization of the cultural element by all levels of society as desired by the political power. Thus, cultural hegemony brings sustainability to the status quo by realizing itself again and again through the hands of political authority. This study aims to examine the construction of cultural hegemony through the cultural and ideological representations that form the content matrix of selected Hollywood film by examining the ideological and cultural representations contained in the movie "Once Upon a Time... in Hollywood", which is considered as a case study, it includes evaluations about how cultural hegemony realizes itself in the construction process. As a result of the analysis, it has been revealed that the film subject to the study makes a call to action in the context of the construction of cultural hegemony and draws the audience into this process.

Keywords

Cultural Hegemony, İdeology, Cinema, Hollywood, Culture.

References

• Adorno, T. W. (1998). Minima Moralia (D. Ahmet & O. Koçak, Eds.). Metis Yayınları.
• Adorno, T. W. (2003). Kültür Endüstrisini Yeniden Düşünürken. Cogito.
• Adorno, T. W., & Horkheimer, M. (2010). Aydınlanmanın Diyalektiği. Kabalcı Yayınevi.
• Allen, R. (1993). Representation, Illusion, and the Cinema. Cinema Journal, 32(2), 21–48. https://doi.org/10.2307/1225603
• Ayhan, A. (2007). Propaganda Nedir? Propaganda ve Halkla İlişkiler Ekseninde ABD Dış Politikası. Literatürk Yayınevi.
• Barthes, R. (2014). Çağdaş Söylenler. Metis Yayıncılık.
• Black, J. (2019). You ain’t gonna get away wit’ this, Django”: Fantasy, fiction and subversion in Quentin Tarantino’s, Django Unchained. Quarterly Review of Film and Video. https://doi.org/10.1080/10509208.2019.1593026
• Cervulle, M. (2009). Quentin Tarantino and (Post)Feminism: the Gender Politics of Death Proof. Nouvelles Questions Feministes, 28, 35–49.
• Chomsky, N., & Herman, E. S. (2012). Rızanın İmalatı: Kitle Medyasının Ekonomi Politiği. Bgst Yayınları.
• Cole, N. L. (2020). What Is Cultural Hegemony? https://www.thoughtco.com/cultural-hegemony-3026121
• Collin, R. (2019). Once Upon a Time... in Hollywood. YouTube; YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=MHC9i6z3nrA&t=623s
• De Saussure, F. (1998). Cours de linguistique générale (Vol. 1). Multilingual yayınları.
• De Saussure, F., Bouquet, S., Engler, R., & Weil, A. (2014). Genel dilbilim yazıları. İthaki Yayınları.
• Farhi, P., & Rosenfeld, M. (1998, October 24). American pop penetrates worldwide. The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/archive/politics/1998/10/25/american-pop-penetrates-worldwide/3416df02-7643-4894-9771-6dabd05f2bd1/
• Feigenbaum, H. B. (2007). Hegemony or diversity in film and television? The United States, Europe and Japan. Pacific Review, 20(3), 371–396. https://doi.org/10.1080/09512740701461504
• Fiske, J. (1996). İletişim Çalışmalarına Giriş. In Ark Yayınları. Ark Yayınları.
• Gitlin, T. (2003). The Whole World Is Watching: Mass Media in the Making and Unmaking of the New Left. University of California Press. https://books.google.com.cy/books?id=00iwHPO73mkC
• Gök, C. (2007). Sinema ve Gerçeklik. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 112–123.
• Gottdiener, M. (2005). Postmodern göstergeler. İmge Kitabevi.
• Gramsci, A. (1971). Selections from the prison notebooks. In Q. Hoare & G. Nowell Smith (Eds.), Lawrence & Wishart. Lawrence & Wishart London. https://doi.org/LK - https://worldcat.org/title/220478830
• Gramsci, A. (1977). Antonio Gramsci: Selections from Political Writings, 1910-1920 : with Additional Texts by Bordiga and Tasca (Q. Hoare, Ed.). Lawrence and Wishart. https://books.google.com.cy/books?id=IU8YAAAAIAAJ
• Gramsci, A. (1997). Hapishane defterleri. Belge Yayınları.
• Hallin, D. C. (1989). The Uncensored War: The Media and Vietnam. University of California Press. https://books.google.com.cy/books?id=kmpYUSYLD8MC
• Harvey, D. (2007). A Brief History of Neoliberalism. OUP Oxford. https://books.google.com.cy/books?id=F5DZvEVt890C
• Hsieh, H.-F., & Shannon, S. E. (2005). Three Approaches to Qualitative Content Analysis. Qualitative Health Research, 15(9), 1277–1288. https://doi.org/10.1177/1049732305276687
• Kellner, D. (2010). Medya Gösterisi. Açılım Kitap.
• King, G. (2005). American Independent Cinema. Indiana University Press. https://books.google.com.cy/books?id=i78rCgAX9C4C
• Kirel, S. (2010). Kültürel çalışmalar ve sinema. Kırmızı Kedi Yayınevi.
• Lull, J. (2001). Medya, iletişim kültür. Vadi yayınları.
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. Ayraç Yayınları.
• Meyer, T. (2014). Medya Siyaseti Nasıl Sömürgeleştirir. Köprü Kitapları.
• O’Connor, D. L. (2019). The Cultural History Behind Once Upon a Time...in Hollywood. History News Network. https://historynewsnetwork.org/article/172769
• Rasmussen, D. (2023). Recreating 1969 Los Angeles in Once Upon a Time… in Hollywood. Journal of Popular Film and Television, 51(4), 162–173. https://doi.org/10.1080/01956051.2023.2275021
• Rifat, M. (2014). Göstergebilimin ABC’si. Say Yayınları.
• Rosen, P. (1986). Narrative, apparatus, ideology : a film theory reader. Columbia University Press.
• Ryan, M., & Kellner, D. (1990). Camera politica : the politics and ideology of contemporary Hollywood film. In Indiana University Press (1st Midlan). Indiana University Press Bloomington. https://doi.org/LK - https://worldcat.org/title/1003024809
• Salman, S. (2020). Postmodern Sinemada Anti Kahraman: Quentin Tarantino Filmlerinin Analizi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 9, 2881–2904. https://doi.org/10.15869/itobiad.736540
• Tarkovsky, A. (2008). Mühürlenmiş Zaman. Agora Kitaplığı.
• Uçan, H. (2015). Dilbilim, Göstergebilim ve Edebiyat Eğitimi. İz Yayıncılık.
• YıImazok, L. (2016). Dağılan Beyin Parçalarına Gülmek: Quentın Tarantıno Filmlerinde Şiddet ve Mizah. Akdeniz İletişim, 0(25). http://search/yayin/detay/202688