Siyasal İletişimde Müzik Kullanımı: 31 Mart 2024 Mahalli İdareler Seçimlerinde İktidar ve Ana Muhalefet Partilerinin Kullanmış Oldukları Seçim Şarkıları Üzerine Bir İnceleme

Year 2025, Volume: 12 Issue: 1, 91 - 114, 30.01.2025

Fatih Ceylan , Begüm Keskin

Abstract

Siyasal iletişimde müzik kullanımı konusunda yapılan bu çalışmanın amacı, 31 Mart 2024 Mahalli İdareler Seçimlerinde İstanbul, Ankara ve İzmir’de, Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) ve Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) belediye başkan adaylarının yürütmüş oldukları seçim kampanyalarında kullanılan seçim şarkılarının analiz edilmesidir. Nitel araştırma desenlerinden durum çalışması yöntemiyle yapılan çalışmanın verileri MAXQDA programında içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular değerlendirildiğinde; iki parti adayları da seçim kampanyalarında hareketli/coşkulu ve seçmene hitap eden şarkıları yüksek düzeyde tercih etmişlerdir. Orijinal seçim şarkılarını, uyarlama popüler şarkıları ve sosyo-psikolojik mesaj veren şarkıları ise orta düzeyde tercih etmişlerdir. Buna karşın muhalefetin/iktidarın politikasını eleştiren, slow/durağan, refah vadeden ve mesaj odaklı şarkılara ise düşük düzeyde yer verdikleri görülmüştür. Bu bağlamda iki parti adaylarının müzik kullanımında birbirinden ayrışma imkanının az olduğu belirlenmiştir. Benzerlik analizi sonuçları ise aynı partiye ait olan şarkıların birbiri ile yüksek düzeyde, farklı parti şarkılarının ise düşük düzeyde benzerlik gösterdiğini ortaya koymuştur. Elde edilen bulgular ve sonuçlar incelendiğinde ortaya konulan bu çalışmanın, benzer konularda çalışma yapan araştırmacılara faydalı olacağı düşünülmektedir.

Keywords

Siyasal İletişim, Seçimler, Seçim Kampanyaları, Seçim Müziği, Seçim Şarkıları.

The Use of Music in Political Communication: A Study on The Election Songs Used by Ruling and Main Opposition Parties in Türkiye’s Local Administration Elections on March 31, 2024

Abstract

This study aims to analyze the election songs used in the election campaigns of the mayoral candidates of the Justice and Development Party (AK Parti) and the Republican People's Party (CHP) in İstanbul, Ankara, and İzmir on March 31, 2024, Türkiye’s Local Administrations Elections. The data collected using the case study methodology was analyzed using the content analysis method in the MAXQDA program. The findings showed that both party candidates preferred moving/exuberant songs which appealed to the voters at a high level in their election campaigns. They moderately preferred original election songs, adapted popular songs, and songs conveying socio-psychological messages. They showed a low preference for songs that criticized the policies of the opposition or government, slow or stationary songs, songs promising prosperity, and message-oriented songs. Therefore, there is little possibility for the two parties' candidates to differentiate from each other in the use of music. The results of the similarity analysis revealed that the songs belonging to the same party showed a high level of similarity with each other. In contrast, the songs of different parties showed low similarity. The study implications are helpful for researchers conducting studies on similar issues.

Keywords

Political Communication, Elections, Election Campaigns, Election Music, Election Songs.

References

• Aziz, A. (2014). Siyasal iletişim (C. 2). Nobel Yayın Dağıtım. https://www.nobelyayin.com/e_tanitim/siyasal-iletisim.pdf
• Behr, A. (2022). Music, Digitalization, and Democratic Elections: The Changing Soundtrack of Electoral Politics in the UK. Popular Music and Society, 45(1), 31-47. https://doi.org/10.1080/03007766.2021.1984020
• Binark, M. (1994). Acaba Türkiye’de Siyasal İletişimi Nasıl ‘Yeniden Keşfedebiliriz’Üzerine Karınca Kararınca Bir Deneme. İletişim Dergisi, 1-2, 183-186.
• Bongrand, M. (1992). Politikada Pazarlama, Çev. Fatoş Ersoy, İstanbul, İletişim Yayınları.
• Budak, E. (2018). Siyasal iletişimde propaganda aracı olarak seçim müzikleri: 24 Haziran 2018 seçimleri örneği. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 6(5), 31-45.
• Çakmak, S., & Kazan, F. (2023). Sözsüz iletişim ve beden dili çalışmalarına ilişkin kesitsel alan yazın taraması (2003-2023). Anasay, 257-272.
• Çuhadar, C. H. (2008). Müzik ve beyin. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 67-76.
• Demir, M. İ. (2018). Siyasal iletişim: Kavramsal bir derleme. Uluslararası Sanat Kültür ve İletişim Dergisi, 1(1), 79-104.
• Demir, R. (2022). Siyasal iletişimde müzik kullanımı: Türkiye’de Meclis’te grubu bulunan siyasi partilerin seçim şarkılarının incelenmesi [Doktora Tezi]. Mardin Artuklu Üniversitesi.
• Denton (Jr.), R. E., & Woodward, G. C. (1998). Political Communication in America. Praeger Publishers.
• Erdoğan, İ. (1997). İletişim egemenlik mücadeleye giriş. İmge Kitabevi.
• Erol, A. (2005). Popüler müziği anlamak: Kültürel kimlik bağlamında popüler müzikte anlam (C. 191). Bağlam.
• Guenauer, C. (2016). Tribal Politics, Suits and Rock Music: Electioneering in Meghalaya. South Asia: Journal of South Asian Studies, 39(2), 430-443. https://doi.org/10.1080/00856401.2016.1164799
• İçli, S. (1988). İnsanın Vasıf Dokusunun Geliştirilmesinde Müziğin İşlevi, 1. Müzik Kongresi Bildirisi, Ankara, 221-222.
• İmik, Ü., & Haşhaş, S. (2020). Müzik nedir ve hayatımızın neresindedir. İnönü Üniversitesi Kültür ve Sanat Dergisi, 6(2), 196-202.
• Johnson, L. E., Haden Church, S., & Randle, Q. (2021). (In)congruities between Political Messages and Popular Music: An Analysis of Campaign Songs in U.S. Presidential Elections. Communication Studies, 72(4), 769-783. https://doi.org/10.1080/10510974.2021.1953097
• Kalender, A. (2000). Siyasal iletişim, seçmenler ve ikna stratejileri. Çizgi.
• Kaygısız, M. (2004). Müzik tarihi: Başlangıcından günümüze müziğin evrimi. Kaynak Yayınları.
• Kentel, F. (1991). Demokrasi, kamuoyu ve siyasal iletişime dair. Birikim Dergisi, 30, 39-44.
• Kılıç, S. (2014). Kitle iletişim araçlarının gelişimi ve sosyal medyanın siyasal iletişimi etkileme rolü [Master’s Thesis]. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kocaağa, N., & Lokmanoğlu, E. (2023). Sosyal medyanın siyasal iletişim aracı olarak kullanılması: 28 Mayıs 2023 2. Tur cumhurbaşkanlığı seçimi. İçinde Siyasal kampanya yönetimi ve uygulamaları-2023 cumhurbaşkanı seçim kampanyaları inceleme ve analizleri (s. 87). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kumpasoğlu, B. B. (2017). Müziğin Pragmatik Kullanımı Bağlamında Türkiye’de Seçim Şarkıları: 2014 Seçimleri Örneği [Master’s Thesis]. Dokuz Eylul Universitesi (Turkey).
• Lull, J. (2000). Popüler Müzik ve İletişim. (T. İblağ, Trans.) Çiviyazıları Yayınları.
• Mas, L., Collell, M. R., & Xifra, J. (2017). The Sound of Music or the History of Trump and Clinton Family Singers: Music Branding as Communication Strategy in 2016 Presidential Campaign. American Behavioral Scientist, 61(6), 584-599. https://doi.org/10.1177/0002764217701214
• Mattern, M. S. (1996). Acting in concert: Music, community and political action. https://elibrary.ru/item.asp?id=5636070
• MAXQDA. (2020). MAXQDA getting started guide.
• Metin, O., & Ünal, Ş. (2022). İçerik analizi tekniği: İletişim bilimlerinde ve sosyolojide doktora tezlerinde kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), 273-294.
• Murphy, L., Schurmann, A., & Moscardo, G. (2013). Building Brands with Music: Australian Cases. Içinde P. Tschmuck, P. L. Pearce, & S. Campbell (Ed.), Music Business and the Experience Economy (ss. 153-174). Springer Berlin Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-27898-3_10
• Mutlu, E. (2008). İletişim Sözlüğü, Ankara.
• Okumuş, A., & Taşcıoğlu, R. (2023). Siyasal iletişim aracı olarak seçim şarkıları: 2023 cumhurbaşkanı seçimi örneğinde bir analiz.
• Öz, N. B. (2001). İnsanin Kültürel Gelişiminde Müzik Eğitiminin Önemi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 101-106.
• Öztekin, A. (2000). Siyaset bilimine giriş. Siyasal Kitabevi.
• Öztürk, S. (2014). Siyasal ikna ve seçim müzikleri: Türkiye üzerine bir inceleme. İletişim ve Diplomasi, 4, 195-218.
• Quevedo-Redondo, R., Rebolledo, M., & Navarro-Sierra, N. (2023). Music as soft power: The electoral use of Spotify. Media and communication, 11(2), 241-254.
• Sak, R., Sak, İ. T. Ş., Şendil, Ç. Ö., & Nas, E. (2021). Bir araştırma yöntemi olarak doküman analizi. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 4(1), 227-256.
• Schoening, B. S., & Kasper, E. T. (2011). Don’t stop thinking about the music: The politics of songs and musicians in presidential campaigns. Lexington Books. https://books.google.com/books?hl=tr&lr=&id=OUBPAQAAQBAJ&oi=fnd&pg=PR8&dq=Schoening,+B.+S.+%26+Kasper,+E.+T.+(2011).+Don%27t+stop+thinking+about+the+music:+The+politics+of+songs+and+musicians+in+presidential+campaigns.+Lexington+Books.&ots=OmrbLIyHb7&sig=V-diht7YHdWTRCo3_2Oy3o5ksxY
• Street, J. (2012). Music and politics. Cambridge University Press.
• Subaşı, M., & Okumuş, K. (2017). Bir araştırma yöntemi olarak durum çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 419-426.
• Sylvanus, E. P., & Ezeugwu, F. N. (2024). Music and political identity salience in Nigeria’s 2023 presidential election. Identities, 1-21. https://doi.org/10.1080/1070289X.2024.2365066
• Tanyıldızı, N. (2012). Siyasal iletişimde müzik kullanımı: 2011 Genel Seçim şarkılarının seçmene etkisi. Selçuk İletişim, 7(2), 97-110.
• Uslu, Z. K. (1996). Siyasal iletişim ve 24 aralık 1995 genel seçimleri. Yeni Türkiye Dergisi, 11, 790-802.
• Wheeler, M. B. (2011). Politics and race in American historical popular music: Contextualized access and minstrel music archives. Archival science, 11, 47-75.
• Wolton, D. (1991). Medya, Siyasal İletişimin Zayıf Halkası. Birikim Dergisi, 30, 51-58.
• Yılmaz, B. (2003). Toplumsal iletişim ve kütüphane. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 20(2).