Söz, Yazı ve Bellek: Ünal Nalbantoğlu’nun Yapıtı

Year 2014, Issue: 67, 105 - 123, 01.12.2014

Özgür Taburoğlu

https://doi.org/10.32704/erdem.537472

Abstract

Hasan Ünal Nalbantoğlu, sadece öğrettikleriyle değil, özellikle dersleri dolayımıyla taşıdığı bir vicdanla hatırlanmaya değerdir.
Nalbantoğlu’nun iyi bilindiği gibi akademi içerisinde eleştirel bir
konumu olmuştur. Özellikle insani bilimlerde işlevsel bilgi üretmeye
dönük çabayı hem eleştirmeye hem de açığa çıkartmaya çalışmıştır.
Bundan kaçınmak amacıyla derslerin bir fayda arayışıyla değil, bilgi
sevgisiyle gerçekleştirilmesi gerektiğini sürekli dile getirmiştir. Bilgiyle
ilişkinin çok farklı kipleri olduğunu hatırlatır. Bilgiyi eleştirmek, bilgiyle çatışmak, onun doğruluğunu peşinen kabullenmekten önce gelir. Bu
akademinin en temel ve ilksel idealidir. Bu anlamda Nalbantoğlu’nun
mirası, ortaya koyduğu sınırlı sayıda metnin yanında öğrencilerin kulaklarında kalan derslerden oluşur. Onun ardında bıraktıklarını değerlendirmek için, bu derslerin etkin bir katılımcısı olmak da gereklidir.
Yani söz konusu yapıtın önemli bir sözlü tarafı vardır. Özellikle bilgiyi
yazıya dökmeyi reddeden Nalbantoğlu, bilginin bir kere ele geçirilecek
bir tür veri olmadığını, kuşkuyla yaklaşılması ve sürekli tashih edilmesi
gereken bir tarafının da olduğunu savunur. Bu da sıkça eleştirdiği gibi,
ele geçirilen bilgiyi hemen yazıya geçirmeyi ve bu yarım bilgi üzerinden iktidar alanları yaratmayı olanaksız kılar.

Keywords

Hasan Ünal Nalbantoğlu, yazılı bilgi, sözlü bilgi, akademi, bellek, “daímon”, “Eros

Word, Writing, and Memory: Oeuvre of Ünal Nalbantoğlu

Abstract

Hasan Ünal Nalbantoğlu is worthwhile to remember, not just because
of what he taught, also especially with the mediation of conscience
conveyed in his lessons. Nalbantoğlu has been well known in academia
as a critical figure. In particular, he tried to both criticize and reveal
efforts to produce functional knowledge in the humanities. In order
to avoid this kind of production, the courses should be carried out to
express the love of wisdom not to seek functional usage of knowledge.
He recalled that the relationship with knowledge has very different
modalities. Being critical with knowledge comes before accepting its
truthness in advance. This is the most basic and primary ideal of the
academy. In this respect, Nalbantoğlu’s legacy not only consists of
what he wrote but also what has been recollected by his students. In
order to assess what he left behind, it is also necessary to be an active
participant of his courses. His oeuvre has an important oral aspect
in addition to the written part. Nalbantoğlu refused to reinscribe the
knowledge into written expression, and rather argued the necessity of
a constant skeptical approach and revision. This makes impossible the
reinscription of acquired knowledge into a written form, and to create
power fields around this inadequate knowledge.

Keywords

Hasan Ünal Nalbantoğlu, written knowledge, oral knowledge, academy, memory, “daímon”, “Eros”

References

• Cioran, Emil Michel (2007). Ezeli Mağlup, Çev. Haldun Bayrı, İstanbul: Metis Yayınları.
• McLuhan, Marshall (2007). Gutenberg Galaksisi: Tipografik İnsanın Oluşumu, Çev. Gül Çağalı Güven, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Nalbantoğlu, Hasan Ünal, der. (1997). Patikalar: Martin Heidegger ve Modern Çağ, Ankara: İmge Yayınevi. (2009). Arayışlar: Bilim, Kültür, Üniversite, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Ülgener, Sabri (2006). Zihniyet, Aydınlar, İzm’ler, İstanbul: Derin Yayınları.