Amaç: Akılcı olmayan ilaç kullanımı bütün dünyada, özellikle de gelişmekte olan ülkelerde en temel ve önemli sağlık sorunlarından birisidir. Akılcı ilaç kullanımında topluma/ bireylere düşen sorumluluk akılcı tüketimdir. Bu çalışmanın amacı akılcı ilaç kullanımında bireylerin ilaç kullanımına ilişkin alışkanlıklarının ve davranışlarının belirlenmesidir. Yöntem: Araştırma örneklemi olasılıksız örnekleme yöntemi seçilmiş, bir Diş Hekimliği Fakültesi Hastanesi‟ne günübirlik diş tedavisi olmaya gelen, sağlıklı 142 bireyden oluşmuştur. Verilerin toplanmasında “Akılcı İlaç Kullanımı Formu” kullanılmıştır. Form “bireylerin sosyo-demografik özellikleri, ilaç temin etme, saklama ve imha etme durumlarına ilişkin alışkanlıklarını ve ilaç kullanım davranışlarını” belirlemeye yönelik 45 sorudan oluşmuştur. Araştırma için etik kurul onayı ve kurum izni alınmıştır. Bulgular: Bireylerin yaş ortalaması 37,2 ±12,7 olup büyük çoğunluğu kadın (%56.3) ve üniversite mezunudur (%39.4). Bireylerin %16.2‟si komşu/yakınlarının tavsiyesi ile , %18.3‟ü her zaman ve %32.4‟ü bazen doktora gitmeden önce kendi kendine ilaç kullandığını; %21.8‟i benzer şikayetleri olan tanıdıklarına ilaç tavsiyesinde bulunduğunu, %64.8‟i tedavide geleneksel yöntemler kullandığını bildirmiştir. Kadınların daha çok prospektüs okuduğu (p=0.02), buna karşın cinsiyet ve eğitim düzeyi ile “doktora muayene olmaya gitmeden tanıdıklarına ilaç yazdırtma ve ilaç alma; reçete ile ilaç alırken, reçetede yazan ilaç olup olmadığını kontrol etme; kullanılan ilacın son kullanma tarihine bakma; doktora gitmeden kendi kendine veya komşu tavsiyesi ile ilaç kullanma” davranışları arasında ilişki olmadığı görülmüştür. Sonuç: Araştırma sonuçları bireylerin eğitim düzeyi yüksek olmasına karşın akılcı ilaç kullanım davranışlarının istendik düzeyde olmadığını göstermiştir. Sağlıklı / hasta bireylerle çalışan hemşireler, girişimlerinde bireylerin doğru ve akılcı ilaç kullanımı konusunda farkındalık eğitimlerine yer vermelidir. Aim: In rational drug use, rational consumption is the responsibility of society or the individual. The aim of this study was to determine the habits and behaviour in the use of drugs of individuals in relation to the rational use of drugs. Method: The nonprobability sampling method was chosen for this study, and the sample consisted of 142 healthy individuals who were attending the hospital of a Dentistry Faculty for treatment as outpatients. A Rational Drug Use form was used in the collection of data. Findings: The average age of the subjects was 37.2 ± 12.7 years; a majority (56.3%) were female and 39.4%were university graduates. It was found that 16.2%of the subjects had used drugs on the recommendation of a friend or neighbour before going to the doctor, 18.3%of them always did so and 32.4%sometimes did; 21.8%had followed the medication advice of acquaintances with similar symptoms, and 64.8%had used traditional treatment methods. It was observed that women were more likely to read the prospectus (p = 0.02), but that there was no relationship between sociodemographic characteristics or persons and their ational drug behaviours. Results: The results of the study showed that even though the education level of the experimental subjects was high, their behaviour with regard to rational drug use was not at the desired level. Nurses working with healthy or sick individuals should include an awareness of the correct and rational use of drugs in their education.
AMAÇ: Akılcı olmayan ilaç kullanımı bütün dünyada, özellikle de gelişmekte olan ülkelerde en temel ve önemli sağlık sorunlarından birisidir. Akılcı ilaç kullanımında topluma/ bireylere düşen sorumluluk akılcı tüketimdir. Bu çalışmanın amacı akılcı ilaç kullanımında bireylerin ilaç kullanımına ilişkin alışkanlıklarının ve davranışlarının belirlenmesidir.
YÖNTEM: Araştırma örneklemi olasılıksız örnekleme yöntemi seçilmiş, bir Diş Hekimliği Fakültesi Hastanesi'ne günübirlik diş tedavisi olmaya gelen, sağlıklı 142 bireyden oluşmuştur. Verilerin toplanmasında “Akılcı İlaç Kullanımı Formu” kullanılmıştır. Form “bireylerin sosyo-demografik özellikleri, ilaç temin etme, saklama ve imha etme durumlarına ilişkin alışkanlıklarını ve ilaç kullanım davranışlarını” belirlemeye yönelik 45 sorudan oluşmuştur. Araştırma için etik kurul onayı ve kurum izni alınmıştır.
BULGULAR: Bireylerin yaş ortalaması 37,2 ±12,7 olup büyük çoğunluğu kadın (%56.3) ve üniversite mezunudur (%39.4). Bireylerin %16.2'si komşu/yakınlarının tavsiyesi ile , %18.3'ü her zaman ve %32.4'ü bazen doktora gitmeden önce kendi kendine ilaç kullandığını; %21.8'i benzer şikayetleri olan tanıdıklarına ilaç tavsiyesinde bulunduğunu, %64.8'i tedavide geleneksel yöntemler kullandığını bildirmiştir. Kadınların daha çok prospektüs okuduğu (p=0.02), buna karşın cinsiyet ve eğitim düzeyi ile “doktora muayene olmaya gitmeden tanıdıklarına ilaç yazdırtma ve ilaç alma; reçete ile ilaç alırken, reçetede yazan ilaç olup olmadığını kontrol etme; kullanılan ilacın son kullanma tarihine bakma; doktora gitmeden kendi kendine veya komşu tavsiyesi ile ilaç kullanma” davranışları arasında ilişki olmadığı görülmüştür.
SONUÇ: Araştırma sonuçları bireylerin eğitim düzeyi yüksek olmasına karşın akılcı ilaç kullanım davranışlarının istendik düzeyde olmadığını göstermiştir. Sağlıklı / hasta bireylerle çalışan hemşireler, girişimlerinde bireylerin doğru ve akılcı ilaç kullanımı konusunda farkındalık eğitimlerine yer vermelidir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma Makalesi Bölümü |
Authors | |
Publication Date | March 7, 2014 |
Submission Date | May 29, 2013 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 2 Issue: 1 |