Progressivity Of Grammar Acquisitions in the 2018 Turkish Curriculum in Terms of Main Function of Language and Structure Of Turkish

Year 2019, , 107 - 125, 30.08.2019

Esra Ekinci Çelikpazu

https://doi.org/10.17556/erziefd.466384

Cited By: 2

Abstract

The teaching acquisitions related to the structure of
the Turkish language are part of the curriculum according to a certain
progressivity despite the lack of absolute outcome concerning the possibility
and the extent of grammar instruction in language teaching. In this research,
the progressivity of grammar acquisitions in the 2018 Turkish curriculum is
discussed in accordance with the opinions of Turkish language teachers and
academics working in the field of Turkish instruction. Based on a descriptive
model, the data of this research are obtained from semi-structured interviews
and analyzed using categorical
analysis method, which is one of the types of content analysis.
According to the results of this research, the opinions of the two groups
overlap. In other words, both the Turkish language teachers and the academics
share the same opinion on the following aspects: the progressivity of grammar
acquisitions is incompatible with the structure of Turkish language, beginning
with a lesson on root and suffix results in several difficulties in the
teaching process, the acquisitions should start with the concept of word and
the parts of speech.  

Keywords

Turkish language curriculum, grammar acquisitions, progressivity

Dilin Temel İşlevi ve Türkçenin Yapısı Açısından 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı’ndaki Dil Bilgisi Kazanımlarının Aşamalılığı

Abstract

Dil
öğretimi sürecinde dil bilgisinin öğretilip öğretilmeyeceği ya da ne kadarının öğretileceği
ile ilgili kesin bir sonuca varılamamış olsa da ana dil olarak Türkçe
öğretiminde Türkçenin yapısının öğretimi ile ilgili kazanımlar belirli bir
aşamalılığa göre öğretim programında yer almaktadır. Bu çalışmada Türkçe
öğretmenlerinden ve Türkçe eğitimi alanında çalışan öğretim elemanlarından
alınan görüşler doğrultusunda 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı’ndaki dil
bilgisi kazanımlarının aşamalılığı dilin yapısı ve temel işlevi doğrultusunda
ele alınmıştır. Betimsel modelde düzenlenen çalışmanın verileri yarı
standartlaştırılmış görüşme yöntemi ile elde edilmiştir, verilerinin analizinde
betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre her iki çalışma
grubunun da konu ile ilgili görüşleri örtüşmektedir. Türkçe öğretmenleri ve
akademisyenler dil bilgisi kazanımların aşamalılığının Türkçenin yapısı ile
uygunluk göstermediği, kök ve ek konusu ile başlamanın öğretim sürecinde
birtakım sorunların yaşanmasına sebep olduğu ve kazanımların sözcük kavramı ve
sözcük türleri ile başlaması gerektiği konusunda aynı görüşe sahiplerdir.

Keywords

Türkçe dersi öğretim programı, dil bilgisi kazanımları

References

• Alagözlü, N. (2016). Eğitimsel dilbilim kapsamında küçük ölçekli dilbilim ve dil öğretimi: kavramlar ve katkıları, Türkbilig, 32, 181-208.
• Ayvacı, H. Ş., Alev, N ve Yıldız, M. (2014). Öğrenme kazanımlarının tasarlanma sürecine ilişkin lisansüstü öğrencilerinin zihinsel modellerini belirlemeye yönelik bir çalışma, K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (3), 1013-1030.
• Balcı, A. ve Şenyüz, A. (2015). Ortaokul 6-8. sınıflar Türkçe dil Bilgisi öğretiminde konu sıralaması ve konu tekrarı, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(31), 87-148.
• Baş, T. ve Akturan, U. (2013). Nitel araştırma yöntemleri. (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Bilgin, N. (2014). Sosyal bilimlerde içerik analizi. (3. Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Blyth, C. (1997). A constructivist approach to grammar: teaching teachers to teach aspect, The Modern Language Journal, 81, 50-66.
• Börekçi, M. (2009). Türkiye Türkçesinde yapı ve işlev bakımından sözcükler. Erzurum.
• Berg, L. B. ve Lune, H. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (Çev. Ed: Hasan Aydın). Konya: Eğitim Kitabevi.
• Creswell, J. W. (2014). Araştırma deseni nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (4. Baskıdan çeviri). (Çev. Ed: Selçuk Beşir Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
• Ekinci Çelikpazu, E. (2015). Ortaokul 5-8. sınıf dil bilgisi öğretimi üzerine bir inceleme, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/15, 333-360.
• Erdem, İ. (2008). Öğretmen görüşlerine göre dil bilgisi konularının öğretilme güçlükleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 85-105.
• Güven, A. Z. (2013). Dil bilgisi konularının öğretim sorunları. Dil ve edebiyat eğitimi dergisi. 2(6), 1-10.
• Jameson, F. (2013). Dil hapishanesi yapısalcılığın ve Rus biçimciliğinin eleştirel öyküsü, (Çev. Mehmet H. Doğan), (3. Baskı). Ankara: Yapı Kredi Yayınları.
• Karahan, L. (2009). Dil bilgisi öğretiminde bütün-parça ilişkisinin önemi. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 4(8), 23-30.
• Karatay, H., Kartallıoğlu, M. ve Coşkun, S. (2012). İlköğretim öğrencilerinin dil bilgisi konularını öğrenme düzeyleri. TÜBAR XXXII, 199-219.
• Kula, O. B. (2012). Dil felsefesi edebiyat kuramları I, (1. Basım). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Mıles, M. B. and Huberman, A. M. (2015). Nitel veri analizi. (2. Baskıdan çeviri) (Çev. Ed: Sadegül Akbaba Altun-Ali Ersoy). Ankara: Pegem Akademi.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara.
• Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). İngilizce dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara.
• Onan, B. (2012). Dil bilgisi öğretiminde temel ilkeler ve izlenen aşamalar. Murat ÖZBAY. (Ed.). Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (1. Baskı) içinde (s. 71-102). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Pfotenhauer, R. (2015). Avisual approach to teaching grammar. Victoria University, Melbourne, Australia.
• Saussure, F. (2001). Genel dilbilim dersleri (Çev: B. Vardar). İstanbul: Multilingual.
• Sayar, S. (2015). İlköğretim 6-8 Türkçe programının dil bilgisi ve yabancı dil öğretimi açısından taşıdığı yapısal sorunlar ve çözüm önerileri, International Journal of Languages’ Education and Teaching UDES 2015, 2369-2378.
• Yağmur, K. (2010). Türkçe ders kitaplarının üst düzey bilişsel becerileri geliştirme yeterliliği, Hakan Ülper. (Ed.). Türkçe ders kitabı çözümlemeleri (içinde), 191-219. Ankara: Pegem Akademi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (Güncelleştirilmiş geliştirilmiş 6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yunita, W. (2016). Best pracice in teaching English grammar to university students: deductive, inductive, or combination of both?, Proceedings of the Fourth International Seminar on English Language and Teaching (ISELT-4), 435-443.