Bu
araştırmada öğretmenlerin mobil telefon yoksunluğu korkuları (Nomofobi) ve
gelişmeleri kaçırma korkularının (FoMO) çeşitli değişkenlere göre incelenmesi
amaçlanmıştır. Araştırma kapsamında 2016-2017 eğitim öğretim yılında İç Anadolu
bölgesindeki bir ilde görev yapan ve akıllı telefonu olan 685 öğretmenden veri
toplanmıştır. Verilerin toplanmasında Przybylski, Murayama, DeHaan ve Gladwell
(2013) tarafından geliştirilen Gelişmeleri Kaçırma Korkusu Ölçeği ile Yıldırım
ve Correia (2015) tarafından geliştirilen Nomofobi Ölçeği olmak üzere iki
farklı ölçek kullanılmıştır. Katılımcıların nomofobi ve FoMO düzeylerinin
çeşitli değişkenlere göre incelenmesi için bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü
varyans analizi (one-way ANOVA) ve çok yönlü varyans analizi (MANOVA)
yöntemleri kullanılmıştır. Ayrıca nomofobi ve FoMO arasındaki yordamanın ortaya
konulması için regresyon analizi yapılmıştır. Elde edilen sonuçlar
doğrultusunda nomofobi ve FoMO arasında pozitif yönde doğrusal bir ilişki
olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Katılımcıların nomofobi ölçeğinden aldıkları
puanlar; yaşa, branşa ve cihaz kullanım sürelerine göre farklılık gösterirken,
cinsiyete, mezuniyet düzeylerine, görev yapılan kuruma göre farklılaşmamıştır.
Katılımcıların FoMO ölçeğinden aldıkları puanlar ise; cinsiyete, yaşa, branşa,
mezuniyet düzeylerine, görev yapılan kuruma ve cihaz kullanım sürelerine göre
farklılık göstermektedir. Ayrıca sosyal ağ kullanım sürelerine göre nomofobi
ile FoMO düzeylerinin anlamlı bir şekilde farklılaştığı, bu farklılığın daha az
süre (1 saatten az) sosyal ağ kullananlarla daha çok süre (1-3 saat arası, 4
saat ve üzeri) kullananlar arasında anlamlı olduğu görülmüştür.
In this research, it is aimed to
examine teachers’ nomophobia and fear of missing out (FoMO) levels according to
various variables. In the research conducted in the 2016-2017 academic year,
data were collected from 338 male, 347 female, a total of 685 teachers who own
smartphones. As data collection tools; two different scales: “Fear of Missing
Out Scale (FoMOs)” developed by Przybylski, Murayama, DeHaan ve Gladwell (2013)
and “The Nomophobia Questionnaire (NMP-Q)” developed by Yıldırım and Correia
(2015) were used. Independent group t-test, one-way ANOVA and multivariate
ANOVA were used to examine the nomophobia and FoMO levels of the participants
according to various variables. In addition, regression analysis was performed
to determine the level of the relationship between nomophobia and FoMO.
According to the results, there was a positive linear relationship between
nomophobia and FoMO. The nomophobia scores of the participants differentiated
significantly according to age, branch and duration of use, but did not differ
according to gender, graduation and institution. Besides, the FoMO scores of
the participants were differentiated significantly according to gender, age,
branch, graduation, institution and device usage time. Also, it has been
concluded that the duration of social network use leads to a significant
difference in nomophobia and FoMO. This difference is between less daily usage
(less than 1 hour) and more daily usage (1-3 hours, 4 hours or more) of social
networking sites.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Other Fields of Education |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2019 |
Acceptance Date | June 26, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 21 Issue: 3 |