AN EVALUATION ON WATCHING TELEVISION DURATION OF COLLEGE OF EDUCATION STUDENTS ACCORDING TO THEIR SEX AND CLASS LEVEL (THE EXAMPLE OF THE FACULTY OF ERZİNCAN EDUCATION )

Year 2007, Volume: 9 Issue: 1, 37 - 49, 01.06.2007

Hüseyin Hüsnü Bahar

Abstract

The aim of this research is to clear whether the duration of television watch- ing of the students in the faculty of education differs from each other according to their sex and class level. The data was collected from 590 male and 439 female, totally 1029 students who enrolled six different college programs. T-test was made to clear whether duration of watching various television programs according to sex and ANOVA test was made to clear whether duration of watching various television programs according to class level. The duration of watching some television pro- grams such as sport, music, and news programs differs from each other according to gender; but duration of watching documentary, magazine, and others and others (soap opera, cartoon film, advertisement etc.) do not differs. The duration of watch- ing some television programs such as sport, documentary, and news programs dif- fers from each other according to class level; but duration of watching some televi- sion programs such as music, magazine, and others (soap opera, cartoon film, adver- tisement etc.) do not differs.

Keywords

free time, leisure time, watching television, students from college of education.

EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN ÇEŞİTLİ TELEVİZYON PROGRAMLARINI İZLEME SÜRESİNİN CİNSİYET VE SINIF SEVİYESİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ (ERZİNCAN EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖRNEĞİ)

Abstract

Araştırmanın amacı, eğitim fakültesi öğrencilerinin çeşitli televizyon programlarını izleme sürelerinin cinsiyet ve sınıf düzeyine göre değişip değişmediğini incelemektir. Veriler anket formu kullanılarak altı farklı öğretmen yetiştirme programına kayıtlı 590 erkek ve 439 kız olmak üzere toplam 1029 öğrenciden toplanmıştır. Öğrencilerin çeşitli televizyon programlarını izleme sürelerinin cinsiyete göre değişip değişmediğini belirlemek için bağımsız t-testi, sınıf düzeyine göre değişip değişmediğini tespit etmek için F testi (ANOVA) uygulanm ıştır. Öğrencilerin televizyonda spor, müzik ve haber programlarını izleme sürelerinin cinsiyete göre anlamlı ölçüde farklı olduğu; ancak belgesel, magazin ve diğer programları izleme süresinin değişmediği belirlenmiştir. Sınıf seviyesine göre ise öğrencilerin spor, belgesel ve haber programlarını izleme süresinin anlamlı ölçüde farklı olduğu, müzik, magazin ve diğer (dizi film, çizgi film, reklâm vb) programları izleme süresinin değişmediği tespit edilmiştir. Toplam televizyon izleme süresinin cinsiyet ve sınıf seviyesi bakımından anlamlı ölçüde farklı olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

serbest zaman, boş zaman, televizyon izleme, eğitim fakültesi öğrencileri.

References

• Aydoğan, Y., Aral, N. (2006). Üniversite Öğrencilerinin Boş Zamanlarında Kitle İletişim Araçlarını Kullanmalarının İncelenmesi. Çağdaş Eğitim, 328, 33- 39.
• Bahar, H. H. (2001). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine İliş- kin Yönelimleri ve Bu Etkinlikleri Gerçekleştirme Düzeyleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (1), 12-28.
• Balcı, V. (2003). Ankara'daki Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine Katılımlarının Araştırılması [Elektronik versiyon]. Milli Eğitim Dergisi, 158.
• Baran, G. A. (1997). İletişim Sosyolojisi. Ankara: Afşaroğlu Matbaası.
• Caldwell, L., Darling, N. (1999). Leisure Context, Parental Control, and Resistance to Peer Pressure as Predictors of Adolescent Partying and Substance Use: An Ecological Perspective. Journal of Leisure Research, 31 (1), 57-77.
• Çakır, V. (2005). Bir Sosyal Etkinlik Olarak Eğlence ve Televizyon. Selçuk Üniver- sitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, s. 123-142.
• Dağ, F., Yazıcı, K., Güvenç, G., Rezaki, M., Demir, N. Ö., Özer, Ö., Özer, Ö. A., Tunçel, M. (2005). Televizyon Programlarındaki Şiddet İçeriğinin, Müs- tehcenliğin ve Mahremiyet İhlǎllerinin İzleyicilerin Ruh Sağlığı Üzerindeki Olumsuz Etkileri, <http://www.rtuk.org.tr/CalismaRap/CalismaRap.htm> (2006, Haziran 09).
• Demiray, U. (1987). Açıköğretim Fakültesi Öğrencilerinin Boş Zamanlarını Değer- lendirme Eğilimleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
• Erkal, M. (1992). Sosyolojik Açıdan Spor. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı.
• Gökmen, H., Açıkalın, A. Koyuncu, N., Saydar, N. (1985). Yükseköğrenim Öğrenci- lerinin Serbest Zaman Etkinlikleri, Kendilerini Gerçekleştirme Düzeyleri. Ankara: Milli Eğitim gençlik ve Spor Bakanlığı Gençlik Hizmetleri ve Faa- liyetleri Dairesi Başkanlığı Yayını.
• Hacıoğlu, N., Gökdeniz, A., Dinç, Y. (2003). Boş Zaman ve Rekreasyon Yönetimi.
• Ankara: Detay Yayıncılık.
• Hills, P., Argyle, M., Reeves, R. (2000). Individual differences in Leisure Satisfactions: An investigation Of Four Theories Of Leisure Motivation. Personality and Individual Differences, 28, 763-779.
• Huston, A., Wright, J., Marquis, J., Green, S. (1999), How Young Children Spend Their Time: Television and Other Activities. Developmental Psychology, 35 (4), 912-925.
• Kaptan, S. (1993). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri, Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
• Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon – Boş Zamanları Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Karasar, N., Hakan, A., Can, G., Özdeş, K., Sözer, E., Gültekin, M., Anıl, H., Boya- cı, A., Şenel, Aysın (1999). Anadolu Üniversitesi Öğrencilerinin Sosyo- Kültürel ve Sosyo-Ekonomik Özellikleri ile Beklenti ve Sorunları. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
• Kılbaş, Ş. (2001). Rekreasyon – Boş Zamanı Değerlendirme. Adana: Anaca Yayın- ları.
• Korkmaz, A. (2000). Yüksek Öğretim Gençliğinin Problemleri. Milli Eğitim, 145, 41-45.
• Mangır, M., Alisinanoğlu, F., Müniroğlu, S. (1996). Üniversite Öğrencilerinin Ser- best Zaman Etkinliklerinin İncelenmesi. Çağdaş Eğitim. 21 (227), 15-18.
• Mete, M. (1999). Televizyon Yayınlarının Türk Toplumu Üzerindeki Etkisi, Ankara: Atatürk Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi Yayını.
• Özer, Ö. (2004). Yetiştirme Kuramı: Televizyonun Kültürel İşlevlerinin İncelenmesi.
• Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
• Orhon, E. N. (2004). Değişim Değeri Açısından Televizyon Haberi-Teknolojik ve İdeolojik Boyutuyla Metalaşan Televizyon Haberleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
• Osgood, D. W., Wilson, J. K., O’Malley, P. M., Bachman, J. G., Johnston,L. D. (1996). Routine Activities and Individual Deviant Behavior. American Sociological Review. 61 (4), 635-655.
• Piko, B. F., Vazsonyi, A. T. (2004). Leisure Activities and Problem Behaviours Among Hungarian Youth. Journal of Adolsence, 27, 717-730.
• Senemoğlu, N. (2004). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim-Kuramdan Uygulamaya. An- kara: Gazi Kitabevi.
• Signorielli, N. (2004). Aging on Television: Message Relating to Gender, Race, and Occupation in Prime Time. Journal of Broadcasting and Electronic Media, 48 (2), 279
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi, Ankara: No- bel Yayınevi.
• Tekin, M., Toker, E., Kiriş, N., Duman, Y. (1990). Üniversite Gençliğinin Radyo, Televizyon, Sinema Ve Tiyatro İzleme Alışkanlıkları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 23 (1), 352-370.
• Terzioğlu, A., Yazıcı, M. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Boş Zamanlarını Değer- lendirme Anlayış ve Alışkanlıkları (Atatürk Üniversitesi Örneği). Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (2), 1-32.
• Tezcan, M. (1982). Sosyolojik Açıdan Boş Zamanların Değerlendirilmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını.
• Uyguç, Ü., Genç, A. (1998). Radyo Televizyon Haberciliği, İstanbul.
• Varış, F., Gürkan, T. Pektaş, S., Gözütok, D., Gürbüztürk, O., Babadoğan, C. (2001). Eğitim Bilimine Giriş, Ankara: A. Ü. Basımevi.
• Williams, R. (2003). Televizyon, Teknoloji ve Kültürel Biçim. Çev. Ahmet Ulvi Türkbağ, Ankara: Dost Kitabevi.