LİDER ÜYE ETKİLEŞİMİ VE ÖRGÜTSEL SESSİZLİK ARASINDAKİ İLİŞKİ: HİZMET SEKTÖRÜNDE BİR UYGULAMA

Year 2017, Volume: 10 Issue: 2, 1 - 24, 15.12.2017

Orhan Çınar Daimi Koçak

Abstract

Bu
araştırmanın temel amacı lider üye etkileşimi ve örgütsel sessizlik arasındaki
ilişkinin incelenmesidir.

Bu
amaç doğrultusunda oluşturulan model ve hipotezlerin test edilmesine yönelik
olarak havacılık sektöründe faaliyet göstermekte olan bir işletmenin İstanbul
ilindeki 390 çalışanından anket tekniği kullanılarak elde edilen veriler SPSS
ve AMOS programları kullanılarak analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda
lider üye etkileşimi ile örgütsel sessizlik arasında negatif yönlü bir ilişki
olduğu görülmüştür.  

Keywords

Lider üye etkileşimi, örgütsel sessizlik, hizmet sektörü

References

• Acaray, A.; Gündüz Çekmecelioğlu, H.; Akturan, A. (2015). “Örgüt kültürü ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişkinin incelenmesi”, International Journal of Social Science, 3 (32), 139-157.
• Aktaş, H. ve Şimşek, E. (2015). Bireylerin örgütsel sessizlik tutumlarında iş doyumu ve duygusal tükenmişlik algılarının rolü. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 11 (24), 205-230.
• Al-Shammarı, M. ve Ebrahim, E. H. (2014). Leader-member exchange and organizational justice in bahraini workgroups. Management and Organizational Studies, 2 (1), 87-94.
• Ansari, M. A., Kee M. H., D. ve Aafaqi, R. (2007). Leader-member exchange and attitudinal outcomes: role of procedural justice climate. Leadership & Organization Development Journal, 28 (8), 690-709.
• Aslan, Ş. ve Özata, M. (2009). Lider-üye etkileşiminin (lmx) yöneticiye duyulan güven düzeyine etkisi. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 95-116.
• Bayraktar, A. N. (2014). Astların yöneticisini lider olarak kabul etmesinin lider üye etkisi yoluyla örgütsel sessizliğe etkisi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Beheshtifar, M., Borhani, H. & Moghadam, M. N. (2012). Destructive role of employee silence in organizational success. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 2 (11), 275-282.
• Çalışkan, S. C. (2008). Yöneticilerin bireysel yetkinliklerinin liderlik tarzları ve lider üye etkileşimine verdikleri önem üzerindeki etkileri ve bu etkileşimde kültürel varsayımların rolü. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Çöp, S. (2015). Lider üye etkileşim algısı ile örgütsel sessizlik davranış algısı arasında öz denetim kişilik özelliğinin aracılık rolü: otel işletmeleri üzerine bir araştırma. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği Eğitimi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Deniz, N., Noyan, A. ve Ertosun, Ö. G. (2016). The relationship between employee silence and organizational commitment in a private healthcare company. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 99, 691-700. Dilek, Y. ve Taşkıran, E. (2016). Kişilik özelliklerinin örgütsel sessizlik üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir araştırma. Bartın Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 7(13), 402-434. Dyne L. V., Ang S. & Botero I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392. Egehan, Ö., Tengilimoğlu, D. ve Yilik, P. (2015). The interaction between organizational silence climate and employees behaviors in the field of health. International Conference On Marketing and Business Development Journal, 1 (1), 252-260. Fatıma, A.; Salah-Ud-Din S.; Khan S., Hassan M. & Hoti H. A. K. (2015). Impact of organizational silence on organizational citizenship behavior: moderating role of procedural justice. Journal of Economics, Business and Management, 3 (9), 846-850. Göksel, A. ve Aydıntan, B. (2012). Lider-üye etkileşimi düzeyinin örgütsel bağlılık üzerine etkisi: görgül bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 247-271. Gündüz Çekmecelioğlu, H. ve Ülker, F. (2014). Lider - üye etkileşimi ve çalışan tutumları üzerindeki etkisi: eğitim sektöründe bir araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 35-58. http://www.surveysystem.com/sscalc.htm, Erişim Tarihi:15.12.2016. Huang, J. et all. (2015). Leader–member exchange social comparison and employee deviant behavior: evidence from a chinese context. Social Behavior And Personality: An International Journal, 43 (8), 1273-1286. Hüsrevşahi, S. P. (2015). Relationship between organizational mobbing and silence behavior among teachers. Educational Sciences: Theory & Practice, 15 (5), 2015. Kahya, C. (2013). Dönüştürücü ve etkileşimci liderlik anlayışları ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişkide örgütsel güvenin rolü. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Karabağ Köse, E. (2013). İlköğretim kurumu öğretmenlerine göre okul yöneticilerinin liderlik stilleri ile örgütsel öğrenme arasındaki ilişkide örgütsel sessizlik ve karara katılımın aracı etkisi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara. Karacaoglu, K. ve Küçükköylü, C. (2015). İşgören sessizliğinin örgütsel sinizme etkisi: kamu çalışanları üzerine bir araştırma. Ege Akademik Bakış Dergisi, 15(3), 401-408. Kaşlı, M. ve Aytemiz Seymen, O. (2010). Kişilik özellikleri, lider-üye etkileşimi ve tükenmişlik ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27, 109-122. Kılınç, E. ve Ulusoy, H. (2014). Investigation of organizational citizenship behavior, organizational silence and employee performance at physicians and nurses, and the relationship among them. Business Management Dynamics, 3(11), 25-34. Liang, T. & Wang, Y. (2016). Organizational silence in state-owned enterprises: intermediary role of the perceptions of organizational politics. American Journal of Industrial and Business Management, 6 (5), 640-648. Özutku, H. (2007). Yönetici-ast etkileşimi ile iş tatmini arasındaki ilişki”, Amme İdaresi Dergisi, 40 (2), 79-98. Pinder, C. C.; Harlos, K. P. (2001). Employee silence: quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice” In: Research in Personnel and Human Resources Management. Emerald Group Publishing Limited, 331-369. Rahn, D. L. (2010). The role of follower self-concept and ımplicit leadership theories in transformational leadership and leader-member exchange. Nova Southeastern University. Robbıns, S. P. & Judge, T. A. (2015). çev. İnci Erdem, OB: The Essentials, 14. Basım, Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık, Ankara. Shu, C., Quynh, N. T. N. (2015). Guan-xi, loyalty, contribution and ‘speak-up behavior: the role of leader-member exchange (lmx) as mediator and political skill as moderator. Eurasian Journal of Business and Management, 3(2), 54-73. Slade, M. R. (2008). The adaptive nature of organizational silence: a cybernetic exploration of the hidden factory. The George Washington University, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Truckenbrodt, Y. B. (2000). The relationship between leader-member exchange and commitment and organizational citizenship behavior. Acquisition Review Quarterly, 7(3), 233-244. Xu, A. J., Loi, R. & LAM, L. W. (2015). The bad boss takes it all: how abusive supervision and leader–member exchange interact to influence employee silence. The Leadership Quarterly, 26 (5), 763-774. Yurtseven, R., Erkul, H. ve Morkoç, D. K. (2013). Örneklerle sosyal bilimlerde araştırma yöntem ve teknikleri, Detay Yayıncılık, Ankara.