The poverty is, being an human reality, considerably evaluated in the religious traditions, and in some aspects this fact is introduced into the religious teachings. This article deals with the views of the religions, such as Confucianism, Taoism, Hinduism, Budism, Juadism and Christianity, on poverty. Some certain forms of religions which insist on the spiritual life and consider the temporal life as pessimistic, sees it as the vitue and the holiness whereas the religions that don’t neglect the spirit as well as the temporal substance remark on poverty as a social fact.
Fakirlik, bir realite olarak dinlerin dikkatinden kaçmamıştır. Bu realite, aynı za-manda dindarın vazgeçilmez bir fenomeni olarak da dinler tarafından değerlendi-rilmiş ve dinî öğretilere sokulmuştur. Bu makale de Dinler Tarihi bağlamında Kon-füçyanizm, Taoizm, Hinduizm, Budizm, Yahudilik ve Hıristiyanlık gibi dinî gelenek-lerin fakirliğe bakışı ele alınmıştır. Maddi aleme kötümser bakan ve daha ziyade ruhun ölümsüzlüğüne vurgu yapan din formları, fakirliği bir fazilet hatta bir nevi kutsallık olarak görürken, ruhun yanı sıra maddeyi de ihmal etmeyen gelenekler ise fakirliği sosyal bir olgu olarak değerlendirmektedirler.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | November 26, 2014 |
Submission Date | November 26, 2014 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 6 Issue: 2 |