The
relation of poetry with Qur’an has been the matter for discussion since the
Qur’an came. The verses of Qur’an have stressed that Qur’an is not a poem and
the prophet is not a poet. Due to the opinions of Arabs about pre-Islamıc
beliefs and the characters of the poets in this era, the poets in these verses
are mentioned as negative. Only in the Surah of al- Shu‘arâ,
there is an exception that the poets who believe and behave in a right way have
been exempted. When the prophet is alive, poets read poems and then there has
been a change in the topics of poetry due to the effects of Qur’an, and the
poets who are inspired by Qur’an expressed their beliefs in their poems.
Kur’an’ın şiir ile
ilişkisi, Kur’an’ın indirilişinden itibaren tartışma konusu olmuştur.
Ayetlerde, Kur’an’ın şiir, Peygamber’in de bir şair olmadığını
vurgulanmaktadır. Arapların İslam-öncesi şairleri hakkındaki inançları ve
düşünceleri yanında, o dönem şairlerinin kişilikleri nedeniyle bu ayetlerde
şairler olumsuz ifadelerle anılmaktadırlar. Şuara suresi ise bu konuda bir
istisna olarak görünmektedir. Bu surede iman etmiş olup doğru yol üzere bulunan
şairler Kur’an’ın genelindeki olumsuz değerlendirmelerin dışında tutulmaktadırlar.
Hz. Peygamber’e Kur’an nazil olduktan sonra da Müslüman şairler şiir söylemeyi
sürdürmüşler ve Kur’an’ın etkisiyle şiir konuları değişmeye başlamıştır. Bu dönemden
itibaren şairler, Kur’an’dan ilhamla şiirlerinde inançlarını dile
getirmişlerdir.
Primary Language | Arabic |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Dosya Yazıları |
Authors | |
Publication Date | November 25, 2013 |
Submission Date | September 5, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 Issue: 27 |