Felsefe, Demokrasi ve İslam

Year 2014, Issue: 29, 195 - 200, 10.12.2014

Ayşe Çil

Abstract

Felsefenin tanımıyla
başlayacak olursak; bilmeyi sevmek olarak açıklanabile­cek felsefe, ilk olarak
akıl ile yola çıkmaktadır. Bilgiye ulaşmak için her zaman bir şüphe gereklidir.
Akıl, metodik olarak tabiata ve olgulara şüpheyle yaklaşmaktadır. O halde,
kainata ve bilgiye yaklaşım açısından, felsefe, diğer bilimlerden farklı bir
çerçeveye oturmaktadır. O, en üst mertebeyi otorite olanı sorgulayarak
almaktadır. 

Keywords

Felsefe, Demokrasi, İslam

Philosophy, Democracy and Islam

Abstract

References

• Taner Timur, Habermas’ı Okumak, İstanbul: Yordam Kitap, 2008. G. Robinson& J. Rundell, Tahayyül Gücünü Yeniden Düşünmek, çev. Ertuğrul Başer, İstanbul: Ayrıntı Yay., 1999. Roger Trigg, Sosyal Bilimleri Anlamak, çev. Beyza Sümer, Filiz Ülgüt, İstanbul: Babil, 2001. John A. Hannigan, “Toplumsal Hareket Teorisi ve Din Sosyolojisi: Yeni Bir Senteze Doğru”, çev. Cemile Zehra Köroğlu, Toplum Bilimleri Dergisi, 6 :11, 2012.
• Meral Özbek, Kamusal Alan, İstanbul: Hil. S. Connor, Postmodernist Culture: An Introduction to Theories of the Contemporary, New York: Basil Blackwell, 1989. David West, Kıta Avrupası Felsefesine Giriş, çev. Ahmet Cevizci, İstanbul: Paradigma, 1998. S. White, Political Theory and Postmodernism, Cambridge and New York: Cambridge University Press, 1991. Annemarie Pieper, Etiğe Giriş, çev. Veysel Atayman, Gönül Sezer, İstanbul: Ayrıntı Yay, 1999. Uwe Japp, “Hermeneutik, Filoloji ve Edebiyat”, Hermeneutik Üzerine Yazılar, der. Doğan Özlem, İstanbul: İnkılap Yay. 2003.