This study examines the approaches of Islamic political texts to social and political issues, both in classical and modern ages. The classical texts can be classified in two different traditions; namely, those which adopt a Greek-style discourse, such as al-Fārābī’s political works and those which prefers al-fiqh traditional and bureaucratic style, such as al-Māwardī’s and Nizām al-Mulk’s works. On the other hand, Islamic political texts of mo-dern era entertain mainly reflexive and defensive strategies, presupposing an ideal age in the past as a point of departure and return. This is the case in al-Mawdūdī’s and Sayyid Qutb’s works. The thoughts of Niccolò Machiavelli, Francis Bacon, Thomas Hobbes and especially those of John Rawls are taken as analyzing criteria in this study. In the scope of epistemology and political philosophy, the Anglo-Saxon tradition has some corresponding cultural goods which can be appropriated for the political needs of modern Islamic societies. On that note, it appears that there are two main approaches in the political philosophy, namely “the conceptualistic approach” and “the experimental approach”. The political works of al-Fārābī, al-Mawdūdī and Qutb employ the conceptualistic approach. While the works of al-Māwardī, Nizām al-Mulk, Niccolò Machiavelli, Francis Bacon, Thomas Hobbes and especially John Rawls use the experimental approach.
Islamic political philosophy al-Fārābī al-Māwardī Nizām al-Mulk al-Mawdūdī Sayyid Qutb John Rawls the conceptualistic approach
Bu çalışma, klasik ve modern dönemlerde, İslam siyaset felsefesi metin-lerinin sosyal ve siyasi konulara yaklaşımıyla ilgilenmektedir. Klasik metinler, Fârâbî’nin çalışmaları gibi, Yunan tarzında kaleme alınmış metinler ve Mâverdî ve Nizâmülmülk’ün kitapları gibi, Fıkıh geleneği ve bürokratik tarz-da kaleme alınmış metinler olarak temelde ikiye ayrılmaktadır. İslâm’ın mo-dern siyaset felsefesi metinleri ise, Mevdûdî ve Seyyid Kutub’un eserlerinde görüldüğü üzere, reaktif ve savunmacı bir üslupla kaleme alınmış metinler-dir. Niccolò Machiavelli, Francis Bacon, Thomas Hobbes ve özellikle John Rawls’un fikirleri, analiz için kıstas olarak alınmaktadır. Epistemoloji ve siya-set felsefesi özelinde, Anglosakson gelenek, modern İslâm toplumlarının ih-tiyaçları ile örtüşen bazı kültürel ürünlere sahiptir. Bu bağlamda, siyaset fel-sefesi geleneğinde iki temel yaklaşımın, “kavramcı yaklaşım” ve “deneysel yaklaşım” olduğu anlaşılmaktadır. Fârâbî, Mevdûdî ve Kutub, kavramcı yak-laşımı benimsemekte ve uygulamaktadırlar. Mâverdî, Nizâmülmülk, Niccolò Machiavelli, Francis Bacon, Thomas Hobbes ve özellikle John Rawls ise, deneysel yaklaşımı kullanmaktadırlar.
John Rawls İslâm Siyaset Felsefesi Fârâbî Mâverdî Nizâmülmülk Mevdûdî Seyyid Kutub kavramcı yaklaşım
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2018 |
Submission Date | October 2, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Issue: 37 |