Türkiye ve Dünya'da Kentsel Gelişime Yönelik Yönetişimde Katılım İlkesinin İrdelenmesi

Year 2025, Volume: 24 Issue: 2, 678 - 701

Varol Koç

Abstract

Bu makale, kentsel gelişim süreçlerinde katılımın önemini ve yönetişim açısından rolünü ele alırken Türkiye'de yönetişimde katılımın mevcut durumunu araştırmakta ve katılımı güçlendirme açısından gelecek için izlenmesi gereken yollara yönelik öneriler sunmaktadır. Yöntem olarak literatür taraması ve teorik analiz yöntemleri kullanılarak kentsel yönetişimde katılımın tarihsel gelişimi, kentsel katılımın etkileri ve engelleri, bu engellerin aşılmasına yönelik stratejiler üzerinde çözümlemeler yapılmıştır. Bulgu olak katılımın, toplulukların ihtiyaç ve tercihlerinin anlaşılmasına ve karar alma süreçlerine dahil edilmesine yardımcı olduğu, bunun politika ve uygulamaların daha kapsayıcı ve sürdürülebilir olmasına katkıda bulunduğu, bu doğrultuda yasal ve kurumsal düzenlemelerin yanı sıra kültürel ve kurumsal değişikliklerin teşvik edilmesi gerektiği belirlenmiştir. Makale, gelişmekte olan ülkelerde, katılım süreçlerinin daha iyi oturtulması ve kentsel yönetişimdeki sorunların giderilmesi için kapsamlı bir yaklaşımın benimsenmesinin önemli olduğu, Türkiye’de katılımı teşvik eden yasal düzenlemelerin etkinliğini artırmak için mevzuatın güncellenerek iyileştirilmesi ve katılım süreçlerinin yürütülmesinden sorumlu olan kurumsal yapıların daha etkin olması gerektiği sonuçlarına varılmıştır.

Keywords

Kentsel gelişim, Gelişmekte olan ülkeler, Planlama, Yönetişim, Katılım

Examining the Principle of Participation in Governance for Urban Development in Türkiye and the World

Abstract

While this article discusses the importance of participation in urban development processes and its role in terms of governance, it investigates the current situation of participation in governance in Turkey and offers suggestions for future paths to strengthen participation. By using literature review and theoretical analysis methods, analyzes were made on the historical development of participation in urban governance, the effects and obstacles of urban participation, and strategies to overcome these obstacles. It has been determined that participation helps understand the needs and preferences of communities and include them in decision-making processes, and that this contributes to making policies and practices more inclusive and sustainable, and that cultural and institutional changes as well as legal and institutional regulations should be encouraged in this direction. The article states that in developing countries, it is important to adopt a comprehensive approach to better establish the participation processes and eliminate the problems in urban governance, and in Turkey, in order to increase the effectiveness of the legal regulations that encourage participation, the legislation should be updated and improved and the institutional structures responsible for the execution of the participation processes should be more effective. results have been reached.

Keywords

Urban development, Developing countries, Planning, Governance, Participation

References

• Adanalı Y. 2013. Urban transformation and law on disaster prevention: a pretext for lucrative investment, perspective. Pol Anal Commentary Turkey. 3:37–39.
• Aksu, H., ve Taştekin, A. (2020). Kent konseylerinin yerel demokrasiye katkısı: Kent konseyleri üzerine bir araştırma. Afyon Koc. Üniv. Sosyal Bilimler Dergisi, 22(TBMM’nin 100. Yılı ve Millî İrade Özel Sayısı), 190-203.
• Arnstein, S. R. (1969). A ladder of citizen participation. Journal of the American Institute of Planners, 35(4), 216-224. https://doi.org/10.1080/01944366908977225
• Arslan, Ş. (2017). Türkiye’de Yerel Yönetişim ve Kent Konseyleri: Adana Örneği, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı (yayınlanmamış yüksek lisans tezi).
• Atılgan, Z., & Yıldırım, K. (2022). Türkiye’de Yerel Yönetişim Modeli Olarak Kent Konseyleri: Gerekliliği ve Karşılaşılan Temel Açmazları Üzerine Bir Değerlendirme. Takvim-i Vekayi, 10(2), 178-213.
• Balaban M.Ş. (2019) Hazard-prone cities and recent challenges in the case of urban transformation experience of Turkey. In: Ozdemir Sarı OB, Ozdemir S, Uzun N, editors. Urban and regional planning in Turkey. Cham: Springer; p. 235–259.
• Balaban, O. ve Sarı, S. (2010). Enhancing institutional capacity for sustainable urban development in Turkey. Public Administration and Development, 30(2), 117-130.
• Batty, M. (2013). The new science of cities. MIT press.
• Batty, M., Axhausen, K. W., Giannotti, F., Pozdnoukhov, A., Bazzani, A., Wachowicz, M., ... & Portugali, Y. (2012). Smart cities of the future. European Physical Journal Special Topics, 214(1), 481-518. doi:10.1140/epjst/e2012-01703-3
• Baxter, P., & Jack, S. (2008). Qualitative case study methodology: Study design and implementation for novice researchers. The Qualitative Report, 13(4), 544-559. https://doi.org/10.46743/2160-3715/2008.1573
• Berner, E. (2001). Learning from informal markets: Innovative approaches to land and housing provision. Development in Practice, 11(2-3), 292-307.
• Bozkurt, A. (2023). Akıllı Kentlerde Dijital Yönetişim: E-Belediyecilik Uygulamaları. Urban 21 Journal, 1(1), 69-80.
• Buz, S., ve Ayyıldız, A. A. (2019). Sosyal hizmette toplum merkezleri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(1), 187-212.
• Campbell, T. (2012). Beyond smart cities: How cities network, learn and innovate. London: Routledge.
• Cheema, G. S., & Rondinelli, D. A. (Eds.). (2007). Decentralizing governance: Emerging concepts and practices. Brookings Institution Press.
• Cornwall, A. (2002). Making spaces, changing places: situating participation in development. IDS Working Paper, 170.
• Cornwall, A. (2004). Spaces for transformation? Reflections on issues of power and difference in participation in development. Institute of Development Studies Bulletin, 35(2), 75-81.
• Cornwall, A., & Coelho, V. S. (2006). Spaces for change? The politics of citizen participation in new democratic arenas. Environment and Planning A, 38(5), 849-866.
• Coşkun, A. (2020). Legal framework for public participation in environmental decision-making in Turkey. Journal of Environmental Law, 32(2), 233-251.
• Ç.K.K. (nd) Kent koyseyl. kent yaşam., https://www.cankayakentkonseyi.org.tr/karsilama, erişim tarihi: 05.01.2025
• Çakır, E. (2023). 21. Yüzyılda Kentsel Dönüşüm ve Yeni Eğilimler. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi, 7(18), 118-144.
• ÇB (ty.) stratejik plan, erişim linki: http://www.sp.gov.tr/upload/ xSPStratejikPlan/ files/tI9Me+CankayaBelediyesiSP0610.pdf, erişim tarihi: 05.01.2025
• Desouza KC, Bhagwatwar A . 2014. Technology-enabled participatory platforms for civic engagement: the case of US cities. J Urban Technol. 21(4):25–50.
• Doğan, H. H. (2015). Yerel yönetimlerin kentsel dönüşüm uygulamaları sürecine halkın katılımı. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2), 505-544.
• Dryzek, J. S. (2005). The politics of the earth: Environmental discourses (2nd ed.). Oxford University Press.
• Ekşi, R., & Şahin, E. (2024). Yerliler ve Suriyeli sığınmacılarda kültürlerarası iletişim engelleri, gruplar arası statü algısı ve kültürleşme tutumunun sosyokültürel uyuma etkisi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 67, 32-55. https://doi.org/10.47998/ikad.1425026
• Elicin Y . 2014. Neoliberal transformation of the Turkish city through the urban transformation act. Habitat Int. 41:150–155.
• Emrealp, S. (2005). Yerel gündem 21 uygulamalarına yönelik kolaylaştırıcı bilgiler el kitabı. Iula-Emme Yayını, 2-6.
• Erbay, E. (2019). Güç ve güçlendirme kavramları bağlamında sosyal hizmet uygulaması. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 19(42), 41-64.
• Erkip, F. (2003). The dynamics of urban growth and its challenges in Turkey. Cities, 20(2), 85-94.
• Ertiö TP . 2015. Participatory apps for urban planning—space for improvement. Plann Pract Res. 30(3):303–321.
• Evans, P. (2002). Livable cities? Urban struggles for livelihood and sustainability. Berkeley: University of California Press.
• Evans-Cowley J, Hollander J . 2010. The new generation of public participation: internet based participation tools. Plann Pract Res. 25(3):397–408.
• Falco E, Kleinhans R . 2018. Digital participatory platforms for co-production in urban development: A systematic review. Int J E-Plann Res. 7(3):1–21.
• Farazmand, A. (2009). Building administrative capacity for the age of rapid globalization: A modest prescription for the twenty-first century. Public Administration Review, 69(6), 1007-1020. doi:10.1111/j.1540-6210.2009.02054.x
• Fox, J. (2007). The uncer. Relation. between transpar. and accountability. Development in practice, 17(4-5), 663-671.
• Freire , M. 2001 . “ Kent Yönetiminin Zorlukları. ” The Challenge of Urban Government: Policies and Practices , M. Freire ve R. Stren tarafından düzenlendi , xvii – xli . Washington, DC : Dünya Bankası
• Fung, A. (2006). Varieties of participation in complex governance. Public Administration Review, 66(s1), 66-75. https://doi.org/10.1111/j.1540-6210.2006.00667.x
• Fünfgeld, H. (2015). Facilitating local climate change adaptation through transnational municipal networks. Current Opinion in Environmental Sustainability, 12, 67-73.
• Gaventa, J., & Barrett, G. (2012). Mapping the outcomes of citizen engagement. World Development, 40(12), 2399-2410.
• Gaventa, J., & Cornwall, A. (2006). Challenging the boundaries of the possible: Participation, knowledge and power. IDS Working Papers, 264, 1-24.
• Gehl, J. (2010). Cities for People. Island Press.
• Gibbs, G. R. (2007). Analyzing qualitative data. SAGE Publications.
• Gleeson, B., & Low, N. (2000). Australian Urban Planning: New Challenges, new agendas. (No Title).
• Göçmen, Z., & Toprak, M. (2017). Public participation in urban planning in Turkey: Legal framework and recent issues. Land Use Policy, 61, 249-258.
• Grindle, M. S. (2007). Good enough governance revisited. Development Policy Review, 25(5), 533-574. doi:10.1111/j.1467-7679.2007.00385.x
• Gross, JS ve R. Hambleton . 2007 . “ Küresel Eğilimler, Çeşitlilik ve Yerel Demokrasi. ” In Governing Cities in a Global Era: Urban Innovation, Rekabet ve Demokratik Reform , R. Hambleton ve JS Gross tarafından düzenlendi , 1 – 12 . New York : Palgrave Macmillan .
• Gün A., Pak B. & Demir Y. (2021) Responding to the urban transformation challenges in Turkey: a participatory design model for Istanbul, International Journal of Urban Sustainable Development, 13:1, 32-55.
• Günay, B. 1992 . Mekan Planlamasında Temel Yaklaşımlar ve Temel Sorunlar: Türkiye Gerçektende Bir Değerlendirme , Ankara : Yayınlanmamış Araştırma Makalesi .
• Güneş, M., ve Beyazıt, E. (2012). Yerel gündem 21'den kent konseylerine. Detay Yayıncılık.
• Haque, M. S. (2003). Citizen participation in governance through representation: Issue of gender in East Asia. International Journal of Public Administration, 26(5), 569-590.
• Healey, P. (1992). Planning through debate: The communicative turn in planning theory. Town Planning Review, 63(2), 143-162.
• Healey, P. (2010). Making better places: The planning project in the twenty-first century. Palgrave Macmillan.
• Innes, J. E., & Booher, D. E. (2010). Planning with complexity: An introduction to collaborative rationality for public policy. Routledge.
• Islam, M. A., & Sufian, M. A. (2022). Data analytics on key indicators for the city's urban services and dashboards for leadership and decision-making. arXiv preprint arXiv:2212.03081. https://doi.org/10.48550/arXiv.2212.03081
• İBB (nd.) Kadın yoksulluğu ile mücadelede kadın kooperatifleri, erişim linki: https://sosyalhizmetler.ibb.gov.tr/dosyalar/kadin_kooperatifleri_destegi.pdf, erişim tarihi: 05.01.2025
• İZBB (nd) Hedef engelsiz İzmir, https://www.izmir.bel.tr/tr/Projeler/hedef-engelsiz-izmir/1400/4, 05.01.2025
• Karancı, A. N., Akşit, B., & Dirik, G. (2021). İzmir Deprem Afetinden Etkilenenler Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma: Depremle İlgili Toplumsal Bilinci Etkileyen Faktörlerin Analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 185-204.
• Karasu, M. A., Çelik, L. ve C., Altıparmak (2020), 101 Soruda Kent Konseyi, Seçkin Kitabevi, Ankara.
• Kaya, Y., & Çetin, F. (2018). Social equity in urban planning: A case study from Turkey. European Planning Studies, 26(6), 1234-1251.
• Kemmis, S. (1982) Action research planner, New York : Deaking University Press . Kemp S (2017). Digital in 2017: global overview we are social. We are Soc. Hootsuite . https://wearesocial.com/uk/special-reports/digital-in-2017-global-overview
• Kent Konseyler Birliği (2021). II. Kent Konseyleri Sempozyumu, http://kentkonseylerisempozyumu.com/sayfa/sempozyum-hakkinda.html. (E.T. 25.12.2024).
• Keohane, R.O., and Victor, D.G. (2011) “The Regime Complex for Climate Change.” Perspectives on Politics 9: 7–23.
• Kitchin, R. (2014). The real-time city? Big data and smart urbanism. GeoJournal, 79(1), 1-14. doi:10.1007/s10708-013-9516-8
• Koç, V. (2021). Mevcut binalarda taşıyıcı sistem düzensizliklerinin belirlenmesine yönelik bir çalışma. Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (33), 32-39. https://doi.org/10.31590/ejosat.1008230
• Koç, V. (2022). İkonik Mimarinin Zemin Kat Mimarisi ve Mimarinin Stres Gidermedeki Rolü ile Birlikte Ele Alınması. In C. Özalp & E. Hürdoğan (Eds.),Mühendislik Alanında Ulusal Araştırmalar III (pp. 191- 212). İzmir: Serüven Yayınevi.
• Koç, V. (2023a). Investigation of Some Real Estate Valuation Problems in Turkey. Journal of Advanced Research in Natural and Applied Sciences, 9(4), 854-870.
• Koç, V. (2023b). Küresel Kentsel Gelişimin Çevresel Etkileri Üzerine bir İnceleme. Journal of Emerging Economies & Policy, 8(1).
• Koç, V. (2024a) A Look at the Problem of Slumps and Urban Transformation Studies In the World Through the Analysis of Some Examples In Ankara. Kent Akademisi, 17(1), 43-59. https://doi.org/10.35674/kent.1369441
• Koç, V. (2024b) Suggestions for Urban Transformation through Two Applications in Ankara, the Capital of Türkiye. Black Sea Journal of Engineering and Science, 9-10.
• Küçükşen, M. ve Yaman, M. (2018). Yerel demokrasinin gelişimi sürecinde kent konseylerinin rolü ve işlevselliği: Bursa ve Yalova kent konseyi örneği. İşletme Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1 (1) , 64-85.
• Macintosh, A. (2004). Characterizing e-participation in policy-making. Proceedings of the 37th Annual Hawaii International Conference on System Sciences (pp. 1-10). doi:10.1109/HICSS.2004.1265300
• Manning, C., & Schutze, H. (1999). Foundations of statistical natural language processing. MIT press.
• MBB (ty) Kadın kooperatifleri ağ gelitirme etkinliği, erişim linki: https://www.marmara.gov.tr/tr/kadin-kooperatifleri-ag-gelistirme-etkinligi-8-aralikta-istanbulda-duzenleniyor, erişim tarihi: 05.01.2025
• Meijer, A., Gil-Garcia, J. R., & Bolívar, M. P. R. (2016). Smart city research: Contextual conditions, governance models, and public value assessment. Social Science Computer Review, 34(6), 647-656. doi:10.1177/0894439315618890
• Messeter J, Claassen H, Finnan C . 2012. Participatory design in the developing world: issues and opportunities from case studies of adapting Nordic participatory approaches to a South African context. In SANORD international symposium 2012 (South African-Nordic Centre); Aarhus University, Denmark.
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Quali. data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). SAGE Publications.
• Montuori, A. (2003). La complessità della creatività e la creatività della complessità. Élites, 3, 42-48.
• Mouffe, C. (2000). Wittgenstein, political theory and democracy. The democratic paradox, Verso, London, 154p.
• Nabatchi, T. (2012). Putting the “public” back in public values research: Designing participation to identify and respond to values. Public Administration Review, 72(5), 699-708. doi:10.1111/j.1540-6210.2012.02544.x
• Nam, T., & Pardo, T. A. (2011). Conceptualizing smart city with dimensions of technology, people, and institutions. Proceedings of the 12th Annual International Digital Government Research Conference: Digital Government Innovation in Challenging Times (pp. 282-291). doi:10.1145/2037556.2037602
• Neslihan, S. S., ve Aykut, K. (2020). Kentsel Dönüşüm Projelerinin Akıllı Büyüme İlkeleri Çerçevesinde Değerlendirilebilmesine Yönelik Bir Model Önerisi. Ege Mimarlık.Ekim sayısı, s. 94- 101.
• Ostrom, E. (2009). “A Polycentric Approach for Coping With Climate Change.” World Bank Policy Research Working Paper 5095
• Örselli, E.,ve Akbay, C. (2019). Teknoloji ve kent yaşamında dönüşüm: akıllı kentler. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 2(1), 228-241.
• Özdemir, A. (2019). Katılımcı Planlama İçin Yöntem Yaklaşımı: Sakarya Mahallesi Parkı Örneği, Denizli-Türkiye. Journal of the Institute of Science and Technology, 9(1), 233-243.
• Özlüer, I. Ö. (2022). "İklim Krizi ve Afet Planlaması: Türkiye’nin Kalkınma Planlarına Yansıyan Afet Stratejisi." Memleket Siyaset Yönetim, 17(37), 397-420.
• Öztürk, M. (2016). Capacity building for participatory urban governance in Turkey. International Journal of Public Administration, 39(6), 431-442.
• Parnell, S., & Robinson, J. (2006). Development and urban policy: Johannesburg’s City Development Strategy. Urban Studies, 43(2), 337-355.
• Paul , S. 2010 . “ Hindistan'da Kentsel Büyüme ve Yönetişim - Genel Bir Bakış. ” In Urban Infrastructure and Governance , editör: G. Ramesh , V. Nagadevara , G. Naik ve AB Suraj , 1 – 10 . Yeni Delhi : Routledge .
• Phillips, L. ve S. Ilcan . 2004 . “ Kapasite Geliştirme: Kalkınmanın Neoliberal Yönetişimi .” Kanada Kalkınma Araştırmaları Dergisi 25 (3): 393 – 409 .
• Pieterse, E. (2008). City futures: Confronting the crisis of urban development. London: Zed Books.
• Ponzini, D., & Nastasi, M. (2016). Starchitecture: Scenes, Actors, and Spectacles in Contemporary Cities. Monacelli Press.
• Poplin A . 2012. Playful public participation in urban planning: A case study for online serious games. Comput Environ Urban Syst. 36(3):195–206.
• Pugh, C. 2001 . Gelişmekte olan ülkeler için konut sektörü geliştirme teorisi ve uygulaması, 1950–99 . Konut Çalışmaları , 16(4): 399 – 423 .
• Rainey, H. G., & Bozeman, B. (2000). Comparing public and private organizations: Empirical research and the power of the a priori. Journal of public administration research and theory, 10(2), 447-470.
• Robinson, J. (2006). Ordinary Cities: Between Modernity and Development, Routledge, 204.
• Rodríguez-Bolívar, M. P. (2015). Transforming city governments for successful smart cities. Springer.
• Salomone M. & Messina M. (2011) Complex, Ecological, Creative: The Modern City and Social Change, World Futures, 67:2, 79-92.
• Sassen, S. (2018). Cities in a world economy. Sage Publications.
• Satterthwaite, D. (2007). The transition to a predominantly urban world and its underpinnings. Human Settlements Discussion Paper Series, Urban Change-4. London: International Institute for Environment and Development.
• Savage, D. ve S. Dasgupta . 2006 . “ Kentsel Hizmetlerin Sunumu için Yönetişim Çerçevesi. ” In India Infrastructure Report 2006 – Urban Infrastructure , RB Lall tarafından düzenlendi , 42 – 58 . Yeni Delhi : Oxford University Press .
• Saylam, A. (2020). Türkiye'de Bakanlıkların Web Siteleri Üzerinden E-Katılım Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 41, 20-36.
• Sennett, R. (2012). Together: The rituals, pleasures, and politics of cooperation. Yale University Press.
• Statista (2019) Number of internet users in Turkey from 2013 to 2019. https://www.statista.com/statistics/369725/internet-users-turkey/
• Stren , R. (2007) Gelişmekte Olan Ülkelerde Kentsel Yönetişim: Deneyimler ve Zorluklar. ” In Governing Cities in a Global Era: Urban Innovation, Rekabet ve Demokratik Reform , Düzenleyen R. Hambleton ve JS Gross , 57 – 69 . New York : Palgrave Macmillan
• Svara, J. H., & Denhardt, J. (2010). The connected community: Local governments as partners in citizen engagement and community building. ICMA Press.
• Şen, E. (2023). Yerel Yönetimlerde Dijital Dönüşüm ve Akıllı Kent Uygulamaları: Çeşitli Tartışmalar. Journal of Econo., Business, Politics, & Int. Relat. Ekonomi Işletme Siyaset ve Uluslararsi Ilişk. Dergisi (JEBPIR), 9.
• Tansel CB . 2019. Reproducing authoritarian neoliberalism in Turkey: urban governance and state restructuring in the shadow of executive centralization. Globalizations. 16(3):320–335.
• Tanyeli, G., & Ertan, S. (2019). Urban regeneration and social exclusion: Case studies from Turkey. Housing Studies, 34(7), 1135-1152.
• Thinyane M, Bhat K, Goldkind L, Cannanure VK (2018, August). Critical participatory design: reflections on engagement and empowerment in a case of a community based organization. In Proceedings of the 15th participatory design conference; Hesselt & Genk, Belgium: full papers-volume 1; ACM. p. 2
• Turner, J. F. C. (1968). Housing priorities, settlement patterns, and urban development in modernizing countries. Journal of the American Institute of Planners, 34(6), 354-363.
• Turner, J. F. C., & Fichter, R. (Eds.). (1972). Freedom to build: Dweller control of the housing process. Macmillan.
• Türker-Devecigil P. (2006) The Role of Local Actors in Transforming Informal Settlements in Turkey for Sustainable Urban Development: The Ankara–Dikmen Valley Case, International Planning Studies, 11:3-4, 167-186.
• Türkün A . 2011. Urban regeneration and hegemonic power relationships. Int Plann Stud. 16(1):61–72.
• UN -Habitat. (2011). Kentsel alanlarda iklim değişikliği azaltım tepkileri. İnsan yerleşimleri 2011 Küresel raporunda: Şehirler ve iklim değişikliği (s. 91–129). Londra, Birleşik Krallık: Earthscan.
• UNCHS (Habitat). 2000 . “ UNCHS (Habitat) - İyi Kentsel Yönetim için Küresel Kampanya .” Çevre ve Şehircilik 12 (1): 197 – 202 .
• UN-Habitat (1996). The Istanbul Declaration on Human Settlements.
• UN-Habitat. (2016). World cities report 2016: Urbanization and development – Emerging futures. Nairobi: United Nations Human Settlements Programme
• Varsanyi, M. W. (2011). Neoliberalism and nativism: Local anti‐immigrant policy activism and an emerging politics of scale. International Journal of Urban and Regional Research, 35(2), 295-311.
• Verba, S. and Nie, N. (1972). Partic. In America: Social Equality and Political Democracy. New York: Harper & Row.
• Vira, B. ve S. Vira . 2005 . Hindistan'ın Kentsel Çevresini Yönetmek: Sorunlar, Politikalar ve Politika . ” In Urbanization and Governance in India , E. Hust ve M. Mann tarafından düzenlendi , 29 – 60 . Yeni Delhi : CSH-Manohar .
• Wampler, B. (2012). Participatory budgeting: Core principles and key impacts. Journal of Public Deliberation, 8(2), Article 12. doi:10.16997/jdd.142
• Winschiers H . 2006. The challenges of participatory design in an intercultural context: designing for usability in Namibia. PDC 2006. Trento, Italy; p. 73–76.
• World Bank (2018) Financing for Development: Enhancing the Financial Safety Net for Developing Countries. erişim adresi: https://openknowledge.worldbank.org/ entities/ publication/ 2b6a55d9- 7b80-58fb-a9b3-d1a047ed045f erişim tarihi: 06.01.2025
• Yamamoto, S., & Murota, M. (Eds.). (2009). Urban Seismic Risk: The Kobe Earthquake. Springer.