Özet
Eski şiir mecmuaları yalnızca bazı şiirlerin toplandığı sıradan eserler değildir, bazen biyografik bir kaynak özelliği de gösterebilirler. Bu mecmualarda bazen bilinen bir şairin, bilinmeyen şiirleri; bazen bilinmeyen şairlerin bilinmeyen şiirleri, hatta hayat hikâyelerine ait ipuçları bulunabilir. Meylî ve oğlu Rahmî 18. yüzyılda Adana'da yaşamış ancak pek tanınma fırsatı bulamamış iki divan şairidir. Şuara tezkirelerinde Meylî mahlaslı 15, Rahmî mahlaslı 7 şairden söz edilse de, anlaşıldığı kadarıyla bunların hiçbiri burada adı geçen Meyli ve Rahmî değildir. Diğer biyografik kaynaklarda ve Adana ile ilgili yayınlarda da bu şairler hakkında bilgi bulunmamaktadır. Adı geçen şairler hakkındaki bütün bilgiler bir şiir mecmuası içerisinde, kısa açıklamalı bir başlıkla yer alan manzum mektuplarında geçen ifadelerle; hemşerisi Sururî'nin (Hüznî mahlasıyla), İlbegli-zâde Meylî Muhammed Efendi'nin ölümüne düşürdüğü tarih kıtasına; yine çağdaşı, hemşerisi olan Rıfkî'nin, onun yaptırdığı köşk ile ilgili yazdığı tarih kıtasına ve Meylî'nin Fehim Muhammed Efendi'ye hitaben yazdığı bir bahariyye gazeline; yine Fehim Muhammed Efendi'nin o gazele yazdığı nazireye dayanmaktadır. Adanalı Meylî üç arkadaşıyla haksız yere Magosa'ya sürgün edilmiş ve hicrî 1192, miladî 1778'de orada vefat etmiştir. Memleket özlemiyle Magosa'dan oğlu Abdürrahim'e (Rahmî'ye) yazdığı manzum mektup ve oğlunun cevabi naziresi önemli iki edebi ve tarihî metindir. Bu şiir mecmuası sayesinde hem Adanalı bazı şairler ve dönemin Adana'sında yaşayan bazı önemli şahsiyetlerin isimleri duyulmuş; hem de klasik edebiyat geleneği içerisindeki manzum mektup türünün iki güzel örneği ile karşılaşılmış olunmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 5 Sayı: 3 |