Divan şiiri; gündelik hayatı, toplumun sosyal ve kültürel yapısını söz ve mana sanatlarıyla harmanlayarak kullanır. Yaşadığı toplumun kültüründen bağımsız düşünemeyeceğimiz divan şairlerinin eserlerinde bahsettiği konulardan birisi de hastalıklardır. Çağatay edebiyatının en önemli şairlerinden biri olan Ali Şir Nevâyî (Ö.1501), şair ve devlet adamı olarak Türk dili ve kültürüne büyük katkılarda bulunmuştur. Şair, içinde yaşadığı kültürel hayatı ve çeşitli ilimlerdeki bilgisini eserlerinde yansıtmıştır. Onun eserlerinde sosyoloji, musiki, kozmoloji, halk mutfağı, halk hekimliği gibi alanlarda bilgilere ulaşmak mümkündür.
Bu çalışmamızda Nevâyî’nin Fevâyîdü’l-Kiber Divanı’nda yer alan hastalıklarla ilgili unsurlar yer almaktadır. Bu bağlamda hasta-tabip ilişkisi, hastalıklar, hastalıkların nedenleri, tedavi yöntemleri, hastalıklarla ilgili halk inanışları incelenecektir. Hastalıkla ilgili agrık, cerahat, cünun, dâğ, göz ağarması, kuduz, maraz, sarıg agrık, sıtma, remed, yarakan, kelimeleri kullanılmıştır. Tedavi yöntemi olarak kan aldırmak, perhiz, yaraları dağlamak, göze sürme sürmek, kehribar takmak, misk ve amber tozu kullanmak, delileri zincire vurmak zikredilmiştir. Tedavi araçlarından neşter, pamuk ve gözlük kullanılmıştır. Manevi tedavi yöntemlerinden ise hastalar için muska yazıldığı, sevgiliye ait bir eşyanın üstte taşındığı, delilik hastalığına tutulanlar için öğüt vermek ve sabır tavsiye etmek yoluyla iyileşmesinin beklendiği görülmüştür. Hasta ziyaretine gitmek, sarılığın tedavisi için sarı bir nesneye bakmak, değişik malzemeleri karıştırarak yakı yapmak, ölecek hastanın başında beklemek beyitlerde yer alan inanç ve geleneklerdendir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Osmanlı Sahası Dışındaki Klasik Türk Edebiyatı |
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 16 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 29 Ocak 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 7 Sayı: 1 |