AMAÇ: Eğitim sürecinde Mentorluk boyutunun incelendiği ve bunların ilkeleştiği bir değerlendirmedir.
Dayanaklar/Kaynaklar (Materyal ve Metot): Eğitim ilkeleri temelinde yapılan
ilkeler temel alınarak prensipler oluşturulmuştur.
Mentor, Koçluk ve Uyarlama Eğitiminde temel olan bireyin konumu olup, ana yaklaşım;
Bireyin gelişmesi, bireye destek olmak, bireye yardımcılıktır.
Mentor, Koçluk ve Uyarlama Eğitiminde amaç; Farkındalık yaratmak, motivasyon, ileriye
doğru yardım, geliştirmek ve olumlu değişim sağlamaktır.
Metotlar: Mentorluk; Yetiştirmek, hayatı göstermek, tecrübe aktarmak, abi, abla
kardeştir, usta çırak ilişkisi, sevgi ve saygı ilişkisidir. Koçlukta; Anti tez sorular,
kendi yolunu çizmesi, bireye göre yapılandırma, geri bildirime göre sorgu, bireyin
yetenekleri, bireyin becerilerine göre destekleme yaklaşımıdır. Uyarlama/Tuning;
Her iki yöntemi aralıklı yapmak, klasik bilgi aktarımı da yapabilmek, interaktif metot
kullanmak, bireye göre yapılandırmak, eğitim metotların tümünü uygulamak, temel
bireyin gelişimini sağlamak.
Mentorluğun temel ilkeleri: a) Eğitilenin hakkı temel olmak üzere karşılıklı hakların
dengelenmesi, b) Bireye faydacı yaklaşım, zararının dokunmaması esas olmalıdır, zorlama
yapılmamalıdır, c) Bireysel yaklaşım, bireye özgü eğitim, olmalıdır.
Eğiticinin, Mentorun özellikleri: 1. Profesyonellik, 2. Hizmette Sorumluluk, 3. Adalet, 4.
Eşitlik, 5. Sağlıklı ve güvenli ortamın sağlanması, 6. Yasa ve Usullere Uyum, 7.
Dürüstlük, Doğruluk ve Güven, 8. Tarafsızlık, 9. Mesleki Bağlılık ve 10.Sürekli Gelişim,
11. Kaynakların Etkili Kullanımıdır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | November 8, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 1 Issue: 2 |