AIM: To be and being, concerning upon your, own standpoint, your point of view. By birth, physically you
are, mental, social and cultural configuration be shaped by the education, you personality is structures
continuously forming. Upon Humanity and ethical considerations, the only way for a Human being is
positively exist is being in love.
Grounding Aspects: Several subjects on existence and to be is mainly taken from Wikipedia, the God
consideration from Quran, mainly.
Introduction: The physically of being, objectively be proved, thus unnecessarily and aiming of existence, may be
in thought. The positive and negatives be in each person life, all are lesson, idealism is making a pressure on the
human being.
not making any harm. The source be love, love of humanity.
Amaç: Varlık bakış açısına göre oluşmaktadır. Doğum fiziksel varlık, eğitim ile bireyin oluşması, ruhsal olarak ta
kişilik boyutu oluşmakta, sosyal açıdan kültürel ve toplumsal boyut öne çıkmaktadır. İnsan bir canlı olarak doğum
ile var olsa da insanlık temelinde oluşan sevgi ile varlığın söylenebileceği işlenilmektedir.
Dayanaklar/Kaynaklar: Varlık konusundaki çeşitli parametreler temel olarak Wikipedia kullanılarak ele
alınmış, din konusunda da Kuran ayetleri temel alınmıştır.
Giriş: Varoluş, fiziksel olarak varlığın kanıtlanması ise de gerekli veya gereksiz varoluş, olası olmayan varlık gibi
boyutları düşünülebilir. Olumlu olanlar kadar, olumsuzlar da bir ders niteliğinde olduğundan, varlığın insanlık
boyutunda oluşması için eğitsel anlamda, bireyin kendisinin yaşaması için gereklidir. Var olan yerine yok olanlar ile
karşılaştırma, ideal boyut ile mükemmelliğin örnek alınması, çeşitli kişilerin ve inanışlar ile oluşturulanlar arasında
birey, insan olarak sıkışmaktadır.
Genel Yaklaşım; Gerçekçilik, varlık, var olan açısından bakılınca, mevcut ile yetinmek, sonuçta gelişim ve değişimi
olanaksız yapmaktadır. Hedef geleceğin ötesi olmalıdır ki, eğitilme ve beceri kazanıldığı zaman oluşacak geleceğe
göre yaklaşım yapılabilmelidir. Düşünüyorsam varım vurgusu, insanın ancak düşünebildiği ve oluşumunu da buna
göre yapılandırdığı dikkate alınırsa, varlığın sürdürülmesi ve gelişimi açısından önemlidir. Aynı fikri tekrar, bir
kopyacılık iken yorum, tenkit önemli kişilik özelliği olmaktadır.
Başlıca boyutlar: Gerçeği ve doğruyu söylemek, hakikat üzerinde kalmak önemli iken, bunu olumlu boyutta
iletmek, yapılandırmak, olumsuzluktan kaçınmak önemli bir durudur. Şeytan bir fikirdir ve iyi ki var, güzel ve
doğruyu tanımlayabiliyoruz, siyah iyi ki var, beyaz kâğıt üzerine siyah yazı yazabiliyoruz yapısında olmak önemlidir.
Yaklaşım: Sevgi içinde olan objeyi kendinden uzaklaştırmaz, empati yapar. İyilik amacı ile çıkılan zarara neden
olabilir, sonuç elbet önemlidir ama bilinmez, bu açıdan niyet ve güdü öne çıkarılmalıdır. İnanışlarda belirtilen tüm
Semavi Dinlerde, insan kendisi sorumludur ve kendisine sadece öğüt, bilgi ve aydınlatma gelebilir. Yaratılan olarak
Yaratan’a inanmak doğaldır, ancak klasik tanrı ve tanrıçalık yerine, odak noktası birey, kendimizi alarak insanlık
üzere, etik sorumluluğu almalıyız. Kuran, kelime anlamı olarak taktim, sunumdur. Şeytanın bizim üzerimizde bir
sultası olmadığı, davet ettiği, bizim uyduğumuz ve şirk aracı olmadığı, zalimlerin azap göreceği ifadesi açık ve
nettir. Kısaca şeytanı bize yaptırdı şeklinde suçlayamayız. Umutsuzluk hiçbir bireye, herhangi durumda söz
konusu edilmemesi, sevgi ile birçok şeyin doğabileceği, değişebileceği algısı olmalıdır. Olumsuz olan, zalim olan kişi
için umut tükendiğinde, zulmünü arttırır ve yokluğa daha yaklaşır. Bir istiklal savaşında ölüm olumsuzluk değil,
vatanı için ölmek, bir diri olmadır, fikirler ve mücadele devamlılığını sağlar. Varlık biliminde, birey tek, özel ve
özgüldür, kendi kişiliği korunmalı gözetilmeli ve hukuk yapısı onun var olması üzerine olmalıdır. Suç ancak zarar
somut ve kanıtlı ise söz konusu olabilir ve ceza ancak mahkemeler ile bireyin hak edişine göre sağlanabilir. Bilim
ancak zarar unsurunun saptanmasında şarttır. Kişisel düşünceler kanıt olamaz.
Sonuç: Somut varlığımız görülmesi, tanımlanması söz konusu olduğunda, bu bedene bir kişilik ve sosyal bir yapı
yanında bir düşünce boyutu da tanımlanmalı, bir bireyi özel, özgün ve kişilikli boyuta getirmektedir. Bu açıdan
varlık boyutları irdelenerek, insanın temel işlevinin insan olmak olmalı, olumlu yönü tercih etmelidir.
Yorum: Bir varlık olarak var olduğumuza göre, buna giydirilecek kıyafetinde buna uygun olması, kısa etik ve insanlık
üzere, olumlu nitelikte olması gerekir. Olumsuzluk, pis kokması kolay tanımlandığı için, zarardan kaçınmak en
tanımlanabilir olmakta, birinci görevimiz zarar oluşturmamak, Etik ilkenin ilk boyutu, olmalıdır. Bunun kaynağı da
ancak sevgi olmalıdır, olmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Paediatrics |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | August 11, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 4 Issue: 2 |