Correct bracket position is important in fixed orthodontic treatment as it reduces the need for wire bending and repositioning brackets. In addition, properly placed brackets shorten the duration of orthodontic treatment. Therefore, indirect bonding technique is an effective method for more appropriate bracket positioning. Aim of this study is to define main differences of digital and conventional bracket transfer trays for indirect bonding and to evaluate the differences of brackets’ positions with an intraoral scanner. There are 2 groups in our study. In conventional indirect bonding group, 6 patients – 87 teeth, in digital indirect bonding group 7 patients – 87 teeth, a total of 13 patients – 174 teeth samples were evaluated. In digital indirect bonding technique, intraoral impressions were taken with an intraoral scanner. After images were transferred, brackets were placed virtually according to the end of orthodontic treatment. Models were printed from the three dimensional printer and bracket transfer tray was created. In conventional indirect bonding technique, intraoral impressions were taken with alginate and plaster models were created. Brackets were placed on the models and a bracket transfer tray was prepared. In both groups, brackets were placed on the formed trays and transferred to the patient's mouth. Final positions were scanned with an intraoral scanner. The difference between the bracket positions in the model and the mouth was evaluated with the Geomagic program. Data were analyzed with Mann Whitney U test (p<0.05). Statistically significant difference was found between the techniques in terms of the position difference of the brackets. The difference between the X and Y planes and the total position was statistically higher in digital indirect bonding group (p<0.05). The results of the study coincide with the idea that the use of digital technologies in the indirect bonding technique will increase the accuracy.
Doğru braket pozisyonu sabit ortodontik tedavide tel bükümü ve braketleri tekrar pozisyonlandırma ihtiyacını azaltması açısından önemlidir. Ayrıca düzgün yerleştirilmiş braketler ortodontik tedavinin süresini de kısaltmaktadır. Bu nedenle indirekt bonding yöntemi braketlerin daha uygun pozisyonlandırılabilmesi için etkili bir metottur. Bu çalışmanın amacı indirekt bonding işlemi için dijital ve konvansiyonel olarak hazırlanan braket transfer plaklarının temel farklarını ortaya koymak ve yapıştırılan braketlerin konum farklılıklarını ağız içi tarayıcısıyla değerlendirmektir. Çalışmamızda 2 grup bulunmaktadır. Konvansiyonel indirekt bonding grubunda 6 hasta – 87 diş, dijital indirekt bonding grubunda 7 hasta – 87 diş olmak üzere toplam 13 hasta – 174 diş örneği değerlendirilmiştir. Dijital indirekt bonding yönteminde ağız içi ölçüler ağız içi tarayıcısıyla alınmıştır. Görüntüler bilgisayar programına aktarıldıktan sonra dişlerin ortodontik tedavi sonunda olması gereken pozisyonuna göre braketler konumlandırılmıştır. Buna göre elde edilen modellerin üç boyutlu yazıcıdan çıktısı alınıp braket transfer plağı oluşturulmuştur. Konvansiyonel indirekt bonding yönteminde ağız içi ölçüler aljinat ile alınıp alçı modeller elde edilmiştir. Modellerin üzerine braketler yerleştirilip braket transfer plağı oluşturulmuştur. Her iki grupta braketler oluşturulan plaklara yerleştirilerek hasta ağzına transfer edilmiştir. Final pozisyonları ağız içi tarayıcısı ile taranmıştır. Model ve ağız içindeki braket pozisyonları arasındaki farklılık Geomagic programı ile değerlendirilmiştir. Elde edilen veriler, Mann Whitney U testi ile analiz edilmiştir (p<0.05). İki yöntem arasında braketlerin konum farklılığı açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. X ve Y düzlemi ile total konum farklılığı istatistiksel olarak dijital indirekt bonding grubunda daha yüksek bulunmuştur (p<0.05). İndirekt bonding yönteminde dijital teknolojilerin kullanması yöntemin doğruluğunu artıracağı fikri ile çalışmanın sonuçları çakışmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Dentistry |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | December 25, 2023 |
Publication Date | December 25, 2023 |
Submission Date | May 31, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 |