The Scales and Feeding Practices of Broiler Operations Found at Ankara, Bolu, Eskişehir, Kayseri And Kırıkkale Provinces

Yıl 2020, , 184 - 195, 31.12.2020

Mustafa Coşar , Mehmet Karslı

https://doi.org/10.35864/evmd.796178

Cited By: 1

Öz

A total of 42 integrated poultry (Broiler) farms were visited and surveys were administered to the owners at the aim of thesis work. Information about existing situation of integrated broiler farms was evaluated. Approximately 64.3% of enterprises were companies and 35.7 % of them were family type farms. The numbers of broiler that enterprises have were less than 10,000 (16.7%), between 10,000 and 30,000 (38.1%), between 30,000 and 50,000 (16.7%), between 50,000 and 100,000 (19%) with 100,000 and above (9.5%). Broiler houses visited were mostly used hybrid chicks of foreign origin and in general, mortality was around 3- 4 % for each period. The stocking density of broilers were 20-25 birds/square meter (52.4%) and 16-19 birds/square meter (47.6%), during a fattening period, the amount of feed intake for a broiler were 3.6-4.2 kg in general and the average live weight was 1.9-2.3 kg at 45 days of age. Only 3 of enterprises produce feed themselves among enterprises studied. Six operations buy feed from the outside (feed-milling companies) and thirty-three of them work based on the contract with manufacturing business. At 95.28% of the farms, animals were fed with the automated system. Fattening performance criteria were live weight at the end of fattening period and feed conversion ratio (FCR) at all of the farms visited. Marketing of meat material was based on the contract with integrated facilities at 92.85% of enterprises. All of the enterprises have between 4 to 6 production cycle per year. It was noted that the most important problem of all the farms at different provinces visited were feed cost, cost of input, fluctuation at product prices throughout the year and price instability. In conclusion, when it is looked at the overall state of enterprises, the broiler enterprises at provinces evaluated are growing steadily, education levels of business owners is improving and therefore, the use of information and technology trends is improving, the current condition of animal shelter is generally in good condition.

Anahtar Kelimeler

Broiler, Breeding, Commercial, Enterprise, Poultry House

Ankara, Bolu, Eskişehir, Kayseri ve Kırıkkale illerinde bulunan broiler işletmelerinin büyüklüğü ve hayvan besleme alışkanlıkları

Öz

Tez çalışması kapsamında toplam 42 adet entegre broiler işletmeciliği yapan çiftlik ziyaret edilerek yüz yüze anket uygulanmıştır. Entegre broiler işletmelerinin mevcut durumları hakkındaki bilgiler değerlendirmeye alınmıştır. İşletmelerin %64,3’ünün şirket ve %35,7’sinin aile tipi olduğu görülmüştür. İşletmelerin %16,7’si 10.000’den az, %38,1’i 10.000 ile 30.000 arası, %16,7’si 30.000 ile 50.000 arası, %9,5’i 50.000 ile 100.000 arası ve % 19’u 100.000 ve üzeri baş barındırma kapasite ve büyüklüğe sahiptir. İncelenen bütün kümeslerde kullanılan canlı hayvan materyalinin ithal hibrit ırklardan olup, bir dönemdeki ölüm oranları genelde yaklaşık % 3- 4 civarındadır. Kümeste m²’ye konulan hayvan sayısı 20-25 adet (%52,4) ve 16-19 adet (%47,6), besleme periyodu boyunca hayvan başına tüketilen yem genelde 3,6-4,2 kg ve 45 günlük canlı ağırlık ortalaması 1,9- 2,3 kg arasındadır. İncelenen İşletmelerden yalnızca 3 işletme yemini kendisi üretmektedir. Altı işletme yemi dışarıdan satın almakta ve otuz üç işletmede ise sözleşmeli üretim yapılmaktadır. İşletmelerin % 95,28’inde yemler hayvanlara otomasyon sistemi ile verilmektedir. Besi performansı göstergeleri, işletmelerin tamamında besi sonu canlı ağırlık ve yemden yararlanma oranı (FCR)’dir. Et materyalinin pazarlanması ise, işletmelerin %92,85’i entegre tesisleriyle anlaşmalı satış yapmaktadırlar. İşletmelerin tamamında yıllık 4 ile 6 dönemde hayvanlar kesime sevk edilmektedir. Ziyaret edilen tüm illerdeki işletmelerin en önemli sorununun yem maliyeti, girdi fiyatları, ürün fiyatında yıl boyu dalgalanma ve fiyat istikrarsızlığı olduğu ifade edilmiştir. Sonuç olarak, araştırma yapılan illerin broiler işletmelerinin genel durumuna bakıldığında işletmelerin giderek büyüdüğü, işletme sahiplerinin eğitim düzeylerinde iyileşme olduğu ve buna bağlı olarak bilgi ve teknolojiyi kullanım eğilimlerinin geliştiği, hayvan barınak durumlarının genel olarak iyi durumda olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Broiler, İşletme, Kümesler, Ticari, Yetiştiricilik

Kaynakça

• Akkılıç, M., Aksoy, F., T., (1982). Türkiye’de tavukçuluğun ana sorunları. Uluslararası Bilimsel Tavukçuluk Kongresi. 24-25 Mayıs. (27-33). Ankara.
• Anonim, (2004). http://www.tarim.gov.tr/arayuz/9/icerik.asp?efl=../ uretim/ istatistikler/ istatistikler.&curdir=\uretim\istatistikler&fl=uretim_ istatistikleri/ hayvansal_ uretim/ dunya/yumurta_uretimi.htm. (24.12.2004. 22:57).
• Arıç, H., (1996). Çukurova bölgesi broiler (broiler) yetiştiriciliğinin yapısı ve sorunları. Yüksek Lisans Tezi (45) s., Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı, Adana.
• Bell, D., D., (2002). Management in Alternative Housing Systems. (D. D. Bell, W. D. Weawer Edited). Commercial Chicken Meat And Egg Production, Kluwer Academic Publishers, Fifth Edition, s.1365, Virjginia. 109
• Boyraz, F.Ö., (2016). Malatya ilindeki etlik piliç işletmelerinin teknik ve yapısal özellikleri. Bingöl Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi S. 81, Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı, Bingöl.
• Bülbül, M., Gündoğmuş, E., (1999). Türkiye’de et tavukçuluğu endüstrisinde üretim ve pazarlama aşamasında karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. VIV. Poultry Yutav’99. Uluslararası Tavukçuluk Fuarı ve Konferansı. 3-4-5-6/06/1999. (258-267), İstanbul.
• Çakır, R., (2003). Tavuk yetiştiriciliği. http://www.kanatli.net/asp/tavuk_1.asp. (16.12.2004. 22:18).
• Can, H., (1997). Türkiye’de broiler üretiminin sorunları. Tavukçunun Sesi Dergisi. Yumurta Üreticileri Derneği Yayın Organı, 79:69-71, İstanbul.
• Çetin, B., (1984). Ankara ili kasaplık piliç işletmelerinin ekonomik analizi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Tarım Ekonomisi Bölümü, Ankara.
• Donar, H., (1994). Adana-Mersin illerinde broiler üretim ekonomisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Adana.
• Erdem, M., (1996). Tarsus Köy-Tür A. Ş. bağlantılı broiler işletmelerinin verimlilik yönünden karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, s.104, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı, Adana.
• Erensayın, C., (2001). Yeni tavukçuluk bilimi. Nobel yayın dağıtım, 324 s, Ankara. Ergün, A. , Tuncer, Şd. , Çolpan, I. , Yalçın, S. , Yıldız, G. , Küçükersan, Mk. , Küçükersan, S. , Şehu, A., (2002). Yemler ve Yem Hijyeni ve Teknolojisi Ed., Seher Küçükersan, Ankara Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Hayvan Besleme ve Besleme Hastalıkları A. B. D., Ankara, 238-274.
• Gürsoy, O., (1976). Kasaplık piliç üretiminde verimlilik ölçümü: İşletmeler, iller ve bölgeler arası karşılaştırmalar. M.P.M. Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları. No:22 s. 121, Ankara.
• Karakaya, E., İnci, H., Yiğit, B., (2019). Bingöl ilindeki etlik piliç işletmelerinin teknik özellikleri. Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Akademik Ziraat Dergisi 8(2): 265-274, 2019.
• Kenanoğlu, Z., Saner, G., Kaya, F., (1999). Türkiye’de Ege bölgesinde hayvancılık sektörüne yönelik teşvik belgeli yatırımlar kapsamında tavukçuluğun yeri ve önemi üzerine bir inceleme. Uluslararası Hayvancılık’99 Kongresi. 21-24 Eylül. 259-266, İzmir.
• Köseman, A. , Şeker, İ. , (2016). Malatya ilinde sığırcılık işletmelerinin mevcut durumu 1. yapısal özelikleri, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Veteriner Dergisi Syf: 05-12.
• Mutaf, S. , Aklan, S. , Şeber, N. , (2001). Hayvan barınaklarının projelendirme ilkeleri ve GAP yöresi için uygun barınak tipleri. TMMOB Makine Mühendisler Odası, II. GAP ve Sanayi Kongresi, 29-30 Eylül, Diyarbakır, 2001
• North, M., O., (1972). Commercial chicken production manual. The Avia Publishing Company, s.469, California. Öztürk, F., Durmuş, İ., (2002). Türkiye'deki tavukçuluk işletmelerinin genel durumu. http://www.tae.gov.tr/page.php?ID=22. (24.12.2004. 23:49).
• SPSS, (2016). Statistical Package for the Social Sciences (SPSS), Eylül 2016.
• Şahan, Ü., İpek, A., Budak, Ş., (1998). Bursa ve Balıkesir illerinde tavukçuluğun durumu ve Türkiye genelindeki yeri. II. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi. 22-25 Eylül. (489-4596) Bursa.
• Şenköylü, N., (2001). Modern tavuk üretimi. Trakya Üniversitesi, Tekirdağ Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, Tekirdağ.
• Testik, A., (1988). Çukurova bölgesi yumurta tavukçuluğunun teknik yapısı. Doğa Türk Veterinerlik ve Hayvancılık Dergisi. 12 ( 3: 229-242), Ankara.
• TÜİK, (2017): Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), www.tuik.gov.tr
• Türkoğlu, M., (1995). Türkiye tavukçuluğunun durumu. YUTAV’95 Uluslar Arası Tavukçuluk Fuarı ve Konferansı. 14-21, İstanbul.
• Türkoğlu, M., (1997). Tavukçuluk, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü Lisans Üstü (Ders Notları), Ankara.
• Türkyılmaz, K.M., (2006). Aydın ili broyler işletmelerinin yapısal ve teknik durumu üzerine bir araştırma. YYÜ Veteriner Fakültesi Dergisi, 17(1-2): 65-69.
• Yenilmez, F., (2005). Çukurova yöresi’ndeki (Adana ve İçel llerindeki) broiler ve yumurta tavuğu işletmelerinin yetiştiricilik, teknik ve yapısal özellikleri üzerine bir araştırma. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
• Yüzbaşı, Ş., (2012). Bandırma ilçesi kasaplık piliç işletmelerinin yapısal ve fonksiyonel özellikleri. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Weawer, W., D., (2002. Poultry housing. (D. D. Bell, W. D. Weawer Edited). Commercial chicken meat and egg production, Kluwer Academic Publishers, Fifth Edition, s.1365, Virjginia.