Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Toksoplazmozis Kedilerde Davranışsal Değişikliklere Neden Olabilir mi?

Yıl 2016, Cilt: 27 Sayı: 2, 149 - 154, 15.12.2016
https://doi.org/10.35864/evmd.515974

Öz

Toksoplasmozis dünyada memeli ve kanatlı türlerini etkileyen ve Toxoplasma gondii tarafından oluşturulan son konağı kedigiller olan sistemik protozoon enfeksiyonudur. Dünya genelinde evcil kedilerde (Felis catus) seroprevalansın %30-40 arasında olduğu tahmin edilmektedir. İnsanlarda parazitin oluşturduğu problemler açıkça bilinmektedir. Bununla birlikte kedilerde parazitin beyin, spinal kord, göz, akciğer, karaciğer, kalp, iskelet kası, dil, adrenal bez ve böbrek gibi hayati organlarda lezyonlar şekillendirdiği ortaya konulmuştur. Ancak, parazitin kedilerde davranışsal değişikliğe neden olup olmadığı incelenmemiştir. Bu derleme ile T. gondii’nin kedilerde insanlardakine benzer davranışsal değişikliklere neden olup olmadığının araştırılması konusuna katkı sunulacağı kanaatindeyiz.

Kaynakça

  • 1. Arias I, Sorlozano A, Villegas E, (2012). Infectious agents associated with schizophrenia: a meta-analysis. Schizophr Res. 136, 128-136.
  • 2. Babür C, Aktaş M, Dumanlı N, Attaş MG, (1998). Elazığ yöresinde kedilerde sabin-feldman boya testi ile Antitoxoplasma gondii antikorlarinin araştırılması. Türkiye Klinikleri J Vet Sci.14, 55-58.
  • 3. Baszler TY, Dubey JP, Löhr CV, Foreyt WJ, (2000). Toxoplasmic encephalitis in a free-ranging rocky Mountain bighorn sheep from Washington. J Wildl Dis. 36(4), 752- 754.
  • 4. Beatty J, Barrs, V, (2003). Acute toxoplasmosis in two cats on cyclosporine therapy. Aust Vet J. 81, 339.
  • 5. Brown SA, (2008). The risk for schizophrenia from childhood and adult infections. Am J Psychiatry. 165, 7-10.
  • 6. Buxton D, (1990). Ovine Toxoplasmosis: A Review. J Roy Soc Med. 83(8), 509-511.
  • 7. Buxton D, Rodger SM, Marley SM, Wright SE, (2006). Toxoplasmosis: The possibilitiy of vertical transmission. Small Ruminant Research. 62, 43-46.
  • 8. Can H, (2014). İzmir sokak kedilerinde toxoplasmosis: Toxoplasma gondii suşlarının Mikrosatellit genotiplendirilmesi ve Toxoplasmosis seroprevalansı. Doktora tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • 9. Çelik G, Tahiroğlu A, Avcı A, (2008). Ergenlik döneminde beynin yapısal ve nörokimyasal değişimi. Klinik Psikiyatri. 11, 42-47.
  • 10. Çetinkaya Z, Yazar S, Gecici O, Namli MN, (2007). Anti- Toxoplasma gondii antibodies in patients with schi-zophrenia- preliminary findings in a Turkish sample. Schizophr Bull. 33, 789-791.
  • 11. Değirmenci A, (2009). Toxoplasma gondii canlı takizoit üretiminde fare kullanımına alternatif: sürekli hücre kültürü. Doktora tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • 12. Dubey JP, (1986). A Review of Toxoplasmosis in cattle. Vet Par. 22, 177-202.
  • 13. Dubey JP, (1987). Serodiagnosis of postnatally and prenatally induced Toxoplasmosis in sheep. AJVR. 48(8), 1239- 1243.
  • 14. Dubey JP, Mattix ME, Lipscomb TP, (1996). Lesions of neonatally induced toxoplasmosis in cats. Vet Pathol. 33(3), 290-295.
  • 15. Dubey JP, (2010). Toxoplasmosis of Animals and Man. Second Edition, CRC Pres, New York.
  • 16. Dubey JP, Prowell M, (2013). Ante-mortem diagnosis, diarrhea, oocyst shedding, treatment, isolation, and genetic typing of Toxoplasma gondii associated with clinical toxoplasmosis in a naturally infected cat. J Parasitol. 99(1), 158- 160.
  • 17. Dubey JP, Darrington C, Tiao N, Ferreira LR, Choudhary S, Molla B, Saville WJ, Tilahun G, Kwok OC, Gebreyes WA, (2013). Isolation of viable Toxoplasma gondii from tissues and feces of cats from Addis Ababa, Ethiopia. J Parasitol. 99(1), 56-58.
  • 18. Duru SY,Kul O, (2016). Toksoplazmozis. J Vet Sci Intern Med-Special Topics 2(1), 58-62.
  • 19. Elmore SA, Jones JL, Conrad PA, Patton S, Lindsay DS, Dubey JP, (2010). Toxoplasma gondii: epidemiology, feline clinical aspects, and prevention. Trends Parasitol. 26(4), 190-196.
  • 20. Epiphanio S, Sinhorini IL, Catao-Dias JL, (2003). Pathology of Toxoplasmosis in captive new world primates. J Comp Pathol. 129, 196-204.
  • 21. Erkılıç EE, Mor N, Babür C, Kırmızıgül AH, Beyhan YE, (2016). The Seroprevalence of Toxoplasma gondii in Cats from the Kars Region, Turkey. Isr J Vet Med. 71(3), 31-35.
  • 22. Fabiani S, Pinto B, Bruschi F, (2013). Toxoplasmosis and neuropsychiatric diseases: can serological studies establish a clear relationship? Neurol Sci. 34, 417-425.
  • 23. Ferguson DJ, (2004). Use of molecular and ultrastructural markers to evaluate stage conversion of Toxoplasma gondii in both the intermediate and definitive host. Int J Parasitol. 34(3), 347-360.
  • 24. Fiş NP, Berkem M, (2009). Nörotransmitter sistemlerinin gelişimi ve psikopatolojiye yansımaları. KPB. 19, 312-321.
  • 25. Flegr J, (2013). Influence of latent toxoplasma infection on human personality, physiology and morphology: pros and cons of the toxoplasma-human model in studying the manipulation hypothesis. J Exp Biol. 216, 127-133.
  • 26. Hamidinejat H, Ghorbanpoor M, Hosseini H, (2010). Toxoplasma gondii infection in first-episode and inpatient individuals with schizophrenia. Int J Infect Dis. 14, 978- 981.
  • 27. Harma M, Gungen N, Demir N, (2004). Toxoplasmosis in pregnant woman in Sanliurfa, South eastern Anatolia city in Turkey. J Egypt Soc Parasitol. 34, 519-525.
  • 28. Hazıroğlu R, Altınsaat S, Atasever A, Akın G, (1988). Kedilerde fatal Toksoplazmozis. Ankara Üniv Vet Fak Derg. 35(2-3), 330-340.
  • 29. Hazıroğlu R, (1993). An ultrastructural study of Toxoplasma gondii developmental stages in the lungs of the Cat. Isr J Vet Med. 48, 65-68.
  • 30. Hermes G, Ajioka WJ, Kelly AK, Mui E, Roberts F, Kasza K, Mayr T, Kirisits MJ, Wollmann R, Ferguson JPD, Roberts CW, Hwang JH, Trendler T, Kennan R, Suzuki Y, Reardon C, Hickey WF, Chen L, Mcleod R, (2008). Neurological and behavioral abnormalities, ventricular dilatation, altered cellular functions, inflammation, and neuronal injury in brains of mice due to common, persistent, parasitic infection. J Neuroinflammation. 5-48.
  • 31. Işıloğlu B, (2006). Anksiyete ve depresyon tanısı ile izlenen evli kadınlarda aile içi şiddetin sosyodemografik faktörler, çift uyumu ve hastalıkla ilişkisi. Uzmanlık Tezi, T.C Sağlık Bakanlığı Bakırköy Prof. Dr. Mahzar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi 12. Psikiyatri Birimi, İstanbul.
  • 32. İnci A, Budak C, Dinçer Ş, (1996). Ankara’da kedilerde Sabin-Feldman boya testi İle anti-Toxoplasma gondii antikorlarımn araştırılması. T Parazitol Derg. 20(3-4), 407-411.
  • 33. Jeannel D, Niel G, Costagliola D, Danis M, Traore BM, Gentilini M, (1988). Epidemiology of toxoplasmosis among pregnant women in the Paris area. Int J Epidemiol. 17, 595-602.
  • 34. Jones TC, Hunt RD, King NW, (1996). Toxoplasmosis. In: Veterinary Pathology 6th Copyright by Williams and Wilkins. USA, p: 521-555.
  • 35. Jubb KVF, Keneddy PC, Palmer N, (2007). Pathology of Domestic Animals. 5th Edition Vol. 2, California: Academic Press. p: 308-310.
  • 36. Karabulut N, (2013). Toksoplazma ve Şizofreni. Türk Mikrobiyol Cem Derg. 43(2), 39-44.
  • 37. Karatepe B, Babür C, Karatepe M, Kiliç S, Dündar B, (2008). Prevalence of Toxoplasma gondii antibodies and intestinal parasites in stray cats from Nigde, Turkey. Ital J Anim Sci. 7, 113-118.
  • 38. Kravetz JD, Federman DG, (2005). Toxoplasmosis in pregnancy. Am J Med. 118(3), 212-216.
  • 39. Lappin MR, (2010). Update on the diagnosis and management of Toxoplasma gondii infection in cats. Topics in Compan An Med. 25(3), 136-141.
  • 40. Lukesova D, Literák I, (1998). Shedding of Toxoplasma gondii oocysts by Felidae in zoos in the Czech Republic. Vet Par. 74, 1-7.
  • 41. Mahmoud ME, Ihara F, Fereig RM, Nishimura M, Nishikawa Y, (2016). Induction of depression-related behaviors by reactivation of chronic Toxoplasma gondii infection in mice. Behav Brain Res. 298, 125-133.
  • 42. McConnell JF, Sparkes AH, Blunden AS, Neath PJ, Sansom J, (2007). Eosinophilic fibrosing gastritis and toxoplasmosis in a cat. JFMS. 9(1), 82-88.
  • 43. Milli ÜH, Hazıroğlu R, (2000). Veteriner Patoloji. Medipress, Malatya.
  • 44. Ocak S, Zeteroglu S, Ozer C, Dolapcıoglu K, Gungoren A, (2007). Seroprevalence of Toxoplasma gondii, rubella and cytomegalovirus among pregnant women in southern Turkey. Scan J of Infec Diseases. 39, 231-234.
  • 45. Özkan AT, Çelebi B, Babür C, Lucio-Forster A, Bowman DD, Lindsay DS, (2008). Investigation of anti-Toxoplasma gondii antibodies in cats of the Ankara region of Turkey using the Sabin-Feldman dye test and an indirect fluorescent antibody test. J Parasitol. 94(4), 817-820.
  • 46. Paul M, (1999). Immunoglobulin G avidity in diagnosis of Toxoplasmic lymphadenopathy and ocular Toxoplasmosis. Clin Diagn Lab Immunol. 514-518.
  • 47. Schwartzman JD, (2001). Toxoplasmosis. Gillespie SH, Pearson RD. eds. Principles and Practice of Clinical Parasitology. p. 113-138.
  • 48. Sibley LD, Asis K, James WA, Rosenthal BM, (2011). Genetic diversity of Toxoplasma gondii in animals and humans. Phil Trans Biol Sci. 364(1530), 2749-2761.
  • 49. Tamer GS, Dundar D, Caliskan E, (2009). Seroprevalence of Toxoplasma gondii, rubella and cytomegalovirus among pregnant women in western region of Turkey. Clin Invest Med. 32(1), 43-47.
  • 50. Tanyüksel M, Uzun Ö, Araz E, Koru Ö, Babür C, (2010). Possible role of toxoplasmosis in patients with first-episode schizophrenia. Turk J Med Sci. 40(3), 399-404.
  • 51. Tekay F, Özbek E, (2007). The seroprevalence of Toxoplasma gondii in women from Sanlıurfa a province with high a raw meatball consumption. T Parazitol Derg. 3, 176-179.
  • 52. Unat EK, (1983). Toxoplasma gondii’nin ve Toksoplazmozis’in tarihçesi: Toksoplazmosis. T Parazitol Derg. 3, 1-8.
  • 53. Uzbay T, (2004). Anksiyete ve depresyonun nörobiyolojisi. Klinik Psikiyatri. Ek 4, 3-11.
  • 54. Vyas A, Kim SK, Giacomini N, Boothroyd JC, Sapolsky RM, (2007). Behavioral changes induced by Toxoplasma infection of rodents are highly specific to aversion of cat odors. Neuroscience. 104(15), 6442-6447.
  • 55. Wang T, Tang ZH, Li JF, Li XN, Wang X, Zhao ZJ, (2013). A potential association between Toxoplasma gondii infection and schizophrenia in mouse models. Exp Parasitol. 135, 497-502.
  • 56. Webster JP, Lamberton PHL, Donnelly CA, Torrey EF, (2006). Parasites as causative agents of human affective disorders? The impact of anti-psychotic, mood-stabilizer and anti-parasite medication on Toxoplasma gondii’s ability to alter host behaviour. Proc Biol Sci. 273, 1023-1030.
  • 57. Yazar S, Altunoluk B, Akman AA, Sahin I, (2000). Investigation of anti-Toxoplasma gondii antibodies in women during pregnancy. T Parazitol Derg. 24, 343-345.
  • 58. Yazıcı K, Yazıcı AE, (2010). Dürtüselliğin nöroanatomik ve nörokimyasal. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2(2), 254- 280.
  • 59. Yılmazer M, Altindis M, Cevrioglu S, (2004). Toxoplasma, cytomegalovirus, rubella, hepatitis B and hepatitis C seropositivity rates in pregnant women who live in Afyon region. The Medical Journal of Kocatepe. 5, 49-53.
  • 60. Yolken RH, Dickerson FB, Fuller TE, (2009). Toxoplasma and schizophrenia. Parasite Immunol. 31, 706-715.
Toplam 60 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tam Sayı
Yazarlar

Didem Pekmezci

Gökmen Zafer Pekmezci Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2016
Gönderilme Tarihi 12 Ekim 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 27 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Pekmezci, D., & Pekmezci, G. Z. (2016). Toksoplazmozis Kedilerde Davranışsal Değişikliklere Neden Olabilir mi?. Etlik Veteriner Mikrobiyoloji Dergisi, 27(2), 149-154. https://doi.org/10.35864/evmd.515974


15430