Beşinci Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programının Uygulanabilirliğinin İncelenmesi ve Değerlendirilmesi

Year 2015, Volume: 3 Issue: 2, 78 - 89, 30.12.2015

Sinan Schreglmann

Abstract

Talim ve Terbiye kurulunun eğitim programını baştan sonra değiştirmesiylebirlikte yapılandırmacı eğitim felsefesine yönelik programa geçilmiş ve bu durum birçokyeni uygulamayı da beraberinde getirmiştir. Bu çalışmanın amacı okullarda uygulananbeşinci sınıf Fen ve Teknoloji dersi öğretim programının uygulamasını gözlemlemek,sınıf ortamı incelenerek ne derece uygulandığının ve uygulanabilir olup olmadığınıntespit edilmesidir. Araştırmada veriler Kahramanmaraş ili merkez ilçesine bağlı birortaokulda toplanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre programın yeniden yapılandırılanyapılandırmacılık eğitim felsefesi anlayışına göre doğru bir şekilde uygulanmadığı veaynı şekilde ders öğretmenlerin tarafından doğru algılanmadığı sonucuna ulaşılmıştır.Öğretim programı tarafından ünite işlenirken öğrencilerin uygun aralıklarla,öğrenecekleri kavramlar için alt yapı oluşturan nitelikteki mevcut bilgi ve deneyimlerinihatırlamaları, yeniden düzenlemeleri ve hazır oluş düzeylerinin öğretmence tespitedilmesi amacıyla, ön bilgi yoklama aktiviteleri öngörülmüş fakat gözlemlenensınıflarda bu tarz aktivitelere yer verilmediği gözlemlenmiştir. Özellikle öğretim vedeğerlendirme etkinlikleri arasında birçok etkinlik yer alsa da sadece kavram haritasıoluşturma etkinliğine yer verilmiştir

Keywords

Nitel Araştırma Yöntemi, Gözlem, Eğitim Programı

References

• Abbott, J. & Ryan, T. (1999). Constructing knowledge, reconstructing schooling. Educational Leadership, 57(3), 66-69.
• Argün, S. & Aşkar, P. (2010). Yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 32-43.
• Baş, G. (2012). İlköğretim öğrencilerinin yapılandırmacı öğrenme ortamına ilişkin algılarının farklı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. Kasım 2012, Cilt 1, Sayı 4.
• Blumsengel, A. (1998). Entwicklung Hypermadialer Lernsysteme. Berlin: Wissenschaftliche Verlag.
• Brooks, J. G. & Brooks, M. G. (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. (Revised ed.). Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
• Coşkun ve Diğ. (2005). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayıncılık
• Çetin, O. & Günay, Y. (2007). Fen öğretiminde yapılandırmacılık kuramının öğrencilerin başarılarına ve bilgiyi yapılandırmalarına olan etkisi. Eğitim ve Bilim, 146, 24-38.
• Çınar, O., Teyfur, E. & Teyfur, M. (2006). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı eğitim yaklaşımı ve programı hakkındaki görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 47-64.
• Demirel, Ö. (2005). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya. (8. baskı.). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Erdamar, G. & Demirel, M. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme ürünlerine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 629-661.
• Gültekin, M., Karadağ, R. & Yılmaz, F. (2007). Yapılandırmacılık ve öğretim uygulamalarına yansımaları. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 503-528.
• Gürol, M. (2002). Eğitim teknolojisinde yeni paradigma: Oluşturmacılık, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 159–183.
• Hatuk, M. (2010). Sosyal bilgiler öğretiminde portfolyoların kullanımına yönelik öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi, Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kaptan F. (1997). Fen öğretimine kavram haritası yönteminin kullanılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 4, 95-99.
• Koç, G. & Demirel, Ö. (2004). Davranışçılıktan yapılandırmacılığa: Eğitimde yeni bir paradigma, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 171-180.
• MEB. (2005). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi (4 ve 5. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara.
• MEB, (2006). İlköğretim Sosyal Bilgiler 5. Sınıf Öğretmen Kılavuz Kitabı, (2. Baskı), Ankara: Saray Matbaacılık.
• Olssen, M. (1996). Radical constructivism and its failings: Anti-realism and individualism. British Journal of Educational Studies, 44(3), 275-295.
• Phillips, D. C. (2000). An opinionated account of the constructivist landscape. Phillips, D. C. (Ed). Constructivism in education: Opinions and second opinions on contoversial issues. Chicago, Illionis: The University of Chicago Press.
• Sönmez, V. (2001). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tabuk M. & Özdemir A. (2011). Proje tabanlı öğrenmede çoklu zekâ yaklaşımının matematik öğrenme başarısına ve matematiğe karşı tutuma etkisinin karşılaştırılması. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi. 3, 55-69.
• Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı (2005). Fen ve Teknoloji İlköğretim 4. ve 5. Sınıflar Eğitim Programı. http://ttkb.meb.gov.tr/program.aspx, Erişim tarihi: 11.02.2015
• Tezci, E. & Dikici, A. (2004). Bireysel gelişim dosyasına dayalı değerlendirme yaklaşımının yaratıcı düşünce gelişimine etkisi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6–9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi.
• Ünal, Ç. & Çetinkaya, T. (2009). Yapılandırmacı yaklaşımın sosyal bilgiler öğretiminde aşarı, tutum ve kalıcılığa etkisi (5. sınıf örneği). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), 197-212.
• Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme “Teori ve Teknikler”, (6. Baskı). Ankara: Alkım Kitapçılık Yayıncılık.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2000). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (Gözden geçirilmiş 2. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, M. C. & Dönmez, B. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı uygulamalarının sınıf yönetimine etkileri üzerine bir çalışma. İlköğretim-Online, 7(3), 664-679.