Changes in Human Resources Management (Hrm) in Transition From Past Towards Today’s Information Society

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 1, 25 - 51, 01.04.2020

Hasan Aydoğdu Ruhi Bağçivan

Öz

Human Resources Management (HRM), which is based on human as a dynamic element of working life, has undergone a rapid transformation. In the past, practices known as employee record keeping, social service duties, personnel management, and industrial relations have become a phenomenon of HRM along with the processes of change and transformation. Today, HRM has become a part of strategic management. The aim of this study is to reveal the changes that human resources management has undergone since its emergence, and to shed light on its future. In this respect, the applications and transformations of HRM from agricultural society to information society are investigated, based on the results of this theoretical research and the problems encountered with information society transformations, the future of human resources management is projected.

Anahtar Kelimeler

Personnel Management, Human Resources Management (HRM), Strategic Human Resources Management (SHRM), Change, Information Society.

Geçmişten Günümüze Bilgi Toplumuna Geçişte İnsan Kaynakları Yönetiminde Yaşanan Değişim

Öz

Çalışma hayatının dinamik bir unsuru olarak insanı temel alan insan kaynakları yönetimi (İKY) hızlı bir dönüşüm yaşamıştır. Geçmişte çalışanların kayıtlarını tutma, sosyal hizmet görevi, personel yönetimi ve endüstri ilişkileri olarak bilinen uygulamalar, değişim ve dönüşüm süreçleriyle birlikte İKY olgusuna dönüşmüştür. Günümüzde ise İKY, stratejik yönetimin bir parçası haline gelmiştir. Bu çalışmanın amacı, insan kaynakları yönetiminin ortaya çıkışından itibaren günümüze kadar geçirdiği değişimleri ortaya koymak ve geleceğine ışık tutmaktır. Bu açıdan, İKY’nin tarım toplumundan, bilgi toplumuna kadar uygulamaları ve yaşadığı dönüşümler araştırılmakta; bu kuramsal araştırmanın sonuçları ve bilgi toplumu dönüşümleriyle karşılaşılan sorunlardan hareketle, insan kaynakları yönetiminin geleceğine ilişkin projeksiyon yapılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Personel Yönetimi, İnsan Kaynakları Yönetimi (İKY), Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, Değişim, Bilgi Toplumu

Kaynakça

• [1]Akdemir, A., (1999), İşletme Bilimine Giriş, Birlik Ofset Publishing, Eskisehir. [2]Aktan, C. C., (2003), Değişim Çağında Yönetim, Sistem Publishing, Istanbul. [3]Aktan, C. C., (2006), “Yeni Ekonomi”, Internet Adress: “http://www. canaktan.org/yeni-trendler/yeni-ekonomi/kavram.htm”. [4]Akyüz, Ö. F., (2001), Değişim Rüzgarında Stratejik İK Planlaması, Sistem Publishing, Istanbul [5]Aldemir, C., Alpay A., ve Gönül B., (2001), İnsan Kaynakları Yönetimi, 4.Ed., İzmir. [6]Andersen, A., (2000), 2001’e Doğru İnsan Kaynakları Araştırması, Sabah Publishing, Istanbul. [7]Baransel, A., (1979), Çağdaş Yönetim Düşüncesinin Evrimi, Vol.1, 2nd Ed., Istanbul University Business Faculty Publishing, Istanbul. [8]Barutçugil, İ., (2004), Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, Kariyer Publishing, Istanbul. [9]Bass, Bernard M., (1994), “Continuity and Change in the Evolution of Work and Human Resource Management”, Human Resource Management, 33(1), pp. 3-5 [10]Baysal, A. C., (1993), Çalışma Yaşamında İnsan, Business Faculty Press, Istanbul. [11]Beagrıe, S., (2004), “Events that Changed Human Resources”, Personnel Today, Nov.2, pp. 22-26. [12]Beatty, J., (1998), Peter Drucker’e Göre Dünya, Translation: Osman Akınhay, Sistem Publishing, Istanbul. [13]Bingöl, D., (1997), Personel Yönetimi, 3rd Ed., Beta Publishing, İstanbul. [14]Brockbank, W., (2003), “Convergence of HR”, in Marc Efron and et al (Ed.) Human Resources in the 21st Century, John Wiley and Sons Inc., NewJersey, p. 229. [15]Casey, C., (2003), “The Learning Worker, Organizations and Democracy,” International Journal of Lifelong Education, 22(6), pp.620- 634. [16]Dagnon, James B., (2003), “HR as a Trusted Partner”, in Marc Efron ant et al (Ed.) Human Resources in the 21st Century, John Wiley and Sons Inc., NewJersey, p. 281. [17]Davıs, K., (1988), İşletmede İnsan Davranışı, Translation: Kemal Tosun et al, 3rd Ed., Business Faculty Press, Istanbul. [18]Davıs, S. (2003), “Is This the End of HR?”, in Marc Efron and et al (Ed.) Human Resources in the 21st Century, John Wiley and Sons Inc., NewJersey, p. 242. [19]Demirkaya, H., (2001), “Toplam Kaliteye Ulaşmada İnsan Kaynakları Yönetiminin Rolü”, Armed Forces Journal, 368, pp. 66-70. [20]Demirkaya, H., (2004), Personel Yönetiminden İnsan Kaynakları Yönetimine, Internet Adress: www.insanvekalite.org. [21]Düren, Z., (2000), 2000’li Yıllarda Yönetim, 1st Ed., Alfa Publishing, Istanbul. [22]Erdut, T., (2002), İnsan Kaynakları Yönetimi ve Endüstri İlişkilerinde Değişim, “Türk Ağır Sanayi ve Hizmet Sektörü Kamu İşverenleri” Union Publishing, Izmir. [23]Eren, E., (1991), Yönetim ve Organizasyon, Business Faculty Press, Istanbul. [24]Ergin, C., (2002), İnsan Kaynakları Yönetimi, Academyplus Publishing, Ankara. [25]Ersen, H., (1997), Toplam Kalite ve İnsan Kaynakları Yönetimi İlişkisi, 2nd Ed., Alfa Publishing, Istanbul. [26]Fındıkçı, İ., (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi, 2nd Ed., Alfa Publishing, Istanbul. [27]Gürün, F., (2001), Globalleşme ve Çokuluslu Şirketlerin İnsan Kaynakları Yönetimine Etkileri, Türk Tarih Kurumu (Turkish History Institiuion) Press, Ankara. [28]Hammer, M., and James C., (1994), Değişim Mühendisliği, Translation: Sinem Gül, Sabah Publishing, Istanbul. [29]N, Ed and Robert H S., (2004), “Transforming the HR Function”, Utility Week, 21(17), p. 31. [30]Joy, Robert J. and Paul H., (2003), “Globalization of HR”, in Marc Efron and et al (Ed.) Human Resources in the 21st Century, John Wiley and Sons Inc., NewJersey, p. 168. [31]Kaufman, B. E., (2001), “Human Resources and Industrial Relations Commanalities and Differences,” Human Resource Management Review, 11(4), pp.339-374. [32]Kaynak, T., Zeki A., İsmail A., Cavide U., Ömer S., Ahmet Cevat A., Oya Ö., Gönen D.,, Reha U., (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi, 2nd Ed., Business Faculty Economy Institute Research and Support Foundation Press, Istanbul. [33]Koçel, T., (1989), İşletme Yöneticiliği, Business Faculty Press, Istanbul. [34]Kohl, J., Milton M., and Jacqueline M., (2004), “Human Resource Regulation ond Legal Issues: Web Sites for Instructional and Training Development,” Journal of Education for Busienss, July/August , pp. 339- 343 . [35]Köksal, M., (2005), İnsan Kaynakları Yönetimi, Kocaeli University Press, Kocaeli. [36]Langbert, M., (2000), “Human Resources Management and Deming’s Continious mprovement Concept”, Journal of Quality Managemenet, 5(1), pp. 85-101. [37]Langbert, M., (2002), “Continuous Iprovement in the History of Human Resource Management”, Management Decision, 40(10), pp. 932- 937. [38]Lee, M., and Valerie S., (1998), “Human Resource Development in the United Kingdom”, Human Resource Development Quarterly, 9(3), pp. 297-308. [39]Mıller, D., (2006), “Strategic Human Resource Management in Departman Stores: An Historical Perspective”, Journal of Retailing and Consumer Services, 13(2), pp. 99-109. [40]Naisbitt, J., (1994), Global Paradox, Translation: Sinem Gül, Sabah Publishing. [41]Özkaplan, N., and Ahmet S., (2005), “ABD’de Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Eğitim Üzerine”, “İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları” Journal, 7 (1), pp.1-11. [42]Özsoy, O., (2002), Geleceğin Gözde Meslekleri, Acar Publishing, Istanbul. [43]Palmer, M., and Winters K. T., (1993), İnsan Kaynakları, 1st Ed., Translation: Dogan Sahiner, Rota Publishing, Istanbul. [44]Pannekoek, A., (2006), “Trade Unionism”, İnternet Adresi: http:// www.geocities. com/~Johngray/panunion.htm [45]Perrin, T., (2002), “Online HR Services Continue to Grow”, CMA Management, 76(2), p.7. [46]Selamoglu, A., (1998), “İnsan Kaynakları Yönetiminin Gelişimi”, A Gift to Prof.Dr. Metin Kutal, Mavi Publishing, Ankara. [47]Selmer, J., and Randy C., (2004), “Required Human Resources Competencies in the Future: A Framework for Developing HR Executives in Hong Kong”, Journal of World Business, 39, pp. 324-336. [48]Sheehan, C., (2005), “A Model for HRM Strategic Integration”, Personnel Review, 34(2), pp. 192-209. [49]Stewart, T. A., (1997), Entelektüel Sermaye, Translation: Nurettin Elhüseyni, MESS Publishing, Istanbul. [50]Tosun, K., (1990), İsletme Yönetimi, 5th Ed., Business Faculty Press, Istanbul. [51]TÜRKEL, Asuman Uluçınar (1998), İnsan Kaynaklarının Etkin Yönetimi, Türkmen Publishing, Istanbul. [52] Ülgen, H., (1993), İsletmelerde Organizasyon İlkeleri ve Uygulaması, 2nd Ed., Business Faculty Press, Istanbul. [53]Werbel D. J., and Samuel M. D. M., (2005), “Aligning Strategic Human Resource Management and Person-Environment Fit,” Human Resource Management Review, 15, pp. 247-262. [54]Wımbush, J. C., (2005), “Spotlight on Human Resource Management”, Business Horizons, 48(6), pp.463-467. [55]Woods, R. H., (1997), Human Resource Management, Second Edition, Educational Insttitute of the American Hotel and Motel Assocation, Lansing, Michigan. [56]Yozgat, O., (1992), İşletme Yönetimi, 8th Ed., Marmara Univesity “Nihad Sayar Eğitim Vakfı”, Istanbul. [57]Yüksel, Ö., (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi, Gazi Publishing, Ankara.