Duvar Yazılarındaki Anlam Çeşitliliğine Tematik Yaklaşım (Muş Merkez Örneği) A

Yıl 2019, Cilt: 25 Sayı: 98, 309 - 326, 03.05.2019

Rabia Şenay Şişman

https://doi.org/10.22559/folklor.901

Öz

Üslupları ve iletileriyle bir şekilde kent manzaralarına dâhil olmuş duvar yazıları

yerel alt kültürlere ait görülmekte ise de öz itibariyle bir dil malzemesidir ve irdelenmesi

gerekli göstergelerle donanmıştır. Bu itibarla bağlam-tümce çerçevesinde

düşünülen araştırmanın çerçevesi Muş Merkez ilçesi sokaklarıyla sınırlandırılmış;

graffiti kavramı içinde yerini almış metinlerin kapsadıkları kurgu ve dil ögeleri

incelenmiştir. Bu amaç doğrultusunda türlü tepkilerin ifadesi olabilen tümcelerin

işlenişinde içerdikleri anlamlar tematik açıdan sınıflandırılmıştır. Bu metinlerin anlam

temelinde analizleri aracılığıyla dil beceri etkinlikleri için uygun olabilen aktif

kullanım özelliklerine dikkat çekilmek istenmiştir.

Topluma has dikkatleri metinsel boyutta yansıtan, popüler kent kültürü ögelerinden

olan sokak/duvar yazılarının içerdiği çok yönlü ve bazen de komik olan

anlamların, yaratıcılığı teşvik etme gücü kabul edilmektedir. Bu itibarla bu tarz

tümcelerin ihtiva ettiği dil imkânlarının değerlendirilmesi, dil ile toplumun kesiştiği

görsel araçların dile özgü dikkatlerle yapılandırılması öemsenmektedir. Varılan

sonuçlarla Türk dili araştırmalarına; yaratıcı yazma alışkanlıklarının zevkli ve etkili

kazanımına yerel ve tabii kaynaklı bir fayda sunulması hedeflenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türk dili, dilbilimi, sokak/duvar yazıları, popüler kent kültürü

Kaynakça

• Akpınar, B. ve Aydın, K. (2009). Çok duyulu (multisensory) yabancı dil öğretimi. Tubav Bilim Dergisi 2 (1): 105-112.
• Baker, M. (2015). Translating dissent: voices from and wit the Egyptian revolution. Routledge.
• Balkır, N. ve Kuru, A.Ş. (2016). Sokak sanatı ve graffitinin pedagojik bir yöntem olarak işlerliği. İdil, 5 (26), s.1645-1658.
• Borgomana, L. (1982). Et vous? Lecture de graffiti dans la rue?, Français dans le Monde. No. 173, Paris, 94-103.
• Çakır, M. S. (2015). Türkiye’de graffiti ve sokak sanatı. T.C. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Plastik Sanatlar Bölümü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul
• Chalfant H. (1992). “No one is in control” s.3-13 Vandalism: Research, Prevention and Social Policy (https://www.fs.fed.us/pnw/pubs/pnw_gtr293.pdf)
• Emecan, N. (2007). Duvar yazıları ne diyor? s. 157-168. Journal of Turkish Linguistics. Volume 1, Number 1.
• Glazer, N. (1979). “On subway graffiti in New York” s. 3-11 National Affairs, The Public Interest (https://www.nationalaffairs.com/public_interest/detail/on-subway-graffiti-in-new-york) Hançerlioğlu, O. (2010). Düşünce tarihi. İstanbul: Remzi Karakaş, R. & Akın, E. (2018). Yazım kuralları öğretiminde duvar yazılarından yararlanma. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt. 6, Sayı. 5, sayfa. 647-654. DOI:10.18506/ anemon.379413
• Kılıç, S. (2013). Örnekleme yöntemleri. Journal of Mood Disorders. Volume. 3, Number. 1./www. jmood.org. Morgan, G. (1980). Paradigms, metaphors and puzzle solving in organization theory. Administrative Science Quarterly. 25, 605-622. Nash, W. (1985). The language of humour, London: Longman.
• Özbay, M. (2013). Özel öğretim yöntemleri 1. Ankara: Öncü Kitap.
• Özünlü, Ü. (1991). Türk gülmecesi’nde duvar ve kaldırım yazıları. Dilbilim Araştırmaları Dergisi. Cilt. 2, sayfa.122-132.
• Peteet, J. (1996). The writing on the walls: The graffiti of the Intifada. Cultural Anthropology. https:// doi.org/10.1525/can.1996.11.2.02a00010.
• Phillips, S. A. (1999). Walbangin’ grafiti & Gangs in L.A., Chicago & London: The University of Chicago.
• Raimes A. (1983). Techniques inteching writing. New York: Oxford Unıversity Sterman, J. D. (1985).
• The growth of knowledge: Testing a theory of scientific revolutions with a formal model. Technological Forecasting and Social Change. 28, 93-122.
• Sperber, D. ve Wilson, D. (1986). Relevance: Communication and cognition. Oxford: Blackwell.
• Yalın, H. İ. (2009). Yabancı dil öğrenme yolları. İstanbul: Alfa .
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 10. Baskı, Ankara: Seçkin.