Apriori bilgi genellikle deneyime başvurmaksızın edinilebilen bilgiler olarak ele alınmaktadır. Bir açıklamaya göre yalnızca önermenin kendisine bakılarak anlaşılan önermelere apriori önerme denilmektedir. Diğer bir apriorilik açıklamasına göre ise önermelerin bilgisinin olmasa da ilgili önermenin edinilme sürecindeki yetilerin önselliği nedeniyle bir apriorilik söz konusudur. Bu çerçevede aprioriliğe atanan nitelikler, analitiklik ve zorunluluk taşıyor olmalarıdır.
Bu makalede, aprioriliğin artık geride bırakılması gereken bir araştırma olduğu savunulacaktır. Bu tez, özdeşlik önermeleri gibi apriorilik taşıdığından şüphe edilmeyen önermelerin semantik ve mantıksal bakımdan kullanımlarının incelenmesiyle desteklenecektir. Bu doğrultuda, özdeşlik önermelerinin gündelik dil kullanımlarında bilgi sunabilmesinin bağlam gerektirmesine, özdeşliğin mantıksal dizgelerde dahi kurallara ve tanıma bağlı anlam kazanabiliyor olmasına, özdeşlik önermesinin içeriğinin varsayılma koşullarının tarihsellik, toplumsallık ve evrimle ilişkili olmasına ve bu ilişkilerin sonucu olarak, özdeşlik önermelerinin doğruluğunun pragmatik bir doğruluk olması nedenlerine işaret edilerek, özdeşlik önermelerinin apriorilik taşımadığı iddia edilecektir. Böylece, özdeşlik önermelerinin apriorilik taşımadığı iddiasına dayanarak genel anlamda da apriorilik arayışından vazgeçilmesi gerektiği öne sürülecektir.
Apriori knowledge is generally considered as knowledge that could be acquired without appealing to experience. A priori propositions, according to one sort of explanation, are propositions that can be understood solely by virtue of their meaning. For another sort of explanation of apriorism, there is apriority due to the priority of faculties involved in the process of acquiring the knowledge of proposition, not the knowledge of propositon itself. The qualities attributed to apriority in this perspective are analyticity and necessity.
What is going to be argued in this article is apriority is an inquiry that must be left behind. This thesis will be supported by an examination of the semantic and logical uses of identity propositions whose apriority do seem undoubted. In this respect, it will be put forward that knowledge that identity propositions have requires context in ordinary language use, even identity propositons in logic acquire its meaning by means of the rules and definitions in logical systems, and the conditions under which the content of the identity propositions is posited are related to evolutional, historical, social processes. As a result of these claims, then, it will be claimed that the truth of identity propositions is a pragmatic truth. By pointing out the reasons, in this article, it will be concluded that identity propositions are not a priori. Thus, on the basis of the claim that identity propositions can not be apriori, there is no need of a pursuit of apriority in general.
Apriority Identity Analyticity Innatism Necessity Historicism
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Systematic Philosophy (Other) |
Journal Section | RESEARCH ARTICLE |
Authors | |
Publication Date | December 15, 2023 |
Submission Date | September 18, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 |
Felsefe Dünyası Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.