İlk dönem dini-siyasi hareketlerin tarihini yazarken birçok güçlüklerle
karşılaşılır. İlk dönem Ş'iasını ele alırsak, bu zorlukların en azından bir kısmı,
yarı biçimlenmiş sonraki Şii modellerin ortaya çıkmasından ileri gelmiştir.
İlk dönem Şii düşüncesinin çeşitli fırkaları, bir yeniden oluşum, seçim ve
birleşim süreci geçirmiş ve Şiilik kendi resmi doktrinel formunu kazanmıştır.
Etkisi bakımından Şii fırkalarının en önemlisi olan İmamiyye, on ikinci
İmam Muhammed el-Muntazır'ın gaybetinden sonra, üçüncü/dokuzuncu
(260/873-4) yüzyılın son döneminde ortaya çıkmaya başlamıştır. Bu
zamandan önce tarihçi, bilinmezlerin bu gri bölgesine, genellikle sonraki
veya biraz daha önceki yazarlar vasıtasıyla ulaşmaktadır. Söz konusu Şii
yazarlar, geçmiş bu olay ve doktrinel formülasyonları, kendi dönemlerindeki
algılamalannın, yani doğru ya da zıt kabullerinin öncüsü olarak
görmekteydiler (tarih yanılgısı); Onlar tarafsız bilimsel nedenler için değil,
daha çok insanları itikatlarında yönlendirme ve doğrulama amacıyla
yazmaktaydılar ve tarihsel açıdan doğru başlangıçlara çok az ilgi
duyuyorlardı.:.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Translation |
Yazarlar | |
Çevirmenler |
Mehmet Atalan Bu kişi benim |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2005 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mart 2005 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005 Cilt: 10 Sayı: 2 |
Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.