Cenknâmeler, XIII. yüzyıldan itibaren Anadolu kültür sahasında, devrin toplum yapısı,
hayat tarzı ve dünya görüşüne uygun olarak, bu sahanın en hareketli dönemlerinden
birinde, birer kültür kaynağı olarak birtakım tarihî gerçekleri içerisinde barındırmayı
başaran, ideal insan tipini işleyerek toplumun karizmatik lider ve örnek insan arayışına
cevap veren ve mezhebi taassup olmaksızın yaygın İslâmi anlayışla paralellik arz eden,
toplumun ortak kültürü olan ve devrin aydınlarınca tercüme, adapte ve telif yoluyla
kültürümüze kazandırılan eserlerdir. Cenknâmelerin yazılış amacı topluma, dinîahlaki,
tarihî bilgi vererek insanları şuurlandırmaktır. İnsanın kendisine ve başkalarına
karşı olan yükümlülüklerini yerine getirmek, güzel huylar edinip kötülüklerden
kaçınmak gibi nasihatlerin işlendiği cenknâmelerdeki asıl amaç, topluma İslâmi bir
ahlak sistemi öğütlemektir. Cenknâmeler ahlaki bilgilerin yanı sıra çeşitli örnekler ve
insani davranış biçimleri ile öğüt tarzı ifadeler de taşımaktadır. Cenknâmelerde ilk üç
halife sırasıyla Hz. Ebû Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman zikredilmektedir. Bu üç halife,
Hz. Ali ile beraber cenklere katılmışlardır. Cenknâmelerde Şia’da olduğu gibi, Hz. Ebû
Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman’a genel bir düşmanlık göze çarpmaz ve onlara lanet
okunmaz.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2012 |
Gönderilme Tarihi | 9 Nisan 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 17 Sayı: 1 |
Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.