The concept of covenant, used in Judaism to express the relationship between God and the people of Israel, has come to define the relationship between God and all human beings in Christianity. In this article, the concept of covenant, which is a fundamental factor in Jewish and Christian religious history and belief system, is discussed in its physical terms. The concept of covenant has been evaluated only in the context of the Torah and the Bible. Since a theology of covenant has not been directly developed in relation to the Holy Qur'an, it has been excluded. In this study, the historical-comparative method, which is one of the basic methods of the history of religions, was used in order to explain the physical conditions related to the concept of covenant, on which a theology was established by Jews and Christians throughout history. When the covenants analyzed within the scope of the Torah and the Bible are evaluated, it is seen that the covenants made between individuals or between God and humanity have common elements. While the covenants include a mutual promise or a promise, it was observed that some covenants were tied to certain conditions and some covenants were made unconditionally. It was concluded that at the end of the covenants, a promise was made, a symbol or insignia was placed for the covenant and a meal was eaten to register the covenant.
History of Religions Covenant Covenant in the Torah Covenant in the Bible Covenant Symbol
Yahudilikte Tanrı ile İsrail halkı arasındaki ilişkinin ifade edilmesi için kullanılan ahit kavramı Hıristiyanlıkta Tanrı ile tüm insanlar arasındaki ilişkiyi tanımlamıştır. Bu makalede Yahudi ve Hıristiyan din tarihinde ve inanç sisteminde temel bir faktör olan ahit kavramı fiziksel şartlarıyla ele alınmıştır. Ahit kavramı yalnızca Tevrat ve Kitab-ı Mukaddes bağlamında değerlendirilmiştir. Kur’an-ı Kerim ile ilgili doğrudan doğruya bir ahit teolojisi geliştirilmediği için kapsam dışı tutulmuştur. Tarih boyunca Yahudi ve Hıristiyanlar tarafından üzerinde bir teoloji kurulan ahit kavramına ilişkin fiziksel şartların açıklanması amacıyla yapılan çalışmada dinler tarihinin temel yöntemlerinden biri olan tarihi-karşılaştırma metodu kullanılmıştır. Tevrat ve Kitab-ı Mukaddes kapsamında incelenen ahitler değerlendirildiğinde, kişiler arasında ya da Tanrı ile insanlık arasında yapılan ahitlerin ortak ögeler bulundurduğu görülmüştür. Yapılan ahitler karşılıklı söz verme veya bir vaat içerirken bazı ahitlerin belirli koşullara bağlanmış olduğu bazı ahitlerin ise koşulsuz şekilde yapıldığı izlenmiştir. Yapılan ahitlerin sonunda bir söz verildiği, ahit için bir sembol ya da nişane konulduğu ve ahdi tescil etmek üzere yemek yenildiği sonucuna varılmıştır.
Dinler Tarihi Ahit Tevrat’ta Ahit Kitab-ı Mukaddes’te Ahit Ahit Sembolü
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dinler Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 14 Mart 2024 |
Kabul Tarihi | 25 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 29 Sayı: 1 |
Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.