The aim of this study is to examine how speakers of typologically different languages, Turkish (a verb-framed language, V-language) and English (a satellite-framed language, S-language) express manner of motion events and how each language adapts itself to the demands of the other in translations with regard to the use of manner-of-motion verbs. In this respect, a total of 20 short stories (10 Turkish and 10 English) were selected to analyze. The effort was made to include the ones that are well suited for eliciting manner of motion verbs. For the identification of the motion verbs, Talmy’s (1985) definition of motion events was taken into consideration. According to the results, English writers were found to express manner of motion in their texts at a higher rate with regard to both token and type frequency of manner-of-motion verbs. As far as the translation strategies were considered, it was found that Turkish and English writers mostly used literal translation. In order to adapt the characteristics of the target language, it was also found that translators used a variety of strategies indicating compensation for language requirements.
Bu çalışma, tipolojik olarak farklı sınıflandırılan Türkçe (fiil çerçeveli dil) ve İngilizce (uydu çerçeveli dil) dillerinde devinim eylemlerinin kullanımını sıklık ve çeşitlilik bakımından inceleyerek, her iki dilin karşılıklı çevirilerinde hedef dilin gerekliliğine nasıl uyarlandığını çevirmenlerin kullandıkları stratejilere bakarak tespit etmeyi amaçlamaktadır. Bu doğrultuda, 10 Türkçe ve 10 İngilizce olmak üzere toplam 20 kısa öykü devinim eylemlerinin kullanımı ve çevirileri bakımından incelenmek üzere seçilmiştir. Devinim eylemlerinin tarz anlatımlarını ortaya koyabilmek için çalışmanın amacına uygun olan eylemler dahil edilmeye çalışılmıştır. Bunun olabilmesi adına da, devinim eylemlerinin tespiti için Talmy'nin (1985) ‘devinim eylemleri’ tanımı dikkate alınmıştır. Bulgulara göre, İngiliz yazarların Türk yazarlara göre devinim eylemlerini metinlerinde hem sıklık hem de çeşitlilik bakımından daha yüksek oranda ifade ettikleri ortaya çıkmıştır. Hedef dilin özelliklerini uyarlamak için çevirmenlerin dil gereksinimlerinin karşılanmasına yönelik çeşitli stratejiler kullandıkları ve bu stratejilere bakıldığında ise en çok “birebir tercümeyi” kullandıkları tespit edilmiştir.
Dilbilimsel tipoloji Devinim eylemleri Devinim eylemlerinde tarz anlatımı Uydu çerçeveli diller Fiil çerçeveli diller
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Issue |
Authors | |
Publication Date | September 21, 2022 |
Submission Date | January 21, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 |