HİKÂYE HARİTASI ÖLÇEĞİNE İLİŞKİN GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Year 2014, , 73 - 82, 31.01.2016

Mehmet Nuri Gömleksiz , Ebru Bozpolat

https://doi.org/10.18069/fusbed.62196

Cited By: 1

Abstract

Bu çalışmanın amacı, ilköğretim öğrencilerinin hikâye haritası yöntemine ilişkin görüşlerini ortaya koyabilecek geçerli ve güvenilir bir hikâye haritası ölçeği (HHÖ) geliştirmektir. Araştırmaya Sivas İl merkezinde seçkisiz örnekleme yoluyla belirlenen yedi ilköğretim okulunda 5. sınıfta öğrenim gören 302 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin 152’si kız, 150’si de erkek öğrencilerden oluşmaktadır. Yapılan faktör analizi sonucunda üç faktör ve 20 maddeden oluşan bir ölçek elde edilmiştir. Faktörler ‘fayda’ (α:.818), ‘kullanışlılık’ (α:.855) ve ‘etki’ (α:.683) olarak adlandırılmıştır. Ölçeğinin tümünün Cronbach alpha güvenirlik katsayısı .838 olarak belirlenmiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonuçları ölçeğin faktör yüklerinin .501 ile .765 arasında değiştiğini ve açıkladığı toplam varyansın % 48.505 olduğunu ortaya koymuştur. Yapılan doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarına göre üç faktörlü modelin iyi uyum verdiği görülmüştür (χ2=301.161, sd=167, RMSEA=.050, NFI=.92, CFI=.96, GFI=.91 AGFI=.89 ve SRMR=.049). Elde edilen sonuçlar ışığında; ölçeğin, geçerli ve güvenilir olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ölçekte bulunan maddelerin öğrencilerin hikâye haritası yöntemine ilişkin görüşlerini ortaya koyacağı düşünülmektedir. Ayrıca bu ölçek, ilköğretim düzeyindeki öğrencilerin hikâye haritası yöntemine ilişkin görüşlerini belirlemek amacıyla geliştirilen ilk ölçme aracı olması açısından önemlidir.

Keywords

Hikâye haritası, hikâye haritası ölçeği, ilköğretim okulu, ilköğretim öğrencisi, ölçek geliştirme

References

• Akça, G. (2002). Hikâye haritası yönteminin, ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama beceri düzeyleri üzerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Akyol, H. (1999). Hikâye haritası yöntemiyle metin öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, 142. http: // yayim.meb.gov.tr/dergiler/medergi/15.htm.
• Baumann, J. F. ve Bergeron, B. (1993). Story-map instruction using children’s literature: Effects on first graders’ comprehension of central narrative elements. Journal of Reading Behaviour, 25, 407-437.
• Bozkurt, Ü. (2005). Hikâye haritası yönteminin okuduğunu anlama düzeyine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Burgul Öztoprak, F. (2006). Öykü öğretiminde öykü haritası kullanımının okuduğunu anlama üzerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (11. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Çokluk, Ö.; Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Davis, Z. T. ve McPherson, M. D. (1989). Story map instruction: A road map for reading comprehension. The Reading Teacher, 43 (3), 232-240.
• Davis, Z. T. (1994). Effects of prereading story mapping on elementary readers’ comprehension. Journal of Educational Research, 87 (6), 353-360.
• Duman, N. (2006). Hikâye haritası yönteminin eğitilebilir okuduğunu anlama becerileri üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gardill, M. C. ve Jitendra, A. K. (1999). Advanced story map instruction: Effects on the reading comprehension of students with learning disabilities. Journal of Special Education, 33 (1), 2-17.
• Idol, L. (1987). Group story mapping: A comprehension strategy for both skilled and unskilled readers. Journal of Learning Disabilities, 20 (4), 196-205.
• Idol, L. ve Croll, V. J. (1987). Story-mapping training as a means of improving reading comprehension. Learning Disability Quarterly, 10 (3), 214-229.
• Işıkdoğan, N. (2009). Hikâye haritası tekniğinin zihin engelli öğrencilerin okuduğunu anlama becerilerini kazanmalarındaki etkililiği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kuruyer, H. G. (2010). İkili kodlama kuramı destekli hikâye haritası öğretiminin hikâye analizine ve yazımına etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Mathes, P. G. ve Fuchs, D. (1997). Cooperative story mapping. Remedial & Special Education, 18 (1), 20-27.
• Pallant, J. (2005). SPSS Survival Manual: A step by step guide to data analysis using SPSS for windows (Version 12), New York: Open University Press.
• Sorrell, A. L. (1990). Three reading comprehension strategies: tells, story mapping and qars. Academic Therapy, 25 (3), 359-368.
• Stringfield, S., Luscre, D. ve Gast, D.L. (2011). Effects of a story map on the accelerated reader postreading test scores in students with high functioning autism. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, 26, 218-229.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. (4. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Tezbaşaran, A. A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
• Tran, L. (2009). “Can we use a story map?”: Using a story map graphic organizer to improve student's narrative writing. ProQuest Dissertations and Theses. USA: University of California.
• Yılmaz, V. ve Çelik, H. E. (2009). Lisrel ile yapısal eşitlik modellemesi-I. Temel kavramlar, uygulamalar, programlama. Ankara: PegemA Yayıncılık.