Abstract
Asıl adı Mehmed olan Şefîk, Masrafzâde lakabıyla da anılmaktadır. Kâtiplik, vakanüvislik, hâcegânlık, mukataacılık görevlerinde bulunmuştur. Tarihçi kimliği ile öne çıkan Şefîk, daha çok, Edirne Vak’asını (1703) anlattığı Şefîknâme adlı eseri ile tanınmaktadır. Bazı tezkirelerde iyi bir şair olduğundan bahsedilen Şefîk’in divanının olduğuna dair herhangi bir kayıt bulunmasa da şiirlerinden örneklere yer verilir. Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesinde bulunan 1118 (1707)’de tertip edilmiş Zeyl-i Şefîk-nâme isimli mecmuada Şefîk’e ait altı kaside, dokuz gazel, bir beyit yer almaktadır. Beşi dinî muhtevalı olan kasidelerden ikisi naat, biri münacat, biri de dört halife için yazılmış bir medhiyyedir. Kasidelerden biri de Râmî Mehmed Paşa için yazılmış bir medhiyyedir. Bu çalışmada Şefîk Mehmed’in bahsi geçen mecmuada yer alan kasidelerinin genel özellikleri üzerinde durulacak ve bunların çeviriyazısı verilecektir.
Keywords
References
- Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.) (1999). Nuhbetü’l-âsâr li-Zeyli Zübdetü’l-eş’âr. Ankara: AKM Yay.
- Akbayar, Nuri-S. Ali Kahraman (1996). Mehmed Süreyya Sicill-i Osmânî. C. V. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.
- Aktepe, M. Münir (2007). “Şefik Mehmed”. İA. C. XI. Eskişehir: MEB Yay.
- Arslan, Mehmed (hzl.) (2003). Mehmed Cemâleddin, Osmanlı Târih ve Müverrihleri: Âyîne-i Zürefâ. İstanbul: Kitabevi.
- Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safayi Efendi, Tezkire-i Safayi. Ankara: AKM Yay.
- Coşkun, Menderes (2004). “Son Klasik Dönem-Nesir”. Türk Dünyası Edebiyat Tarihi. C. V Ankara: AKM Yay.
- DİA (2009), “Şefik Mehmed Efendi”. TDV İslam Ansiklopedisi. C. 38. İstanbul: TDV Yay. 415-417.
- İnce, Adnan (hzl.) (2005). Tezkiretüş-Şu’arâ Sâlim Efendi. Ankara: AKM Yay.
- Koçoğlu, Turgut (2004). Şefîknâme, Şefîknâme Şerhi ve Edhem ü Hümâ Mecmuası. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Koçoğlu, Turgut (2007). “Muhammed el-Hâc Muslî’nin Şefiknâme Şerhi”. Turkish Studies. C. II/4. 549- 554.
- Özen, İsmail (hzl.) (1975). Bursalı Mehmet Tahir Osmanlı Müellifleri. C. III. İstanbul: Meral Yay.
- Selçuk, Bahir; Akgül, Mesut (2015). “Şefîk Mehmed’in Gazelleri”. International Journal of Language Academy. Volume 3/2. Summer. 1-13.
- Selçuk, Bahir. “Şefîk, Mehmed” maddesi. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://www.turkedebiyati isimlersozlugu.com/index.php?sayfa=detay&detay=1985 (E.T. 24.03.2015)
Abstract
References
- Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.) (1999). Nuhbetü’l-âsâr li-Zeyli Zübdetü’l-eş’âr. Ankara: AKM Yay.
- Akbayar, Nuri-S. Ali Kahraman (1996). Mehmed Süreyya Sicill-i Osmânî. C. V. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.
- Aktepe, M. Münir (2007). “Şefik Mehmed”. İA. C. XI. Eskişehir: MEB Yay.
- Arslan, Mehmed (hzl.) (2003). Mehmed Cemâleddin, Osmanlı Târih ve Müverrihleri: Âyîne-i Zürefâ. İstanbul: Kitabevi.
- Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safayi Efendi, Tezkire-i Safayi. Ankara: AKM Yay.
- Coşkun, Menderes (2004). “Son Klasik Dönem-Nesir”. Türk Dünyası Edebiyat Tarihi. C. V Ankara: AKM Yay.
- DİA (2009), “Şefik Mehmed Efendi”. TDV İslam Ansiklopedisi. C. 38. İstanbul: TDV Yay. 415-417.
- İnce, Adnan (hzl.) (2005). Tezkiretüş-Şu’arâ Sâlim Efendi. Ankara: AKM Yay.
- Koçoğlu, Turgut (2004). Şefîknâme, Şefîknâme Şerhi ve Edhem ü Hümâ Mecmuası. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Koçoğlu, Turgut (2007). “Muhammed el-Hâc Muslî’nin Şefiknâme Şerhi”. Turkish Studies. C. II/4. 549- 554.
- Özen, İsmail (hzl.) (1975). Bursalı Mehmet Tahir Osmanlı Müellifleri. C. III. İstanbul: Meral Yay.
- Selçuk, Bahir; Akgül, Mesut (2015). “Şefîk Mehmed’in Gazelleri”. International Journal of Language Academy. Volume 3/2. Summer. 1-13.
- Selçuk, Bahir. “Şefîk, Mehmed” maddesi. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://www.turkedebiyati isimlersozlugu.com/index.php?sayfa=detay&detay=1985 (E.T. 24.03.2015)
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Journal Section | Issue |
| Authors | |
| Publication Date | July 31, 2015 |
| Submission Date | January 31, 2016 |
| Published in Issue | Year 2015 |