In the 19th
century while non-muslim ethnic and religious elements were uprising to found
their own national states, Muslim Arabs and Turks took a stand to live together
and they envisioned their political future with Ottoman State. At the beginning
of the 19th century while there were Arab intellectuals and leaders
acting in unison with The Committee of Union and Progress which was advocating
centralist governance there also were the ones who advocated decentralization.
However, after they took power and had an inclination for Turkish nationalism,
among Arab thinkers and intellectuals some appeared bringing decentralization
and independence models to the agenda. After The First World War started, even
though the number of Arabs who acted in unison with The Ottoman State were a
lot, in Arabia, Egypt and Syria nationalist and separatist Arab writers and
thinkers founded committees and started to organize their supporters. In Syria,
during the war the 4th Army commander Cemal Pasha firstly though
tried to have an agreement with the Arabic separatist movements but he could
not succeed and decided to clear the nationalist Arabs away. 34 people who were
arrested by the order of Cemal Pasha and transferred to Aliye Divan-ı Harbi Örfi, under the force of Cemal Pasha, were
sentenced to death and executed. While there are historians advocating that
Cemal Pasha prevented an Arab rebellion and ensured public order by punishing
national Arabic leaders, some others claim that these executions set the stage
for Sheriff Hussein Pasha`s uprising. In this study the effect of executions
carried out by Aliye Divan-ı Harbi Örfi
on the Arab uprising against The Ottoman State in the course of The First World
War is argued.
Aliye Court of Divan-ı Harbi Örfi Arab Nationalism Cemal Pasha Aliye Executions Arab Societies
Osmanlı
uyruğundaki gayrimüslim etnik ve dini unsurların milli devletlerini kurmak
amacıyla isyan ettiği XIX. yüzyılda, Müslüman Araplar Türklerle birlikte
yaşamaktan yana tavır takınmışlar, siyasi geleceklerini Osmanlı Devleti ile
birlikte tasavvur etmişlerdir. XX. yüzyıl başlarında, merkeziyetçi bir yönetimi
savunan İttihat ve Terakki Cemiyeti ile birlikte hareket eden Arap aydın ve
liderler olduğu gibi adem-i merkeziyeti savunanlar da olmuştur. Ancak İktidara
geldikten sonra Jön Türklerin Türk milliyetçiliğine meyletmesi üzerine Arap
yazar ve düşünürler arasında yerinden yönetim ve bağımsızlık modellerini
gündeme getirenler ortaya çıkmıştır. Birinci Dünya Savaşı başladıktan sonra
Osmanlı Devleti ile birlikte hareket eden Arapların sayısı çok olmakla birlikte
Arabistan, Mısır ve Suriye’de milliyetçi ve ayrılıkçı Arap yazar ve düşünürler
cemiyetler kurarak taraftarlarını örgütlemeye başlamışlardır. Savaş sırasında
IV. Ordu Komutanı Cemal Paşa, Suriye’de, ilk olarak Arap ayrılıkçı
hareketleriyle uzlaşmaya çalışmışsa da başarılı olamamış ve milliyetçi
liderleri ortadan kaldırmaya karar vermiştir. Cemal Paşa’nın emriyle
yakalanarak Aliye Divan-ı Harbi Örfisine
sevk edilenlerden otuz dört (34) kişi, Cemal Paşa’nın baskısıyla ölüm cezasına
çarptırılmış ve idam edilmiştir. Cemal Paşa’nın milliyetçi Arap liderleri cezalandırarak
asayişi sağladığı ve Arpların isyan etmesini engellediğini savunan bilim
insanları olduğu gibi, bu idamların Şerif Hüseyin isyanına zemin hazırladığını
iddia edenler de vardır. Bu çalışmada, Aliye
Divan-ı Harbi Örfisince icra edilen idamların, Osmanlı Devleti’ne karşı
Birinci Dünya savaşı sırasında çıkan Arap isyanına etkisi tartışılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Issue |
Authors | |
Publication Date | July 15, 2017 |
Submission Date | December 14, 2016 |
Published in Issue | Year 2017 |