THE PARADOX OF REALITY: REALITY IS BEYOND REACH

Year 2024, Issue: 38, 21 - 38, 20.09.2024

Volkan Çifteci

https://doi.org/10.53844/flsf.1507138

Abstract

In this study, I trace the distinction between idea and nature, which has left its mark throughout the history of philosophy. In doing so, I attempt to show that our understanding of reality, paradoxically, has a nature that is not directly accessible. It would not be incorrect to say that many existing tensions are caused by the ongoing distinction between idea and nature. From the very beginning, the difference between physics and metaphysics makes sense from this perspective of distinction. Specifically, the dualities such as inner-outer, self-world, subject-object, being-becoming, and mind-body originate from the distinction between idea and nature. Generally speaking, the ontological opposition between Idealism and Realism and the epistemological opposition between Rationalism and Empiricism also stem from this distinction. Generally, it is thought that reality cannot be directly accessed. By its nature, reality, whose knowledge can be attained only indirectly and which never seems easy and directly accessible, can thus be questioned as to how much it can truly be called reality. The claim that reality cannot be accessed directly, first proposed by Pythagoras and Parmenides, is also accepted by thinkers like Plato, Descartes, Kant, and so on. Today, modern neuroscience also supports the view that reality (the knowledge of the real world) is a representation (idea). The fact that reality is independent of us but cannot be accessed directly is problematic. Similarly, the claim that reality can only be known through processing it, without direct access, is also problematic. Both situations appear paradoxical due to the assumption that reality is different from as in itself.

Keywords

idea, nature, reality representation, paradox

GERÇEKLİK PARADOKSU: GERÇEK ULAŞILAMAYACAK BİR YERDE

Abstract

Bu çalışmada, felsefe tarihi boyunca etkisini hissettiren idea ve doğa arasındaki ayrımın izlerini sürüyorum. Söz konusu ayrıma vurgu yaparak gerçeklik anlayışımızın, paradoksal bir şekilde, doğrudan erişilmesi olanaklı olmayan bir doğası olduğunu göstermeye çalışıyorum. Var olan birçok gerilimin nedeninin, idea ve doğa arasında süregelen ayrım olduğunu söylemek çok da yanlış olmaz. Daha en baştan, fizik ve metafizik arasındaki fark bu ayrım perspektifinden anlam kazanır. Özel olarak, iç-dış, ben-dünya, özne-nesne, varlık-oluş, zihin-beden gibi ikiliklerin kökeninde idea ve doğa arasındaki ayrım bulunur. Genel olarak bakıldığında, ontolojik açıdan İdealizm-Realizm ve epistemolojik açıdan Rasyonalizm-Empirizm karşıtlığı da bu ayrımdan kaynaklanır. Genel olarak, gerçekliğe doğrudan erişilemeyeceği düşünülür. Doğası gereği dolaylı yollardan bilgisine ulaşabileceğimiz ve asla kolay ve doğrudan erişilecek gibi görünmeyen gerçeklik o halde ne kadar gerçeklik olarak adlandırılabilir. Pisagor ve Parmenides ile görünür olan, gerçekliğe doğrudan erişilemeyeceği iddiası, Platon, Descartes ve Kant gibi düşünürler tarafından da kabul edilir. Bugün modern sinirbilim de, gerçekliğin (gerçek dünyanın bilgisinin) bir temsil/tasarım (representation) olduğu görüşünü savunur. Gerçekliğe zihinden bağımsız olması, ancak zihin tarafından bilinebileceği sorunludur. Benzer şekilde, gerçekliğe doğrudan erişilememesi, onun üzerinde işlem yapılarak bilinebileceği iddiası da sorunludur. Her iki durum da, gerçekliğin kendinde halinden (in-itself) farklı olması varsayımı nedeniyle paradoksal görünmektedir.

Keywords

idea, doğa, gerçeklik, tasarım, paradoks

Ethical Statement

Bu çalışma akademik etik ilkelere uygun bir şekilde hazırlanmıştır.

Supporting Institution

Yok

Thanks

Yok

References

• Arslan, Ahmet. “Giriş”, Metafizik, Aristoteles, 1-28. İstanbul: Sosyal Yayınlar, 1996.
• Aristoteles. Metafizik. Çeviren Ahmet Arslan. İstanbul: Sosyal Yayınlar, 1996.
• Blackburn, Simon. The Oxford Dictionary of Philosophy. Oxford: Oxford University Press, 2005.
• Chalmers, David. “Facing up to the Problem of Consciousness.” Journal of Consciousness Studies, no. 3 (1995): 200–19
• Cevizci, Ahmet. Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları, 1999.
• Crick, Francis & Koch, Christof. “Towards a Neurobiological Theory of Consciousness.” Seminars in the Neurosciences, no.2 (1990): 263-275.
• Descartes, Rene. “Meditations on First Philosophy.” In Meditations on First Philosophy in Focus, edited by Stanley Tweyman, 34-100. London & New York: Routledge, 1993.
• Descartes, Rene. A Discourse on the Method. Translated by Ian Mclean. Oxford: Oxford University Press, 2006.
• Eagleman, David. Beyin: Senin Hikayen. Çeviren Zeynep Arık Tozar. İstanbul: Domingo, 2022
• Eagleman, David. Incognito: Beynin Gizli Hayatı. Çeviren Zeynep Arık Tozar. İstanbul: Domingo, 2022.
• Kant, Immanuel. Gelecekte Bilim Olarak Ortaya Çıkabilecek Her Metafiziğe Prolegomena. (Çeviren Ioanna Kuçuradi & Yusuf Örnek. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu, 2015.
• Kant, Immanuel. Critique of Pure Reason. Translated and edited by P. Guyer & A. W. Wood. Cambridge: Cambridge University Press, 2000.
• Kolakowski, Leszek. Metaphysical Horror. Oxford: Basil Blackwell Inc, 1988.
• Levine, Joseph. “Materialism and Qualia: The Explanatory Gap.” Pacific Philosophical Quarterly, no. 64 (1983): 354–361.
• Loux, Michael J. Metaphysics: A Contemporary Introduction. New York & London: Routledge, 2006.
• Poincaré, Henri. Science and Method. Translated by Francis Maitland. London & New York: Thomas Nelson and Sons, 1914.
• Russell, Bertrand. Felsefe Sorunları. Çeviren Vehbi Hacıkadiroğlu. İstanbul: Kabalcı Yayınevi, 2000.
• Platon. Devlet. Çeviren Sabahattin Eyüboğlu ve M. Ali Cimcoz. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2012.
• Ross, David, Aristoteles, çeviren Ahmet Arslan. İstanbul: Kabalcı: 2017.
• Tura, Saffet Murat. Zor Problem: Bilinç, Bilinç Nörobiyolojisinin Fenomenal Dünya Yorumu. İstanbul: Metis Yayıncılık, 2021.
• Weber, Alfred. Felsefe Tarihi. Çeviren H. Vehbi Eralp. İstanbul: Sosyal Yayınlar, 1998.
• Wittgenstein, Ludwig. Tractatus Logico-Philosophicus. Çeviren Oruç Aruoba. İstanbul: Metis Yayınları, [1921] 2016.