Determination of Entrepreneurship Tendencies of Academicians in Science Education Department

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 80 - 97, 15.05.2020

Gamze Yayla Eskici , Dr. Tuncay Özsevgeç

Öz

Academic entrepreneurship has an important role in bringing the results of the researches carried out in universities to the society and the economy. Although there are many studies worldwide in the relevant literature on this subject it is mentioned how the limitation of the study regarding the process of academic entrepreneurship process in Turkey. Accordingly, "How and for what purpose do academics become academic entrepreneurs?" The answer to the question remains unanswered. The academics in the faculty of education have the power to instill the entrepreneurial spirit to the teacher candidates due to their role in the nature of their fields of study. In this study, academic entrepreneurship is handled with this aspect and it is aimed to determine the academic entrepreneurship tendencies of academicians in education faculties. The sample of the study consists of six academics working in science education at the faculty of education. In the study, phenomenographic research method was used. Semi-structured interviews consisting of open-ended questions related to the concept and process of entrepreneurship were conducted to investigate the perceptions of academics on entrepreneurship. As a result of the study, it was revealed that academics assumed their social entrepreneurship roles more, and they evaluated entrepreneurship with academic anxiety, therefore they were incomplete in terms of enterprises related to opening a company and economic contribution.

Anahtar Kelimeler

Academic entrepreneurship, education faculties, entrepreneurship tendency

Fen Eğitimi Anabilim Dalı’ndaki Akademisyenlerin Girişimcilik Eğilimlerinin Belirlenmesi

Öz

Akademik girişimcilik üniversitelerde yapılan araştırmaların sonuçlarını topluma ve ekonomiye kazandırmada önemli bir role sahiptir. İlgili literatürde bu konuda dünya çapında birçok çalışma yapılmasına rağmen Türkiye’de akademik girişimcilik sürecinin nasıl işlediğine dair çalışmaların sınırlılığından bahsedilmektedir. Buna bağlı olarak da, “Akademisyenler nasıl ve ne amaçla akademik girişimci olmaktadırlar?” sorusunun cevabı yanıtsız kalmaktadır. Eğitim fakültesindeki akademisyenler çalışma alanlarının doğası gereği üstlendikleri rol itibari ile öğretmen adaylarına girişimcilik ruhunu aşılayabilecek güce sahiplerdir. Bu çalışmada, akademik girişimcilik bu yönüyle ele alınarak, eğitim fakültelerindeki akademisyenlerin akademik girişimcilik eğilimlerini belirlemek amaçlanmıştır. Çalışmanın örneklemi eğitim fakültesi fen eğitimi anabilim dalında çalışan altı akademisyenden oluşturmaktadır. Çalışmada fenomenografik araştırma yöntemi kullanılmıştır. Girişimcilik kavramı ve sürecine ilişkin açık uçlu sorulardan oluşan yarı-yapılandırılmış mülakatlar yapılarak akademisyenlerin girişimcilik kavramını algılamaları araştırılmıştır. Çalışmanın sonucunda, akademisyenlerin sosyal girişimcilik rollerini daha fazla üstlendikleri, girişimciliği akademik kaygı ile değerlendirdikleri bu sebeple şirket açma, ekonomik katkı ile ilişkili girişimler açısından eksik kaldıkları ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Akademik girişimcilik, Eğitim Fakültesi, Girişimcilik eğilimi

Kaynakça

• Aslan, G. (2010, Kasım). Öğretim üyelerinin girişimci üniversite ve üniversite sanayi işbirliği kavramlarına ilişkin görüşleri [Member of Faculty’ opinions on ent]. International Conference on New Trends in Education and Their Implications konferansında sunulan bildiri (s.179-185), Antalya.
• Ballı, E. ve Koca Ballı, A. İ. (2014). Üniversite öğrencilerinin bireysel değerleri ve girişimcilik eğilimleri. Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 101-121.
• Büyükyılmaz, O., Karakaya, A., ve Yıldıran, C. (2015). Girişimcilik eğitimi alan bireylerin demografik özellikleri açısından girişimcilik eğilimleri arasındaki farklar. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 10(2), 105-125.
• Clark, B. (2001). The Entrepreneurial University: New Foundations for Collegiality, Autonomy, and Achievement, Higher Education Management, Journal of the Programme on Institutional Management in Higher Education, 13(2), 9 - 24.
• Cleary, J. (2002). The entrepreneurial university and the learning economy in a regional context. http://www. aair. org. au/app/webroot/media/pdf/AAIR% 20Fora/Forum2002/Cleary.pdf.
• Çepni, S. (2014). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (7. Baskı). Trabzon: Cenepler.
• Cooke, Philip ve Leydesdorff, Loet (2006), Regional Development in the Knowledge-based Economy: the Construction of Advantage, The Journal of Technology Transfer, 31(1), 5–15. https://doi.org/10.1007/s10961-005-5009-3
• Çolakoğlu, H., ve Çolakoğlu, T. (2016). Üniversitelerdeki girişimcilik eğitimi ile öz yeterlilik algısı ve girişimcilik potansiyeli ilişkisi üzerine bir saha araştırması. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 17(37), 70-84.
• Deveci, İ. ve Kavak, S. (2020). Ortaokul öğrencilerinin yenilikçilik algıları ve yenilikçi düşünme eğilimleri: Bir keşfedici ardışık desen. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 8 (1), 346,378. Doi: 10.14689/issn.2148-2624.1.8.c1s.15m.
• Din, B. H., Anuar, A. R., and Usman, M. (2016). The effectiveness of the entrepreneurship education program in upgrading entrepreneurial skills among public university students. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 224, 117-123. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2016.05.413
• Eser, G. ve Yıldız, M. L. (2015). Türkiye’de Girişimcilik Araştırmalarının Odağı Nedir?–Yazın Üzerine Bir İnceleme. Öneri Dergisi, 11(43), 91-117. https://doi.org/10.14783/od.v11i43.5000070104
• Fayolle, A. (2013). Personal views on the future of entrepreneurship education. Entrepreneurship & Regional Development, 25(7-8), 692-701. https://doi.org/10.1080/08985626.2013.821318
• Fayolle, A., Gailly, B., and Lassas-Clerc, N. (2006). Assessing the impact of entrepreneurship education programmes: a new methodology. Journal of European industrial training, 30(9), 701-720. https://doi.org/10.1108/03090590610715022
• Gürdoğan, N., (2011). Girişimcilik ve girişim kültürü. İstanbul: İGİAD Yayınları.
• Güreşçi, E. (2014). Girişimcilik eğilimi üzerine bir araştırma: İspir Hamza Polat MYO örneği. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 9(1), 23-38.
• Kabapınar, F. (2003). Kavram yanılgılarının ölçülmesinde kullanılabilecek bir ölçeğin bilgi-kavrama düzeyini ölçmeyi amaçlayan ölçekten farklılıkları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 35, 398-417.
• Kılıç, R., Keklik, B., ve Çalış, N. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Eğilimleri Üzerine Bir Araştırma: Bandırma İİBF İşletme Bölümü Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 423-435.
• Küttim, M., Kallaste, M., Venesaar, U., ve Kiis, A. (2014). Entrepreneurship education at university level and students’ entrepreneurial intentions. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 110, 658-668. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2013.12.910
• Milli Eğitim Bakanlığı (2017). Fen bilimleri dersi öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu. Nasr, K. B., and Boujelbene, Y. (2014). Assessing the impact of entrepreneurship education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 109, 712-715. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2013.12.534
• Oosterbeek, H., Van Praag, M., and Ijsselstein, A. (2010). The impact of entrepreneurship education on entrepreneurship skills and motivation. European economic review, 54(3), 442-454. https://doi.org/10.1016/j.euroecorev.2009.08.002
• Özdem, G., ve Sarı, E. (2008). Yükseköğretimde yeni bakış açılarıyla birlikte yeni kurulan üniversitelerden beklenen işlevler (Giresun üniversitesi örneği). Üniversite ve Toplum, 8(1), 1-15.
• Özdevecioğlu, M., ve Cingöz, A. (2009). Sosyal girişimcilik ve sosyal girişimciler: Teorik çerçeve. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32, 81-95.
• Özer, Y. E. (2011). Girişimci üniversite modeli ve Türkiye. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2, 85-100.
• Pan, V., ve Akay, C. (2015). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Girişimcilik Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Education Sciences, 10(2), 125-138. https://doi.org/10.12739/NWSA.2015.10.2.1C0637
• Patir, S., ve Karahan, M. (2010). Girişimcilik Eğitimi ve Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Profillerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Araştırması. Business and Economics Research Journal, 1(2), 27.
• Sakınç, S., ve Bursalıoğlu, S. A. (2012). Yükseköğretimde Küresel Bir Değişim: Girişimci Üniversite Modeli. Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 2(2), 92-99.
• Shinnar, R. S., Hsu, D. K., and Powell, B. C. (2014). Self-efficacy, entrepreneurial intentions, and gender: Assessing the impact of entrepreneurship education longitudinally. The International Journal of Management Education, 12(3), 561-570. https://doi.org/10.1016/j.ijme.2014.09.005
• Şimşek M. Ş., & Çelik A. (2012). Genel işletme. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Türkmen, M. ve İşbilir, U. (2015). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerinin sosyo-demografik özellikler açısından değerlendirilmesi. Celal Bayar Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(2), 18-28.
• Uygun, M. ve Güner, E. (2016). Girişimcilik eğilimlerinin gelişiminde girişimcilik eğitiminin rolü, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (5), 37-57.
• Uysal, H.T. ve Çatı, K. (2016). Yükseköğrenim kurumlarındaki yöneticilerin girişimci üniversite algılamalarında iş ve örgüt psikolojisinin etkisi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(1), 77-93.
• Yılmaz, E. ve Sünbül, A. (2009). Üniversite öğrencilerine yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi. Selçuk Üniversitesi SBE Dergisi, 21, 195-203.