Hasta memnuniyeti sağlık personeliyle olan iyi iletişimle artar ve kaliteli bakımın önemli bir bileşenidir. Etkili iletişimle hasta tedavi ve hasta memnuniyeti daha başarılı olacağından klinisyenler iletişim sorununa ilgi göstermelidir. Bu çalışmada Dicle Üniversitesi Araştırma Hastanesi kliniklerinde çalışan sağlık personeliyle hastalar arasındaki iletişimi değerlendirmek, iletişim problemi nedenlerini belirlemek amaçlanmıştır. Bu çalışma kesitsel ve tanımlayıcı niteliktedir. 110 hekim, 138 hemşireyle bir anket kullanılarak yüz yüze görüşülmüştür. Anketteki sorular hekim ve hemşirelerle yapılan odak grup görüşmeler ve klinik gözlemler ışığında hazırlanmıştır. Araştırmaya katılmayı kabul eden hekimlerin %78,2'si, hemşirelerin %85,5'i hasta ve refakatçileriyle bir iletişim problemi yaşadıklarını belirtmişlerdir. Hemşirelerin %58'i hasta ya da refakatçilerinin “eğitim düzeyleri düşük olduğu için onlarla konuşsam da anlamazlar” önermesine katıldıklarını ifade ederken, hekimlerde bu oran %65,1 bulunmuştur. Hemşirelerin %68,9'u “İş yoğunluğu çok fazla olduğu için hastalar ile iletişim kuramıyorum” önermesine katılırken, bu oran hekimlerde %67,3 olarak saptanmıştır. Hekim ve hemşireler iş yoğunluğu, nöbetlerin fazlalığı, eleman yetersizliği, yorgunluk gibi çoğunlukla yönetsel temelli önermeleri iletişim kuramama nedeni olarak göstermişlerdir. Sağlık hizmetlerinin sunulmasında ve bu hizmetin kalitesinin iyileştirilmesinde iletişim önemli bir öğedir. Ancak iş yoğunluğu, klinik uygulamaların getirdiği yorgunluk ve işyeri ilişkileri bu iletişimi olumsuz yönde etkilemektedir. İletişimin güçlendirilmesi için gerek yönetsel, gerekse eğitim içerikli girişimlere gereksinim duyulmaktadır.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Reserch Papers |
Authors | |
Publication Date | September 18, 2014 |
Published in Issue | Year 2007 Volume: 15 Issue: 59 |